Το 2017, έτος πολιτικού «γάμου» ΣΥΡΙΖΑ -ΠΑΣΟΚ;

Διαφορετική «ατμόσφαιρα» εισπράττει κανείς στις συζητήσεις του με στελέχη της κυβέρνησης, όσον αφορά τις σχέσεις της με το ΠΑΣΟΚ. Ακούς, φερ’ ειπείν, κουβέντες του τύπου, «το ΠΑΣΟΚ της Φώφης δεν είναι ίδιο με αυτό με αυτό του Βενιζέλου» κ.ο.κ.

 Η πρώτη ένδειξη «καλής θέλησης» έγινε από το ΠΑΣΟΚ σημειωτέον, με τη στάση που κράτησε για την επανασυγκρότηση του ΕΣΡ, τελευταία όμως διαπιστώθηκε η θετική στάση της Φώφης Γεννηματά και στην ψήφιση των μέτρων κοινωνικής στήριξης συνταξιούχων και νησιωτών.

Αυτό δεν σημαίνει ότι η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ φείδεται επιθέσεων κατά της κυβέρνησης, ότι όπου βρει την ευκαιρία δεν ασκεί σκληρή, κάποιες φορές σκληρότατη, κριτική. Το αντίθετο, αλλά, όπως αναγνωρίζει στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος, δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά. Για λόγους πολιτικής επιβίωσης της κ. Γεννηματά πρωτίστως, και ενώ πάντα καιροφυλακτεί και ο κ. Βενιζέλος…

 Επιπλέον, στη σημερινή πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ από την κυβέρνηση πιστώνουν διάφορα πράγματα: πρώτον, ότι η ίδια και το κόμμα το οποίο ηγείται δεν έχουν γίνει «δορυφόροι» του Κυριάκου Μητσοτάκη (εμφανής, εδώ, η «αιχμή» για τον Σταύρο Θεοδωράκη), επίσης ότι εκείνη δεν έχει γίνει παρακολούθημα ούτε του προκατόχου της αλλά ούτε και διάφορων παλαιών «εκσυγχρονιστών» που επιχειρούν, από τη δική τους σκοπιά πάντα, να αναμορφώσουν το χώρο της κεντροαριστεράς.

 Η προσέγγιση ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, αναγνωρίζει το ίδιο στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος, προκύπτει από δύο ανάγκες: η μία υπερβαίνει τα ελληνικά σύνορα. Ο λόγος, ασφαλώς, για την προσπάθεια προσέγγισης σοσιαλδημοκρατίας και αριστεράς. Εδώ κομβικό ρόλο έχει παίξει η συνειδητοποίηση, εκ μέρους της σοσιαλδημοκρατίας, ότι η συμπόρευση με την ευρωπαϊκή δεξιά ούτε την Ευρώπη ωφέλησε (από μια προοδευτική προσέγγιση πάντα) ούτε καλά εκλογικά αποτελέσματα έφερε για τους σοσιαλδημοκράτες. Εδώ και λίγους μήνες ζούμε δε, την «ιδιορρυθμία» ο Αλέξης Τσίπρας, παρότι από τους πρωταγωνιστές της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, να συμμετέχει στις συναντήσεις του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Σε ρόλο παρατηρητή βέβαια, αλλά δίπλα δίπλα με την Φώφη Γεννηματά. Οι διεργασίες πάντως, στην πολιτική «οικογένεια» των Σοσιαλιστών έχουν μπροστά τους ένα κρίσιμο «σταυροδρόμι»: τις γερμανικές εκλογές.

 Η άλλη ανάγκη, από την οποία προκύπτει η ανάγκη σύγκλισης ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, είναι …εγχώρια και αφορά κατά βάση, την κυβέρνηση. Η οποία, στην κρίσιμη χρονιά που έχει μπροστά της, έχει ανάγκη από πολιτικά «καύσιμα». Το ενδεχόμενο συνεργασίας των δύο κομμάτων δεν θα πρόσθετε αριθμητικά μόνον, αλλά θα δημιουργούσε μεγαλύτερο πολιτικό εκτόπισμα στα βασικά ζητήματα που έχει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση το 2017. Επιπλέον, θα προσέδιδε καλύτερο προοδευτικό στίγμα στην κυβέρνηση.

 Πόσο μάλλον που συχνά πυκνά ο Αλέξης Τσίπρας ακούει στην Ευρώπη ότι, πραγματικός του σύμμαχος δεν μπορεί παρά να είναι το ΠΑΣΟΚ και όχι «ένα λαϊκιστικό κόμμα της δεξιάς» (όπως χαρακτηρίζουν στις Βρυξέλλες τους Ανεξάρτητους Έλληνες). Το θέμα είναι γιατί να θελήσει, ιδίως τώρα μάλιστα, να εμπλακεί στην κυβερνητική «περιπέτεια» η Φώφη Γεννηματά. Αλλά η «παρτίδα» θα έχει πολλές κινήσεις ακόμη!