Του Δικηγόρου Θηβών Νικολάου Ποταμιά.
Η σιωπή δεν κάνει
ποτέ λάθη. Είναι η γλώσσα της ακοής και το περίβλημα της σοφίας. Μπορεί η
συζήτηση να διδάσκει αλλά η σιωπή μορφώνει. Βρίσκεται ανάμεσα στην αλήθεια και
το ψέμα και έχει άμεση σχέση με την αιωνιότητα. Ο Ισοκράτης που δίδασκε στην Αρχαία Αθήνα από έναν φλύαρο
μαθητή του ζήτησε δύο αμοιβές .΄Οταν ο
μαθητής του παραπονέθηκε ο Ισοκράτης του είπε : Μία αμοιβή θα δίνεις για να
μάθεις να μιλάς και την άλλη να μάθεις να σωπαίνεις. Η σιωπή λοιπόν διδάσκεται. Φτιάχνεται από λόγια που δεν
έχουν ειπωθεί. Λέξεις που όσο είναι ανείπωτες είσαι αφέντης τους, όταν όμως
ειπωθούν γίνεσαι σκλάβος τους. Παράδειγμα πρόσφατο η Βουλευτής Μαρία Ρεπούση ,η
οποία ως
ιστορικός καταθέτει την επιστημονική της αλήθεια. Δεν κρίνεται όμως
από τους ιστορικούς, και κρίνεται αυστηρά γιατί είναι πολιτικός. Και δικαίως.
Μπορεί στην πολιτική η αλήθεια να ερμηνεύεται πιο ελεύθερα
από ότι ερμηνεύει ο ποιητής τη φύση. Αλλά στην πολιτική η αλήθεια είναι ένα φρούτο που μπορείς να το
κόψεις όταν είναι πολύ ώριμο. Ο Κέννεντυ έλεγε η πολιτική είναι η ισορροπία
ανάμεσα στην καταστροφή και το δυσάρεστο, είναι η εξουσία της ψυχρής λογικής, η
ρεαλιστική σοφία της καθημερινότητας. Γιατί διαχειρίζεται αγαθά ύψιστης
προτεραιότητας όπως είναι η κοινωνική συνοχή και η κοινωνική γαλήνη.
Μπορεί τα παραπάνω αξιώματα να κάνουν την ιστορία
θεραπαινίδα της πολιτικής. Μπορεί όπως λένε, όπου λείπουν οι αυτόπτες μάρτυρες
να εμφανίζονται οι μύθοι. Η απομυθοποίηση όμως των βεβαιοτήτων μας μπορεί να περιμένει. Και η σιωπή είναι
απαραίτητη.
Δημοσίευση σχολίου