ΕΝΤΟΜΑ-ΕΡΠΕΤΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Το καλοκαίρι όλο και περισσότερες είναι οι επισκέψεις των ανθρώπων στα νοσοκομεία. Αυτό συμβαίνει διότι λόγω εποχής αυξάνονται οι επιθέσεις διαφόρων εντόμων και άλλων ζωυφίων που βρίσκονται στην αγαπημένη πλην όμως πεδίο μάχης εξοχή και μας χαλούν τις διακοπές.Τέτοια έντομα είναι οι αράχνες, οι σκορπιοί, οι μέλισσες, οι σφήκες και ερπετά όπως τα φίδια. Αυτά κυρίως είναι ο πονοκέφαλος των επειγόντων περιστατικών το καλοκαίρι. Τι πρέπει να προσέχει κανείς στις διακοπές του:

ΤΙΣΜΕΛΙΣΣΕΣ-ΣΦΗΚΕΣ

 Η μέλισσα χύνει το δηλητήριό της αφήνοντας το κεντρί μέσα στο δέρμα. Από το τσίμπημα μπορεί να προκληθεί οξεία αλλεργική αντίδραση σεάτομα ευαίσθητα σε αλλεργίες, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε σοκ, που μπορεί να προκαλέσει ακόμα και τον θάνατο. Για την προστασία τους τα άτομα, τα οποία γνωρίζουν ότι είναι ευαίσθητα σε αλλεργίες, πρέπει να φέρουν μαζί τους αυτοένεση αδρεναλίνης, την οποία να κάνουν υποδορίως ή ενδομυϊκώς μόνοι αμέσως μετά τα πρώτα σημάδια αλλεργικής αντίδρασης, εάν βρίσκονται μακριά από κάποιο φαρμακείο ή νοσοκομείο. Το δηλητήριο μπορεί επίσης να αδρανοποιηθεί με προσέγγιση στο σημείο όπου έχει παραμείνει το κεντρί για ένα ή δύο λεπτά μιας πηγής θερμότητος, για παράδειγμα το αναμμένο άκρο τσιγάρου. Μπορούμε να αφαιρέσουμε το κεντρί με ένα τσιμπιδάκι. Αν το πιέσουμε με το χέρι υπάρχει περίπτωση να μπει πιο βαθιά. Πλένουμε την περιοχή με νερό ή αμμωνία και τοποθετούμε πάγο πάνω στο τσίμπημα για να μείωσουμε το πρίξημο. Στα λιγότερο ευαίσθητα σε αλλεργίες άτομα δεν προκαλούνται παρά μόνον τοπικές φλεγμονές και πόνοι, ενίοτε με κνησμό. Τα άτομα αυτά μπορούν να χρησιμοποιούν τοπικές αγωγές με αντιισταμινικές και κορτιζονούχες αλοιφές. ΤΑ ΦΙΔΙΑ Στην Ελλάδα επικίνδυνο φίδι είναι η έχιδνα. Το δάγκωμά της χαρακτηρίζεται και αναγνωρίζεται από τα δύο σημάδια τα οποία αφήνει. Τα συμπτώματα και οι επιπτώσεις εξαρτώνται από το πόσο δηλητήριο έχει εγχυθεί. Το τσίμπημα οδηγεί σε οίδημα, σε έντονο πόνο και σε εκχυμώσεις. Το σημείο του τραύματος δεν πρέπει ούτε να ρουφιέται (για να αφαιρεθεί το δηλητήριο), ούτε να κόβεται, να δένεται ή να σφίγγεται. Για την αντιμετώπιση αφαιρούνται –αν υπάρχουν– το γρηγορότερο και πριν από το πρήξιμο δακτυλίδια και βραχιόλια, γίνεται καλό πλύσιμο, ακινητοποίηση του άκρου που έχει υποστεί το δάγκωμα και ταχεία μεταφορά σε μονάδα φροντίδας υγείας. Μπορεί εκεί να χορηγηθεί στον πάσχοντα αντιοφικός ορός, ανάλογα με τη σοβαρότητα του περιστατικού και αντιτετανική προστασία. ΤΟΥΣ ΣΚΟΡΠΙΟΥΣ Εκκρίνουν τοξίνες που προκαλούν ισχυρό πόνο και αλλεργικές αντιδράσεις. Η αντιμετώπιση επιτυγχάνεται με καλό πλύσιμο του δήγματος, με χορήγηση αντιτετανικής προστασίας, αναλγητικών και υδροκορτιζόνης για την αντιμετώπιση αλλεργικών αντιδράσεων. ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΡΑΧΝΕΣ Η αράχνες ανήκουν στα αρθρόποδα. Εχουν οκτώ πόδια, σε αντίθεση με τα έντομα που έχουν έξη. Η αράχνη ζει κρεμασμένη στις γωνιές που σχηματίζουν οι τοίχοι και τα ταβάνια των σπιτιών, στα κλαδιά των δέντρων και των θάμνων. Το σώμα της, όπως και των εντόμων, χωρίζεται σε τρία άνισα μέρη: Το κεφάλι, όπου υπάρχει το στόμα και τέσσερα ζευγάρια μάτια, ο θώρακας, όπου ξεφυτρώνουν τέσσερα ζευγάρια πόδια και τέλος η κοιλιά, όπου υπάρχει το πεπτικό της σύστημα. Η αράχνη ζει σε ιστό(δίχτυ) που το υφαίνει η ίδια με ένα υγρό που