Το φασκόμηλο, η μέντα, το δενδρολίβανο, το χαμομήλι, η καλέντουλα και εκατοντάδες άλλα φυτά που χαρακτηρίζουν την ελληνική ύπαιθρο θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν με συστηματική καλλιέργεια και να προσφέρουν ικανοποιητικά εισοδήματα στους παραγωγούς. Ωστόσο, σήμερα, αν και το ενδιαφέρον βαίνει αυξανόμενο, το ποσοστό που καταλαμβάνουν τα φαρμακευτικά φυτά στις συνολικές καλλιεργούμενες εκτάσεις είναι πολύ μικρό.
Όπως αναφέρει στη “Μ” ο καθηγητής Βιοχημείας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Δημήτρης Κουρέτας, η νούμερο ένα χώρα στις εξαγωγές στην Ευρώπη είναι σήμερα η Αλβανία με 11.000 τόνους, ενώ η Ελλάδα είναι τελευταία με 900 τόνους. “Οι επιδοτήσεις κατέστρεψαν την αγροτική παραγωγή της χώρας μας. Θα πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουν ότι το μέλλον της δεν είναι στο βαμβάκι και στο σιτάρι”, υπογραμμίζει ο ίδιος.
Ο Δημήτρης Γούσιος, καθηγητής του τμήματος Χωροταξίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, αναφέρει ότι τα ελληνικά φαρμακεία διαθέτουν προϊόντα με βάση φαρμακευτικά φυτά προέλευσης Τουρκίας, Αλβανίας και Σκοπίων, τη στιγμή που η χώρα μας διαθέτει εξαιρετικής ποιότητας βότανα, οι δυνατότητες των οποίων σήμερα μένουν σχεδόν αναξιοποίητες.
“Σχολείο” έστησε το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Στο πλαίσιο αυτό, ομάδα καθηγητών του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας, σε συνεργασία με το Εθνικό Ίδρυμα Αγροτικής Έρευνας (ΕΘΙΑΓΕ), πραγματοποιεί εδώ και λίγους μήνες προσπάθεια οργάνωσης της αλυσίδας παραγωγής 30 φαρμακευτικών φυτών και ενημέρωσης των αγροτών. Μάλιστα, έχουν οργανώσει μια ομάδα παραγωγών και τους συντονίζουν, τους ενημερώνουν και τους καθοδηγούν σχετικά με τις εν λόγω καλλιέργειες. “Στην ουσία στήσαμε ένα σχολείο για παραγωγούς, παρέχοντάς τους πανεπιστημιακή εκπαίδευση, πληροφόρηση και την οργάνωση για την καλλιέργεια, τη μεταποίηση και την αγορά των φαρμακευτικών φυτών”, σημειώνει ο κ. Γούσιος, προσθέτοντας ότι επόμενο βήμα θα είναι να ενθαρρύνουν τους παραγωγούς να στήσουν μια μικρή βιοτεχνική μονάδα και να συνεργαστούν με γυναικείους αγροτουριστικούς συνεταιρισμούς για τη διάθεση των προϊόντων τους.
“Επίσης, ήρθαμε σε επαφή με τις τρεις μικρές βιομηχανίες της Θεσσαλίας που μεταποιούν φαρμακευτικά φυτά, για μελλοντική συνεργασία, όπως επίσης και με την εταιρεία Κορρές”, ανέφερε.
Πρώτος στόχος της προσπάθειας που πραγματοποιεί το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας είναι η ανάκτηση της εσωτερικής αγοράς και η επικράτηση των ελληνικών προϊόντων έναντι των τουρκικών, των αλβανικών ή των σκοπιανών που κατακλύζουν σήμερα τα ελληνικά φαρμακεία. Επόμενο βήμα είναι το άνοιγμα και στην εξωτερική αγορά.
Τον προσεχή Ιούνιο το πανεπιστήμιο ετοιμάζει μια μεγάλη ενημερωτική εκδήλωση με τη συμμετοχή -μεταξύ άλλων- ελβετών και γάλλων ειδικών, οι οποίοι θα ενημερώσουν τους παραγωγούς σχετικά με τις τάσεις της διεθνούς αγοράς φαρμακευτικών φυτών.
Η χρήση στη φαρμακευτική
Τα φυτά αποτελούν ιστορικά τη σημαντικότερη πηγή για την ανίχνευση νέων φαρμακευτικών ουσιών παρά την τεράστια πρόοδο που έχει συντελεστεί στη χημική σύνθεση νέων φαρμάκων, αναφέρει ο κ. Κουρέτας. Από τα 520 νέα φάρμακα που εγκρίθηκαν τη δεκαετία 1983-1994, το 39% ήταν φυσικά προϊόντα ή προέρχονταν από φυσικά προϊόντα.
Η χρήση φυσικών συστατικών ως φαρμακευτικών ουσιών παρουσιάζει σημαντικό οικονομικό ενδιαφέρον, καθώς για παράδειγμα το 1999 τα δέκα από τα 20 φάρμακα με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στις ΗΠΑ ήταν φυσικής προέλευσης και οι συνολικές πωλήσεις τους ανέρχονταν σε περίπου 16 δισ. ευρώ.
“Η Ελλάδα, λόγω της ιδιομορφίας του κλίματος και του εδάφους, παρουσιάζει μεγάλη ποικιλομορφία στη χλωρίδα της. Τα ελληνικά είδη φυτών που έχουν καταγραφεί ξεπερνούν τα 6.500, από τα οποία τα 1.700 περίπου είναι ενδημικά. Ενώ η Γερμανία με έκταση τριπλάσια της Ελλάδας έχει 2.700 είδη και έξι ενδημικά και η Αγγλία με έκταση διπλάσια έχει 1.550 είδη και 16 ενδημικά. Δηλαδή η Ελλάδα παρουσιάζει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα στην καλλιέργεια φαρμακευτικών φυτών”, αναφέρει.
Της Μπέττυς Κυριακίδου
Δημοσίευση σχολίου