- Ηλίας Τραμπάκουλος -
Δεκαετία του ΄70 στο παλιό ΚΤΕΛ, εκεί που σήμερα βρίσκεται
το ΚΑΠΗ απέναντι από τον ΟΤΕ. Ένα πολύβουο μελίσσι από χωρικούς, κοφίνια με
κότες, ταγάρια, μίξη ελληνικών και αρβανίτικων και ο ντελάλης να αναγγέλλει τις
αναχωρήσεις με τα αρβανίτικα ή τούρκικα ονόματα των χωριών. Πόσοι και πόσοι
πρωτευουσιάνοι δεν έχασαν το «λιωφορείο» για τις Θεσπιές αφού η αναγγελία του
Ρημόκαστρου δεν τους έλεγε τίποτα.
Αλλά και οι συμμαθητές στο σχολείο, όταν ήθελαν να πουν
κάποιο μυστικό, μιλούσαν αρβανίτικα. Έτσι , μάθαμε κι εμείς καμιά εκατοστή
λέξεις όπως τσιμπιν, μιρ, μούτι, μπουκ, μπίθα, χαναμούν, πλιάκα, γκούρα, έρδε,
ντο τα πρες κοτσίδετε κ.λ.π. Συγχωρήστε με αν δεν τα γράφω καλά μιας και δεν τα
έχω δει ποτέ γραμμένα.
Τα ανέκδοτα έχουν ιδιαιτερότητες μιας και όταν τα λένε
παρέες στα αρβανίτικα ξεκαρδίζονται- μικροί και μεγάλοι- ενώ όταν μας τα
μεταφράζουν μάς ακούγονται γλυκανάλατα. Η γλώσσα βλέπεις …
Αυτά και άλλα πολλά θα ζήσουμε αν την Κυριακή που μας
έρχεται, 24 Νοεμβρίου, πάμε στις 6 το απόγευμα στο Συνεδριακό Κέντρο Θήβας όπου
οι δραστήριοι «ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ» οργανώνουν
εκδήλωση για την ιστορία και τον πολιτισμό των Αρβανιτών. Τις εισηγήσεις θα
συνοδεύσουν αρβανίτικα παραμύθια από τον φίλο και συνάδελφο Νίκο Δημητρίου και
ανάλογοι χοροί από τον Σύλλογο γυναικών Δομβραίνας.
Ντο βες! (Θα πάω, στα αρβανίτικα)
Δημοσίευση σχολίου