Μετά τις τράπεζες, δάνεια και από τις αλυσίδες σούπερμαρκετ!

«Είμαι κεφάτη, δανείζομαι από τον Βερόπουλο;» θα μπορούσε να είναι η νέα διαφήμιση για μια αλυσίδα σούπερμαρκετ που σέβεται τον εαυτό της και με το βλέμμα στη Δύση ατενίζει το μέλλον της αισχροκέρδειας σε βάρος των καταναλωτών με αισιοδοξία! Πλαστικό χρήμα έρχεται μαζί με τα εξωτραπεζικά δάνεια κι όποιος έχει περιουσία θα τη χάσει για μερικά ζαρζαβατικά και σάπια φρούτα!

 Οι τράπεζες έχουν πάψει  να είναι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί και έχουν μετατραπεί σε Κόμεις Δράκουλες της ελληνικής οικονομίας, ρουφώντας ότι περιουσία απέμεινε από τους δανειολήπτες, ενώ και οι τράπεζες του εξωτερικού δεν έχουν ιδιαίτερες διαφορές με τους ημεδαπούς τοκογλύφους. Απλά, στο εξωτερικό μια χαρά έχουν κάνει τη δουλειά της καθιστώντας την ιδιωκατοίκηση από 80% σε 30% σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και θέλουν να κάνουν το ίδιο στην Ελλάδα ώστε και ο ελληνικός λαός να είναι υπόδουλος στις τράπεζες.

 Ομως για να συμβεί αυτό, πρέπει, όπως και στην υπόλοιπη πολιτισμένη Ευρώπη, το πλαστικό χρήμα να υπερισχύσει των μετρητών. Ετσι, η διάδοση του πλαστικού χρήματος γίνεται μέσω ψευτοφοροαπαλλαγών που σκαρώνουν τα αρμόδια υπουργεία Οικονομίας και Οικονομικών με τις ευλογίες της ΕΚΤ, της Κομισιόν και του ΔΝΤ και με την εξάπλωση των τραπεζών σε άλλους χώρους, που είναι κραταιοί οικονομικά διότι πολύ απλά όπως και οι τράπεζες έχουν στήσει ένα καρτέλ προσυνεννόησης τιμών και αλωνίζουν σε βάρος των Ελλήνων καταναλωτών.

 Πρόκειται για τις αλυσίδες σούπερμαρκετ, ένα αναγκαίο κακό, που όμως έχει γίνει βραχνάς πλέον για τους καταναλωτές. Με το δεδομένο ότι στη χώρα μας αυτές οι αλυσίδες σούπερμαρκετ θησαυρίζουν με βάση την αισχροκέρδεια καθώς πουλάνε τα προϊόντά τους μέχρι και κατά 30% ακριβότερα σε σχέση με σούπερμαρκετ π.χ. στην Ολλανδία, όπου ο βασικός μισθός είναι 1.500 ευρώ και όχι ;00, τα σούπερμαρκετ ως χώρος μαζικής συνάθροισης κορόιδων που δεν διεκδικούν τα αυτονόητα δικαιώματά τους αποτελούν τον ιδανικό χώρο για να εξυπηρετήσουν ακόμη καλύτερα τα σκοτεινά συμφέροντα των κερδοσκόπων σε σχέση με το παρωχημένο τραπεζικό σύστημα.

 Οι ιδιοκτήτες των αλυσίδων σούπερμαρκετ, θαλασσοδανειζόμενοι που σιγά σιγά καθιστούν τις αλυσίδες τους σε θηρία, κυριαρχόντας σε ολοένα και περισσότερους τομείς στην οικονομία, με διάφορα προΪόντα που παρασκευάζονται με την ετικέτα τους, είναι έτοιμοι να ακολουθήσουν τα παραδείγματα διαφόρων άλλων ιδιοκτητών και να μετατρέψουν τα σούπερμαρκετ σε...τράπεζες του μέλλοντος.

