Υπό το φως νέων δεδομένων για τον όρμο της ’’Νούσας’’



από τον  πολιτικό μηχανικό Θεόδωρο Κ. Παπαϊωάννου*
Άμεση ανατροπή της απόφασης του Δήμου Θηβαίων για την αναθεώρηση της απόφασης του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ). Η Δομβραίνα, η Θίσβη (Κακόσι) και ο Πρόδρομος (Χώστια) βρίσκονται στο Ν. Βοιωτίας. Έχουν  ‘’προσκέφαλο’’ τους πρόποδες του Ελικώνα   και  ’’υποπόδιό  ‘’ τους τον Κορινθιακό  όπου βρίσκεται   ο πανέμορφος  και ιστορικός όρμος της Νούσας με τα ‘’ Σωληνουργεία Κορίνθου ‘’ του ομίλου Στασινόπουλου να τον επιβαρύνουν.Οι παραπάνω οικισμοί πυρπολήθηκαν από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής, γιατί  ήταν κρησφύγετο  και   ταυτόχρονα πέρασμα των αντιστασιακών δυνάμεων από την Στερεά στην Πελοπόννησο  .

Οι πλέον ανήσυχοι  και τολμηροί κάτοικοι με  εμπλοκή  στην Εθνική Αντίσταση,  για να αποφύγουν περαιτέρω  ‘’δοσοληψίες’’ με το μετεμφυλιακό  κράτος,  είτε μετανάστευσαν κυρίως στις ΗΠΑ είτε  πήγαν στα μεγάλα αστικά με πρώτη  την Αθήνα. .
Το  ίδιο και σήμερα, η αφρόκρεμα των νέων μας φεύγει  να σταδιοδρομήσει  σε άλλες χώρες ,μακριά από τη μνημονιοκρατούμενη   πατρίδας μας .  Αλλά τι μέλλον έχει ένας τόπος που διώχνει τα παιδιά του;
Ένας εξ αυτών ο ομογενής Θίσβιος Νώντας Καραμπογιάς μετανάστης στο Οχάιο των ΗΠΑ  , νοσταλγεί την γενέτειρά του που επισκέπτεται για διακοπές κάθε καλοκαίρι και  καταθέτει  αξιόλογες προτάσεις - προϊόν συνεργασίας με άλλους -  για την ανάπτυξη της  γενέτειράς του .
 Από την αρχαιότητα η «ξενιτιά» είναι ζυμωμένη στη ζωή του Έλληνα. Βίαια γεγονότα (εισβολές, πόλεμοι, πολιτικές ταραχές) , δημογραφικοί, οικονομικοί κ.ά  οδήγησαν συχνά στην φυγή από την πατρική γη, την οικογενειακή εστία και στην πρόσκαιρη ή μακροχρόνια εγκατάσταση σε άλλους τόπους, «στα ξένα».   Σύμβολό  του ο Οδυσσέας που «πολλών ανθρώπων είδεν άστεα και νόον έγνω», αλλά ούτε οι Σειρήνες, ούτε η Κίρκη, ούτε η χώρα των Λωτοφάγων θόλωσαν το όραμα της επιστροφής στην Ιθάκη και τη νοσταλγία να δει έστω και «καπνόν αποθρώσκοντα» από την οικογενειακή εστία  και ας πεθάνει…   Το αίσθημα της νοσταλγίας (του πόνου της απομάκρυνσης και του πόθου της επιστροφής – «νόστιμον ήμαρ») διατρέχει στους αιώνες την ιστορία της ελληνικής μετανάστευσης, βρίσκοντας την έκφρασή του, εκτός από τις άλλες τέχνες, και σ’ όλες τις μορφές της λαϊκής και λόγιας λογοτεχνίας: στην αρχαιότητα (ομηρικά έπη, λυρική ποίηση, αρχαίο δράμα), στον μεσαίωνα (βυζαντινή επική ποίηση, λαϊκές μπαλάντες, έμμετρα μυθιστορήματα) και στους νεότερους χρόνους (δημοτικό τραγούδι, λαϊκές διηγήσεις και παραμύθια, παροιμίες, λόγια πεζογραφία και ποίηση).
