Σε διαρκή υπονόμευση ο αγροτικός τομέας

Η Ελληνική Στατιστική Αρχή ανακοίνωσε προ ημερών τα αποτελέσματα των Οικονομικών Λογαριασμών Γεωργίας, έτους 2013, καθώς και τα αντίστοιχα αναθεωρημένα στοιχεία των ετών 1993 -2012. Οι Οικονομικοί Λογαριασμοί Γεωργίας αναφέρονται στο Εισόδημα των δραστηριοτήτων του γεωργικού κλάδου (γεωργία – κτηνοτροφία), αποτελούν δορυφορικό λογαριασμό του συστήματος των Εθνικών Λογαριασμών και παρέχουν συμπληρωματικά στοιχεία για τον γεωργικό κλάδο.

Δυστυχώς, για μια ακόμη φορά, τα επίσημα στοιχεία επιβεβαιώνουν αυτό που ως σκληρή πραγματικότητα βιώνει στην καθημερινότητά του ο αγρότης, την περαιτέρω μείωση, δηλαδή, του εισοδήματός του. Η μεγάλη αύξηση της φορολογίας στους συντελεστές παραγωγής, η οποία από το 2010 ως το 2013 υπερ-τριπλασιάστηκε, σε συνάρτηση, βέβαια, με μια σειρά από πολιτικές επιλογές και αποφάσεις που οδηγούν σε μαρασμό την ελληνική γεωργοκτηνοτροφία, συντέλεσε στο να είναι οι δείκτες απογοητευτική. Ενδεικτικά αναφέρουμε την αύξηση ασφαλιστικής εισφοράς ΟΓΑ, τη μείωση επιστροφής Φ.Π.Α. στους αγρότες, τη μείωση επιδότησης του Ε.Φ.Κ. Πετρελαίου, τη μείωση προγραμμάτων γεωργίας, την έκτακτη εισφορά σε επαγγελματίες αγρότες για τους Φ/Β σταθμούς, την επιβολή νέων φόρων στους αγρότες (π.χ. ο νόμος 4110/2013), την κατάργηση απαλλαγής φόρου Α.Σ.Ο., την επιβάρυνση αγροτικού τιμολογίου ΔΕΗ, ακόμη και την περεταίρω μείωση των συντάξεων του ΟΓΑ. Αυτά και άλλα τινά, δεν θα μπορούσε παρά να οδηγήσουν σε δραματική μείωση στην προστιθέμενη αξία της ελληνικής αγροτικής παραγωγής, με ότι αυτό συνεπάγεται.

 Δυστυχώς, για μια ακόμη φορά, τα επίσημα στοιχεία επιβεβαιώνουν αυτό που ως σκληρή πραγματικότητα βιώνει στην καθημερινότητά του ο αγρότης, την περαιτέρω μείωση, δηλαδή, του εισοδήματός του. Η μεγάλη αύξηση της φορολογίας στους συντελεστές παραγωγής, η οποία από το 2010 ως το 2013 υπερ-τριπλασιάστηκε, σε συνάρτηση, βέβαια, με μια σειρά από πολιτικές επιλογές και αποφάσεις που οδηγούν σε μαρασμό την ελληνική γεωργοκτηνοτροφία, συντέλεσε στο να είναι οι δείκτες απογοητευτική. Ενδεικτικά αναφέρουμε την αύξηση ασφαλιστικής εισφοράς ΟΓΑ, τη μείωση επιστροφής Φ.Π.Α. στους αγρότες, τη μείωση επιδότησης του Ε.Φ.Κ. Πετρελαίου, τη μείωση προγραμμάτων γεωργίας, την έκτακτη εισφορά σε επαγγελματίες αγρότες για τους Φ/Β σταθμούς, την επιβολή νέων φόρων στους αγρότες (π.χ. ο νόμος 4110/2013), την κατάργηση απαλλαγής φόρου Α.Σ.Ο., την επιβάρυνση αγροτικού τιμολογίου ΔΕΗ, ακόμη και την περεταίρω μείωση των συντάξεων του ΟΓΑ. Αυτά και άλλα τινά, δεν θα μπορούσε παρά να οδηγήσουν σε δραματική μείωση στην προστιθέμενη αξία της ελληνικής αγροτικής παραγωγής, με ότι αυτό συνεπάγεται.