 Οργουελικές καταστάσεις

 Οταν έγραφε τον Μεγάλο Αδελφό και τη Φάρμα των Ζώων ο Τζορτζ Οργουελ ίσως να μην είχε σκεφτεί ότι τα σούπερμαρκετ θα υποκαταστήσουν τις τράπεζες στην πώληση χρημάτων. Προσωπικά και καταναλωτικά δάνεια από αλυσίδες, όπως η ΑΒ Βασιλόπουλος ή η Μασούτης δεν έχουμε δει ακόμη, αλλά αυτό το ακόμη ίσως να μην αργεί και πολύ, δεδομένου ότι οι σχέσεις τραπεζών-αλυσίδων σούπερμαρκετ είναι πάρα πολύ στενές σε ότι αφορά στην θυματοποίηση των πολιτών, είτε ως δανειοληπτών είτε ως καταναλωτών ως προϋπόθεση για την συνεχή κερδοσκοπία τους.

 Γαλλική με ελληνικές ρίζες είναι άλλωστε και η πρώτη αλυσίδα σουπερμάρκετ που εισήγαγε τα νέα «ήθη» αισχροκέρδειας και υπερτοκογλυφίας στην Ελλάδα. Πρόκειται για τον όμιλο Cofidis, ο οποίος έχει σήμερα παρουσία στη Γαλλία, το Βέλγιο, την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιταλία ενώ έρχεται και στην Ελλάδα. Η Cofidis συγκροτήθηκε το 1982 με σύμπραξη των οργανισμών 3 Suisses International ευρωπαϊκής επιχείρησης των τηλεπωλήσεων και CETELEM θυγατρικής της γαλλικής τράπεζας BNP-Paribas κατά 100%. Ειδικότητα της Cofidis είναι να σχεδιάζει, να προσφέρει, να πωλεί και να διαχειρίζεται αποκλειστικά εξ αποστάσεως πιστώσεις και συναφείς υπηρεσίες για τους ιδιώτες. Telemarketing, chain marketing, e-marketing είναι η ειδίκευση της Cofidis και τα μικροδάνεια που χορηγεί είναι καταναλωτικά προς το παρόν και εκ πρώτης όψεως φαντάζουν λιγότερα τοκογλυφικά από εκείνα των τραπεζών.

 Αντίπαλο δέος στην Cofidis ήταν η Credicom, μια κοινοπραξία της Εμπορικής Τράπεζας με τον εκ Γαλλίας στρατηγικό εταίρο της Credit Agricole.

 Οι απόπειρες αυτές είχαν γίνει την περίοδο του ξέφρενου δανεισμού και των υποτιθέμενα παχέων αγελάδων το 2002 και το 2003 όταν ο τότε διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Ν. Γκαργκάνας, καθησύχαζε τον υπνωμένο ελληνικό λαό ισχυριζόμενος ότι δεν υπάρχει πρόβλημα υπερχρέωσης των ελληνικών νοικοκυριών.

 Οτι δεν κατάφεραν να κάνουν τότε οι κερδοσκόποι, το πέτυχαν τώρα και φυσικά θέλουν να ξαναδοκιμάσουν την συνταγή των δανεισμών από τα σούπερμαρκετ γιατί στην υπόλοιπη Ευρώπη έχει πετύχει, διότι με αυτό τον τρόπο θα αυξηθούν κατα πολύ τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά στην Ελλάδα και ο βαθμός υπερχρέωσής τους θα είναι τόσο μεγάλος, όσο με εκείνον στις περισσότερες χώρες της ευρωζώνης, πλέον δε πολύ μεγαλύτερος αν η υπερχρέωση συνδυαστεί με την υπερφορολόγηση και τα μνημονιακά μέτρα που κατέστρεψαν κάθε φτωχό και μεσαίας οικονομικής κατάστασης νοικοκυριό στη χώρα.