Ο Αλέξης Τσίπρας επιλέγει να ενημερώσει για το Σκοπιανό τον
αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, πριν ενημερώσει τα κόμματα, και η Νέα Δημοκρατία -και
όχι μόνο- βγαίνει από τα ρούχα της. Ας πρόσεχε η Νέα Δημοκρατία, που, όντας
κυβέρνηση για πολλά χρόνια, δεν έκανε ούτε ένα βήμα για τον διαχωρισμό
Κράτους-Εκκλησίας.
Ας πρόσεχε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης που μας έχει ενημερώσει
πως δεν συναινεί στον διαχωρισμό Κράτους-Εκκλησίας.
Η Νέα Δημοκρατία χρησιμοποίησε για χρόνια την Εκκλησία -και
της αναγνώρισε έναν ρόλο που δεν μπορεί να έχει η Εκκλησία σε ένα κοσμικό
κράτος- αλλά τώρα ενοχλείται που ο Τσίπρας συναντιέται με τον Ιερώνυμο και όχι
με τον Μητσοτάκη.
Δεν έχουμε παρά να θυμηθούμε τη θέση του Κώστα Καραμανλή
όταν υπέγραφε το αίτημα της Εκκλησίας για την αναγραφή του θρησκεύματος στις
ταυτότητες, για να πάρει την ευλογία του Χριστόδουλου για την «δεξιά του
Κυρίου», και, βέβαια, να μην επαναφέρει το θρήσκευμα στις ταυτότητες, όταν
έγινε πρωθυπουργός.
Η αλήθεια είναι πως το ΠΑΣΟΚ -για την ακρίβεια, κάποια
στελέχη του ΠΑΣΟΚ- είχαν κάνει προσπάθειες ώστε να γίνει η Ελλάδα μια πιο
σύγχρονη χώρα, όπως στο θέμα της καύσης των νκερών, αλλά πάντα έβρισκαν
απέναντί τους την Εκκλησία.
Και πάντα, η Νέα Δημοκρατία αντιμετώπιζε αυτά τα θέματα
ψηφοθηρικά.
Οπότε, γιατί αντιδρά σήμερα η Νέα Δημοκρατία που ο Αλέξης
Τσίπρας σπεύδει να ενημερώσει τον Ιερώνυμο για το Σκοπιανό;
Αν η Νέα Δημοκρατία δεν επιθυμεί η Εκκλησία να επηρεάζει τα
πολιτικά πράγματα, ας συμφωνήσει με τον ΣΥΡΙΖΑ στον διαχωρισμό
Κράτους-Εκκλησίας.
Βέβαια, η Νέα Δημοκρατία τρέμει στην ιδέα πως μπορεί να
υπάρξει λύση του Σκοπιανού από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Αυτό φαίνεται και από το γεγονός πως η Νέα Δημοκρατία δεν
έχει μια ενιαία και καθαρή θέση στο θέμα.
Καταλαβαίνω πως η Νέα Δημοκρατία θα ήθελε να υποστεί ο
ΣΥΡΙΖΑ το πολιτικό κόστος από μια σύγκρουση με την Εκκλησία αλλά ο Αλέξης
Τσίπρας μάλλον δεν είναι χαζός.
Ο Τσίπρας έβλεπε τόσα χρόνια και μάθαινε. Δεν θα την πατούσε
όπως την πάτησε ο Σημίτης.
Αφού η Νέα Δημοκρατία δεν θέλει διαχωρισμό
Κράτους-Εκκλησίας, ο Τσίπρας προσπερνά τον Μητσοτάκη και συνομιλεί με τον
Ιερώνυμο.
Αν το καλοσκεφτείς, είναι μια πανέξυπνη κίνηση.
Ο Αλέξης Τσίπρας ξέρει πως είναι πρωθυπουργός σε ένα
προτεκτοράτο, σε μια χρεοδουλοπαροικία.
Όπως δεν υπάρχει κυβέρνηση, δεν υπάρχει και αξιωματική
αντιπολίτευση.
Η Νέα Δημοκρατία δεν διαφωνεί με τον ΣΥΡΙΖΑ· απλά, θα ήθελε
να ήταν αυτή στην κυβέρνηση και να ψηφίζει αυτά που ψηφίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, για να
πάρει και πάλι την κουτάλα.
Οπότε, ο Αλέξης Τσίπρας πάει κατευθείαν στον Ιερώνυμο, που
μπορεί, λόγω θέσεως, να ξεσηκώσει ένα κομμάτι του πληθυσμού.
Ο Ιερώνυμος δηλώνει πως «αυτή την ώρα δεν χρειάζονται
συλλαλητήρια και φωνές, αλλά εθνική συναίνεση, συνεννόηση και ομοψυχία».
Δηλαδή, ο Ιερώνυμος λέει αυτό που θα έπρεπε να είχε πει η
Νέα Δημοκρατία.
Οπότε, δικαιώνεται ο Αλέξης Τσίπρας για την επιλογή του.
Το παιχνίδι λέγεται «πολιτική».
Και θέλει παίκτες.
Ακόμα και σε ένα προτεκτοράτο.
(Δεν μπορούμε να κατηγορούμε μόνο τους πολιτικούς για την
κατάσταση της χώρας. Αν οι Έλληνες δεν μπορούν να αντιληφθούν το πολύ απλό
πράγμα πως η πίστη είναι απόλυτα προσωπική υπόθεση του καθενός και δεν έχει
καμία σχέση με το Κράτος -κάτι που έχει γίνει αντιληπτό στον υπόλοιπο δυτικό
κόσμο που τόσο θαυμάζουν-, ας μην περιμένουμε θαύματα. Έχει κι άλλες δουλειές η
Παναγία.)
Δημοσίευση σχολίου