παράγει στο σώμα της. Στο κάτω μέρος της κοιλιάς της υπάρχουν ειδικοί πόροι, που λέγονται αραχνογόνοι αδένες από όπου βγαίνει ένα ιξώδες υγρό που μόλις έρθει σε επαφή με τον αέρα πήζει και δημιουργεί ένα πολύ λεπτό νήμα. Μ αυτό το νήμα η αράχνη πλέκει τον ιστό της. Η ουσία που εκκρίνει η αράχνη δεν είναι άλλη από το γνωστό μας μετάξι. Οι σύγχρονοι μελετητές του μεταξιού έχουν πλέον επιμετρήσει τις αρετές αυτού του μοναδικού υλικού και μάλιστα έχουν διαπιστώσει ότι το μετάξι της αράχνης είναι ποιοτικά πολύ ανώτερο από εκείνο του μεταξοσκώληκα. Ο ιστός αυτός, εκτός από κατοικία, χρησιμοποιείται από την αράχνη και για το πιάσιμο της λείας της. Σ αυτόν αιχμαλωτίζονται διάφορα έντομα, που τα πλησιάζει η αράχνη και τα σκοτώνει με ένα δάγκωμά της, ενώ ταυτόχρονα χώνει στην πληγή από το στόμα της ένα ισχυρό δηλητήριο. Μετά το περιβρέχει με πεπτικό χυμό που βγάζει από το στόμα της και, αφού τους ρουφήξει το αίμα τους, τα τρώει.Η πιθανότερα επικίνδυνη αράχνη είναι η κοινώς ονομαζόμενη μαύρη χήρα Latrodectus Doxoscelles. Το δάγκωμά της προκαλεί τοπικό ερεθισμό, ιστική νέκρωση,(κλίκ για εικόνα) έντονο πόνο που μοιάζει με πόνο εμφράγματος μυοκαρδίου για δάγκωμα στα επάνω άκρα, ενώ στα κάτω άκρα μοιάζει με πόνο οξείας κοιλίας. Η μαύρη χήρα ζει σε κλειστούς, σκοτεινούς χώρους και αποθήκες εγχύει δηλητήριο προκαλώντας αντιδράσεις στις θέσεις του τσιμπήματος και ποικίλου βαθμού συστηματική τοξικότητα. Μετά από δάγκωμα αράχνης ή σκορπιού βάζουμε το άτομο να ξαπλώσει, με το δαγκωμένο μέρος στη χαμηλότερη θέση σε σχέση με την καρδιά. Δένουμε με επίδεσμο την περιοχή 5 εκ. περίπου πάνω από το σημείο δαγκώματος, τόσο σφιχτά όσο να χωράει ένα δάχτυλο κάτω από τον επίδεσμο. Πάνω από το δάγκωμα βάζουμε πάγο τυλιγμένο σε πανί. Σε περίπτωση δαγκώματος αράχνης ή σκορπιού μετά τις πρώτες βοήθειες καλούμε πάντα ιατρική βοήθεια. Για την αντιμετώπιση του δαγκώματος χορηγείται συμπτωματική θεραπευτική αγωγή. Γίνεται τοπικός καθαρισμός και χορηγείται αντιτετανικός ορός ή εμβόλιο πιθανώς και αναλγητικά. Ένεση κορτιζόνης, αντιβίωση, μικρά τσιμπηματάκια γύρω από το τσίμπημα ώστε να μη γίνει απόστημα και φυσικά ξεκούραση για 4 με 5 μέρες. Το τσίμπημα της αράχνης κάνει απόστημα μετά από 48 ώρες. Εάν υπάρχουν και φαινόμενα, όπως ταχυκαρδία, εμετός και κεφαλαλγία, τότε μεταφέρεται ο πάσχων σε μονάδα φροντίδας υγείας. ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ -Ντύσιμο με δροσερές μεν μπλούζες που διαθέτουν όμως μακρύ μανίκι, μακρύ παντελόνι και κλειστό παπούτσι όταν βρισκόμαστει στη φύση ώστε να μειώνεται η επιφάνεια της ακάλυπτης επιδερμίδας. -Επίσης,αποφεύγουμετα ζωηρά χρώματα και τα έντονα αρώματα που προσελκύουν τα έντομα. -Επάλειψη με εντομοαπωθητικό. -Τινάζουμε επιμελώς τα ρούχα και τα παπούτσια κάθε φορά που ετοιμαζόμαστε να ντυθούμε. Οποιοδήποτε έντομο μπορεί να έχει μπει μέσα στα ρούχα. - Εξοπλίζόμαστε επίσης με άλλα εντομοκτόνα σκευάσματα για το σπίτι όπως κεριά, σπρέι, φιδάκια και ταμπλέτες τα οποία θα τοποθετούμε στους χώρους όπου πρόκειται να διαμείνουμε -Κατά τη διάρκεια της νύχτας κρατάμε τα παράθυρα κλειστά ή διαφορετικά τοποθετούμε σίτες που θα εμποδίσουν τα ζωύφια να περάσουν. -Αποφεύγουμε γλυκά, ποτά και φαγητά ακάλυπτα και όταν πλένουμε δεν αφήνουμε τα νερά να λιμνάζουν. -Δεν αμελούμε να τινάζουμε τα σεντόνια του κρεβατιού που πρόκειται να κοιμηθούμε πριν ξαπλώσουμε. ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ!