Ενώ τα φώτα της δημοσιότητας είναι στραμμένα στην πορεία του επονομαζόμενου «κινήματος της πατάτας», που, αν μη τι άλλο, ταράζει τα λιμνάζοντα ύδατα, προκαλεί εύλογο προβληματισμό και ανησυχία η προειδοποίηση, μέσω της «δημοκρατίας», του προέδρου της Ενωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών (ΕΑΣ) Λιβαδειάς και γενικού γραμματέα της ΠΑΣΕΓΕΣ Γιώργου Ανέστη, ότι με τη σημερινή φορά των πραγμάτων η χώρα κινδυνεύει από του χρόνου να μην έχει δική της παραγωγή πατάτας! Κι αυτό επειδή, όπως επισημαίνει, γίνονται εισαγωγές πατάτας από τη Γαλλία, την Αίγυπτο κι άλλες χώρες, με 10-15 λεπτά το κιλό, ενώ το κόστος παραγωγής των Ελλήνων αγροτών είναι σαφώς μεγαλύτερο, με αποτέλεσμα να εκτοπίζεται από την αγορά το ελληνικό προϊόν! Ετσι οι γεωργοί μας, αδυνατώντας να αντέξουν στον ανταγωνισμό, θα σταματήσουν να καλλιεργούν πατάτα, οπότε η Ελλάδα θα πάψει να έχει ντόπια παραγωγή, με ό,τι αυτό συνεπάγεται...
Ο Γιώργος Ανέστης τονίζει ότι ο Ελληνας καταναλωτής πληρώνει ακριβά τα αγροτικά προϊόντα, αφού από το χωράφι μέχρι το ράφι μεσολαβούν 3-4 έμποροι, με ποσοστό κέρδους 30%-50% ο καθένας, ενώ ο παραγωγός υφίσταται αποκλειστικά την πίεση των μεσαζόντων για χαμηλότερες τιμές πώλησης. Φέρνει μάλιστα το προσωπικό του παράδειγμα: ως παραγωγός κηπευτικών πουλάει το λάχανο 20 λεπτά το κιλό και αυτό δεν βρίσκεται στην αγορά της Αθήνας κάτω από τα 60 λεπτά!
Η έλλειψη κατεύθυνσης στον αγροτικό τομέα έχει οδηγήσει σήμερα τη χώρα μας σε αθρόες εισαγωγές αγροτικών προϊόντων (η αυτάρκεια είναι μακριά), μολονότι έχει ιδανικό κλίμα. Οσο για τα κονδύλια των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, με σκοπό τον εκσυγχρονισμό των αγροτικών εκμεταλλεύσεων, χρησιμοποιήθηκαν λανθασμένα. Ο πρόεδρος της ΕΑΣ Λιβαδειάς αναφέρει ότι, αντί τα ποσά να αξιοποιηθούν για υποδομές (συσκευαστήρια, γραμμές παραγωγής, σκέπαστρα κ.λπ.), έγιναν θηριώδη τρακτέρ... Οπως μας λέει χαρακτηριστικά, η Ελλάδα έχει ιπποδύναμη αρκετή για να οργώσει όλη την Ευρώπη, καθώς οι γεωργοί της διαθέτουν από ένα ή και δύο τρακτέρ των 100 και πλέον ίππων. Μόνο που τα αγροτικά μηχανήματα αυτής της ισχύος είναι κατάλληλα για καλλιέργειες άνω των 300 στρεμμάτων, ενώ ο μέσος κλήρος στην Ελλάδα είναι μόλις 46 στρέμματα! Είναι φανερό ότι πρόκειται για λανθασμένες επενδύσεις, που ούτε τους παραγωγούς βοηθούν ούτε συμβάλλουν στην εν γένει βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής γεωργίας. Κι αυτό όταν έχει να ανταγωνιστεί από τη μια τις τριτοκοσμικές χώρες με τα φθηνά εργατικά και από την άλλη τις προηγμένες δυτικές.
Σύμφωνα με τον Γιώργο Ανέστη, όλα θα ήταν αλλιώς αν ο αγρότης είχε τη δυνατότητα να συγκεντρώνει την παραγωγή του, να τη συσκευάζει και να τη διαθέτει απευθείας. Ο ίδιος σημειώνει ότι, αν δεν υπάρξει αλλαγή πλεύσης και στρατηγικός σχεδιασμός, «οι αγρότες θα εξακολουθούν να επαιτούν, οι μεσάζοντες θα κερδοσκοπούν και οι καταναλωτές θα πληρώνουν ακριβό προϊόν».
Ωστόσο, σήμερα οι αγροτικές επενδύσεις δεν είναι απλή υπόθεση. Ενδεικτικά, κάνει γνωστό ότι μια ομάδα παραγωγών της περιοχής έχει επενδυτικό σχέδιο ύψους 2.500.000 ευρώ για εγκατάσταση συσκευαστηρίου, γραμμών παραγωγής και ψυγείων, αλλά συναντά κλειστές πόρτες για δανειοδότηση. Στη μεταποίηση προτίθεται να δραστηριοποιηθεί και η ΕΑΣ Λιβαδειάς των 12.000 μελών, προκειμένου να έχει την ευχέρεια ρύθμισης των τιμών υπέρ των παραγωγών. Στην Ενωση έχει επιτευχθεί η εξυγίανση, ύστερα από την υπερχρέωση στην οποία την οδήγησαν οι αλόγιστες πολιτικές του ’80.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Βοιωτία είναι από τους μεγαλύτερους τροφοδότες της Αττικής σε κηπευτικά, που καλλιεργούνται σε 70.000 στρέμματα.
Τέλος, πιστεύει ότι είναι ανεφάρμοστος ο νέος νόμος για τις Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών, τονίζοντας ότι χρειάστηκε να κατατεθούν 10 τροπολογίες, 6 μήνες μετά την ψήφισή του! Ομως, υπογραμμίζει τα σοβαρά προβλήματα που επιφέρει σήμερα στη λειτουργία και των υγιών ενώσεων, οι οποίες αδυνατούν να εξασφαλίσουν ακόμη και εγγυητικές επιστολές τραπεζών, με αποτέλεσμα να μην απορροφώνται ποσά ευρωπαϊκών προγραμμάτων.
Δημήτρης Κυριακόπουλος
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ"
Δημοσίευση σχολίου