Το ιδιωτικό
χρέος αυξάνεται διαρκώς.
Τα «κόκκινα»
δάνεια έχουν μειωθεί μονάχα στους ισολογισμούς των τραπεζών.
Στις υπάρχουσες
ρυθμίσεις οφειλών σε ΕΦΚΑ - εφορία μπαίνει μόλις το 5-6% όλων όσοι χρωστούν.
Στο ισχύον
πρόγραμμα για την προστασία της πρώτης κατοικίας έχουν ενταχθεί ελάχιστοι
δανειολήπτες.
Κάθε χρόνο να
«σπάμε» νέο ρεκόρ πλειστηριασμών.
Χιλιάδες αγρότες,
κτηνοτρόφοι και επιχειρηματίες χάνουν τις περιουσίες τους και τίθενται πρακτικά
εκτός οικονομίας, αφού όποιος σήμερα είναι οφειλέτης στο πακέτο δανείων που
μεταφέρθηκαν το 2012 στην εταιρεία PQH ξέρει την οδυνηρή πραγματικότητα.
Το νέο νομοθέτημα
της Κυβέρνησης δεν κάνει τίποτα για να
δώσει ουσιαστική λύση στο πρόβλημα των κόκκινων δανείων και του ιδιωτικού
χρέους, καθώς:
Δεν αφορά την
πλειοψηφία των χρεωμένων Ελλήνων και δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα του
ιδιωτικού χρέους.
Παραμερίζει όλες
τις σημαντικές προστατευτικές διαδικασίες που έχει η Ευρωπαϊκή Οδηγία για πολλούς
δανειολήπτες και έτσι η προστασία της κατοικίας για το μεγαλύτερο μέρος εξ
αυτών γίνεται ανεπαρκής και ανεπιτυχής.
Δεν δίνει κίνητρα
σε καλοπληρωτές.
Δεν δίνει στον
δανειολήπτη τη δυνατότητα να αγοράσει το δάνεια πιο φθηνά.
Δεν αντιμετωπίζει
το πρόβλημα για την προστασία των δικαιωμάτων των εγγυητών.
Δεν επεκτείνει
τις προστατευτικές ρυθμίσεις της Ευρωπαϊκής Οδηγίας στην περίπτωση μεταβίβασης
δια τιτλοποιήσεων.
Δεν συμβάλλει
καθοριστικά ώστε ο Κώδικας Δεοντολογίας Τραπεζών να παράγει αποτέλεσμα στην
πράξη.
Δεν αφορά τους
αγρότες που έχει κατασχεθεί το χωράφι τους, ούτε τους δανειολήπτες σε ελβετικό
φράγκο.
Δεν προσφέρει
δυνατότητα συμψηφισμού οφειλών στο δημόσιο-ΕΦΚΑ.
Επιμένει σε έναν
εξωδικαστικό μηχανισμό, όπου οι πιστωτές δεν υποχρεούνται ούτε να συμμετέχουν
ούτε, στην πραγματικότητα, να αιτιολογούν την απουσία ρεαλιστικής πρότασης,
δίχως να αντιμετωπίζουν γι’ αυτό οποιαδήποτε συνέπεια.
Για την προστασία
τής κύριας κατοικίας με επαναφορά του νόμου του ΠΑΣΟΚ, του νόμου Κατσέλη, με
επικαιροποιημένα κριτήρια και ένα πλαίσιο προσωρινής προστασίας για όσους,
αποδεδειγμένα, είναι ευάλωτοι.
Για τους αγρότες
με την προστασία της αγροτικής γης που έχουν οι παραγωγοί ως μοναδικό μέσο
επιβίωσης και απειλείται με κατάσχεση.
Για τους
δανειολήπτες, που πρέπει να αποκτούν δικαίωμα για ρύθμιση της οφειλής με βάση
τις αρχές, τα κριτήρια και τις λύσεις τού Κώδικα Δεοντολογίας και δυνατότητα
προσφυγής σε ανεξάρτητες επιτροπές που θα ελέγχουν, επί της ουσίας, τη ρύθμιση.
Επίσης, οι τράπεζες και οι servicers να υποχρεούνται, πριν τη μεταβίβαση του δανείου ή την πώλησή του στη
δευτερογενή αγορά, να κάνουν πρόταση ρύθμισης στον οφειλέτη.
Για τους εγγυητές
δανείων.
Για τους δανειολήπτες
σε ελβετικό φράγκο.
Για τους
παλιννοστούντες ομογενείς και τα 40.000 στεγαστικά δάνειά τους.
Για τους συνεπείς
δανειολήπτες-οφειλέτες με πρόβλεψη για γενναία μείωση προκαταβολής φόρου (και
επιδότηση της αύξησης του επιτοκίου με πόρους που θα προέλθουν από τη
φορολόγηση των υπερκερδών των τραπεζών.
Συμψηφισμός
οφειλών στο δημόσιο-ΕΦΚΑ, με τον οφειλέτη να μπορεί να συμψηφίζει τις οφειλές
του με απαιτήσεις κατ’ αυτών ή όταν ο πιστωτής είναι διαφορετικός φορέας να
εκχωρεί αυτές, με ταυτόχρονη παύση της επιβάρυνσής του, με τόκους ή
προσαυξήσεις και αντίστοιχη ενημερότητα.
Τέλος ο Γιώργος
Μουλκιώτης υπογράμμισε ότι η διαφορά του ΠΑΣΟΚ με τη Νέα Δημοκρατία στην
αντιμετώπιση των κόκκινων δανείων και του ιδιωτικού χρέους είναι αξιακή. Η
Δημοκρατική Παράταξη δεν μεριμνά πρωτίστως και κυρίως για τις τράπεζες, ούτε
κάνει νομοθετικά «μερεμέτια», που επιφέρουν μικροβελτιώσεις με αποτυχημένα
εργαλεία και πρακτικές, ώστε να μεταφερθεί το πρόβλημα στο μέλλον. Αντιθέτως,
το ΠΑΣΟΚ θεωρεί ότι απαιτείται άμεσα μια ολοκληρωμένη προσέγγιση, η οποία
επιτυγχάνεται με την υλοποίηση των προτάσεών του.
Δημοσίευση σχολίου