Νέοι δρόμοι ανοίγονται στην ανάπτυξη αυτοθεραπευόμενων υλικών, καθώς οι επιστήμονες αντλούν ιδέες από τα βιολογικά συστήματα.
Τα εν λόγω υλικά μπορούν να αυτοεπισκευαστούν, για παράδειγμα να κλείσουν αυτόματα μια ρωγμή.
Η έρευνα στα αυτοθεραπευόμενα υλικά διαρκεί ήδη μια δεκαετία, με στόχο τον περιορισμό των κινδύνων και του οικονομικού κόστους που συνεπάγονται οι βλάβες και οι αστοχίες μιας σειράς υλικών.
Η πλέον διαδεδομένη μέθοδος αυτοθεραπείας αφορά στη δημιουργία υλικών με μικροκάψουλες που περιέχουν ένα ειδικό υγρό που διαχέεται όταν αυτό σπάσει για να καλύψουν το κενό και να σκληρύνουν την επιφάνειά του.
Παρότι αποτελεσματική, η μέθοδος αυτή πάσχει εξαιτίας της μικρής ποσότητας θεραπευτικού υγρού που περιέχεται στις μικροκάψουλες.
Η νέα μέθοδος αυτοθεραπείας που αναπτύσσει η Καθηγήτρια Νάνσυ Σόττος και η ομάδα της στο University of Illinois Urbana-Champaign βασίζεται στο μπόλιασμα των πλαστικών με ένα συμμετρικό δίκτυο “καναλιών” ή διόδων, καθένα εκ των οποίων διαμέτρου μικρότερης των 100 εκατομμυριοστών του μέτρου, το οποίο περιέχει υγρές ρητίνες και σκληρυντικά υλικά.
Αυτό το “μικροαγγειακό” σύστημα διαπερνά το υλικό με το τρόπο παρόμοιο με εκείνο του κυκλοφορικού στα ζώα και διοχετεύει το αυτοθεραπευτικό υγρό στο σύνολο της έκτασής του.
Οι επιστήμονες εκτιμούν πως η νέα τεχνολογία θα βρει εφαρμογή στη μηχανική, τις κατασκευές αλλά και την αεροναυπηγική.
Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύονται στο επιστημονικό περιοδικό Journal of the Royal Society Interface.
ΠΗΓΗ econews
Δημοσίευση σχολίου