Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει ορίσει την 3η Μάρτη ως
Παγκόσμια Ημέρα Ακοής. Η αφορμή της επετείου αυτής με κάνει να θέλω να μοιραστώ
μαζί σας κάποιες σκέψεις και κάποια δεδομένα, που αφορούν την ακοή και της
παθήσεις της, που αποτελούν το εξειδικευμένο ιατρικό μου αντικείμενο. Στόχος,
να συμβάλω στην ευαισθητοποίηση του μεγάλου κοινού στα προβλήματα ακοής που
ταλαιπωρούν περίπου 10% του πληθυσμού, ποσοστό διόλου ευκαταφρόνητο.
Η βαρηκοΐα απασχολεί σε μεγάλο ποσοστό την Τρίτη ηλικία, σαν
συνέπεια της εκφύλισης του οργάνου της ακοής, στα πλαίσια της φθοράς του
ανθρώπινου οργανισμού. Είναι γνωστή και ως πρεσβυακουσία, πάθηση πολύ συχνή
μετά το εξηκοστό έτος της ηλικίας, που χαρακτηρίζεται από προοδευτική πτώση της
ακοής, κυρίως στις υψηλές συχνότητες. Παρ’ ότι μοιάζει απλό, το γεγονός της
απώλειας ακοής προκαλεί δυσκολία στην καθημερινότητα των ηλικιωμένων, με
σταδιακή απομόνωση, απόσυρση και συχνά κατάθλιψη, καθώς η επικοινωνία με το
περιβάλλον γίνεται κοπιαστική κι η συμμετοχή σε συζητήσεις δύσκολη. Η
τεχνολογία κι η ιατρική έχουν φτάσει σε τόσο υψηλό επίπεδο τα βοηθήματα
ενίσχυσης της ακοής (γνωστά ως ακουστικά βαρηκοΐας), που η αποκατάσταση μέσω
αυτών να είναι εξαιρετική και το αποτέλεσμα σχεδόν να προσομοιάζει το
φυσιολογικό. Έτσι, οι επιπτώσεις στην κοινωνική ζωή αλλά και στη νόηση
ελαχιστοποιούνται, οι ηλικιωμένοι παραμένουν δραστήριοι κι η ικανοποιητική ακοή
συμβάλλει στην ψυχική και πνευματική τους εγρήγορση και ισορροπία.
Οι βαρηκοΐες φυσικά συναντώνται σε όλες τις ηλικίες,
λιγότερο συχνά όμως. Εκεί που αξίζει όμως να σταθούμε, είναι οι εκ γενετής πολύ
σοβαρές βαρηκοΐες, που χαρακτηρίζονται ως κώφωση. Μέχρι πριν λίγα χρόνια, τα
κωφά παιδιά ήταν καταδικασμένα να ζήσουν με την αναπηρία τους, απομονωμένα, με
πολύ περιορισμένες δυνατότητες ένταξης στην κοινωνία, επιμόρφωσης και εξέλιξης.
Πλέον, και πάλι χάρη στην επιστήμη, με την εισαγωγή στην ιατρική της χρήσης των
κοχλιακών εμφυτευμάτων, πετύχαμε ένα θαύμα, η αναπηρία της κώφωσης δεν
υφίσταται πια.
Τα κοχλιακά εμφυτεύματα είναι συσκευές που τοποθετούνται
εντός του κοχλία, του οργάνου της ακοής δηλαδή, προσπερνούν το μη λειτουργικό
εσωτερικό του αυτιού και στέλνουν ηλεκτρικά ερεθίσματα στο ακουστικό νεύρο.
Έτσι η ομιλία κι οι υπόλοιποι ήχοι αναγνωρίζονται από τον κωφό ασθενή και
μετατρέπονται και σε λόγο. Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις
του 20ού αιώνα, που κυριολεκτικά αποκατέστησε μια αισθητική λειτουργιά.
Εμφυτεύσεις γίνονται πια και στην Ελλάδα σαν επεμβάσεις ρουτίνας στα
εξειδικευμένα κέντρα κοχλιακής εμφύτευσης που υπάρχουν στις περισσότερες πόλεις
όπου εδρεύουν Ιατρικές σχολές. Χάρη στις μεθόδους πρώιμης ανίχνευσης της
βαρηκοΐας, που είναι ακριβείς και εύκολες πια στη χρήση, η διάγνωση γίνεται στα
βρέφη πολύ νωρίς κι η εμφύτευση αμέσως μετά, γύρω στο ένα με ενάμισι έτος. Η
εξέλιξη των παιδιών αυτών είναι εξαιρετική, παρακολουθούν το σχολείο της
γειτονιάς τους, δεν έχουν ειδική μεταχείριση, μορφώνονται και προοδεύουν
κοινωνικά και επαγγελματικά.
Ας κρατήσουμε λοιπόν την 3η Μάρτη σαν μια λαμπερή στιγμή της
Επιστήμης και της Τεχνολογίας, που νίκησαν μια ανεπάρκεια και δώσαν ποιότητα
και πνοή στη ζωή χιλιάδων παιδιών.
Της Δρ. Άννας Ελευθεριάδου-Γκίκα
Διδάκτορος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστήμιου Αθηνών
Ιατρού ΩΡΛ με Εξειδίκευση στις Διαταραχές Ακοής και
Ισορροπίας
Μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου της Πανελλήνιας Ιατρικής
Εταιρίας Ακοολογίας- Ωτολογίας- Νευροωτολογίας
Δημοσίευση σχολίου