Eξαλλοι με τις καταγγελίες περί «νέας Μανωλάδας» είναι οι καλλιεργητές της Θήβας

Αντιπαρέρχονται τις κατηγορίες και δηλώνουν ότι τα μεροκάματα που δίνουν κυμαίνονται από 22 έως 25 ευρώ και ότι παρέχουν φαγητό στους εργάτες τους. Παραδέχονται τις δύσκολες συνθήκες εργασίας, αλλά, όπως λένε, δουλεύουν και εκείνοι μαζί τους. Επιπλέον, πολλοί φροντίζουν και για τη στέγασή τους.

«Εχω τέσσερις μόνιμους και πέντε-έξι εποχικούς εργάτες» λέει ο κ. Αντώνης Τζουμανέκας. Οι μόνιμοι αμείβονται με τον μήνα, ενώ στους εποχικούς δίνω 25 ευρώ την ημέρα, μαζί με στέγη, τροφή, νερό και το ρεύμα για όλες τις ανάγκες τους. Το κακό γίνεται από τους εργολάβους».

Μαφιόζικες πρακτικές καταγγέλλει ο κ. Κώστας Βενιζέλος. «Υπάρχουν άτομα μέσα και έξω από τη Θήβα, τα οποία μαζεύουν τους Πακιστανούς που μόλις έχουν έρθει στην Ελλάδα. Εκείνοι δεν ξέρουν ούτε να συνεννοηθούν ούτε πού να δουλέψουν ούτε πού να μείνουν. Ολα κανονίζονται από τους εργολάβους που τους εκμεταλλεύονται για να κάνουν τη δουλειά τους» λέει. «Αλλά και οι εργοδότες δεν γνωρίζουν πάντα τι γίνεται. Κάποιοι πέφτουν στην παγίδα τους και φαντάζονται ότι οι Πακιστανοί λειτουργούν σαν... οικογένεια. Δεν είναι έτσι όμως».

Οι καλλιεργητές εκτιμούν ότι καταστήματα που λειτουργούν από συγκεκριμένα πρόσωπα στη Θήβα ενδεχομένως να εξυπηρετούν σκοτεινούς σκοπούς και είναι αποφασισμένοι να αντιδράσουν στις κατηγορίες που δέχονται. «Η εκμετάλλευση προέρχεται από τους ομοεθνείς τους» λέει στο «Εθνος» ο Ηλίας Χατζηδούρος, πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Φυτικής Παραγωγής Θήβας. «Δεν δίνουμε μεροκάματο κάτω των 25 ευρώ. Και εάν κάποιος καλλιεργητής δεν παρέχει τροφή στους εργάτες του, θα τους δώσει από δύο έως πέντε ευρώ παραπάνω για το φαγητό τους». «Υπάρχουν τέσσερα συγκεκριμένα άτομα που διαμένουν χρόνια στην πόλη. Εκείνοι είναι που φέρνουν νέο κόσμο από το Πακιστάν και τους εκμεταλλεύονται, ενώ έχουν και συνεργάτες που ελέγχουν τα γύρω χωριά» υποστηρίζει.

Αλλωστε η Θήβα καλύπτει το 70% περίπου της παραγωγής σε κρεμμύδια πανελλαδικά, επομένως οι ανάγκες σε εργατικό προσωπικό είναι αυξημένες. «Εάν εξαιρέσουμε τους δύο με δέκα ''μόνιμους'' εργάτες που απασχολεί ένας αγρότης, όταν χρειάζεται μαζικά εργάτες να δουλέψουν στα κτήματά του είναι ευκολότερο να απευθυνθεί σε εργολάβο. Αυτοί όμως φέρνουν νέους εργάτες από 18 έως 35 ετών, οι οποίοι δεν γνωρίζουν ούτε τη γλώσσα ούτε πού να απευθυνθούν για υποστήριξη και τους... τσουβαλιάζουν σε παραπήγματα διαφόρων ειδών. Παίρνουν προμήθεια ακόμα και για τη σίτιση ή τη στέγαση» καταγγέλλει.

Επιπλέον, όπως αναφέρεται, υπάρχει συγκεκριμένη διαπραγμάτευση (σ.σ.: παζάρι το ονομάζει) για το μεροκάματο που θα πάρουν οι εργάτες. Ανάλογα με τα άτομα που χρειάζεται κάθε καλλιεργητής, οι διαμεσολαβητές βλέπουν το αγροτεμάχιο, διαπραγματεύονται το μεροκάματο και καλούν τον αγρότη να παραλάβει τους εργάτες από προκαθορισμένο σημείο. «Ειδικά η καλλιέργεια κρεμμυδιών αμείβεται με το στρέμμα» εξηγεί ο κ. Χατζηδούρος. «Ο αγρότης ζητά μια τιμή για το κτήμα του, εκείνοι προτείνουν μια άλλη τιμή και βρίσκεται μια μέση λύση. Επιπλέον είναι οι ίδιοι που επιτηρούν την εργασία των εργατών ή αναθέτουν την επιστασία σε κάποιον δικό τους» καταλήγει.

http://www.ethnos.gr/