Όταν ήλθε το 2012 γνωρίστηκε  δημόσια με τον δήμαρχο στην Θίσβη και  του έδωσε επιστολή με προτάσεις για την ανάπτυξη της περιοχής.      Εν μέσω αθρόων φιλοφρονήσεων υποσχέθηκε αφείδωλα ότι θα έπαιρνε τα προσήκοντα μέτρα .       Όμως κατά την πρόσφατη επίσκεψη του τον περασμένο Ιούνιο    απογοητεύτηκε , γιατί  τα  τεθέντα  ζητήματα όχι μόνο δεν λύθηκαν αλλά επιδεινώθηκαν σημαντικά, αφού παρά τις υποσχέσεις του, συνέργησε  στην παραχώρηση στον όμιλο Στασινόπουλου του όρμου της Νούσας για 30 χρόνια .     Έτσι επαληθεύτηκε πλήρως ένα γερμανικό ρητό  πού λέει ‘’Wer sein  wort  leicht  gibt, bricht es  leicht’’ δηλαδή   ‘’Όποιος δίνει εύκολα τον λόγο του, εύκολα τον σπάει’’.  Γι΄ αυτή την  ανακολουθία  έγραψε μια   άκρως επίκαιρη  -λιτή, χωρίς τις συνήθεις ξύλινες εκφράσεις  , ιστορικά τεκμηριωμένη, άψογη ορθογραφικά και συντακτικά-παρά το γεγονός ότι στον τόπο διαμονής του η επικοινωνία γίνεται στην αγγλική -    επιστολή  (** ) που αξίζει να διαβαστεί. 
Μέσα σ΄ αυτή  :   1ον  αποτυπώνει με τον πιο ειλικρινή , απέριττο, πηγαίο τρόπο τα συναισθήματα , τις ανησυχίες του ,  τον προβληματισμό του     2ον  μεταφέρει  τις απόψεις και τις εμπειρίες  από τον διάλογο με  τον γερουσιαστή Edward H. McNamara  για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις εγκαταστάσεων βαριάς βιομηχανίας κλπ.
Η επιστολή  δεν ήλθε στο δημοτικό συμβούλιο (που ήταν επίσης παραλήπτης) ,  αλλά αναπάντητη αποσιωπήθηκε , αγνοήθηκε και περιφρονήθηκε επειδή ‘’ενόχλησε’’ .      Ο πολιτικός όμως που ενοχλείται από μια ήπια κριτική μοιάζει  με αξιωματικό που  ενοχλείται από το κροτάλισμα των  πυροβόλων.   Έτσι εγείρεται σήμερα  σοβαρό πολιτικό, ηθικό, κοινωνικό, περιβαλλοντικό, αναπτυξιακό, οικολογικό, αυτοδιοικητικό, ζήτημα…..
Αγνοείται ότι ο απόδημος ελληνισμός  είναι η πλέον κερδοφόρα  ελληνική επένδυση στο εξωτερικό;
Ότι Ελληνες μετανάστες  σε  ΗΠΑ, Ρωσία, Μ. Βρετανία, Γερμανία, Γαλλία , Ουγγαρία (όπου έχουν και το  δικό τους χωρίο Ν. Μπελογιάννης) κ.ά.  σήμερα διακρίνονται  στην  επιστήμη, την οικονομία , τις  επιχειρήσεις, τη  πολιτική και  έχουν συμβάλλει τα μέγιστα στα  επιτεύγματα των χωρών αυτών;
Ότι  ειδικά για τη Θήβα η ομογένεια μπορεί να γίνει η  καλύτερη πρέσβειρα του μυθολογικού και ιστορικού της πλούτου , των αδελφοποιήσεων και  μιας οιονεί δημοτικής εξωτερικής πολιτικής;
 Με βάση την επιστολή αυτή,  να ανατραπεί  έστω και τώρα  η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου (όπως για  τα ιχθυοτροφεία με εισήγηση του κ. Φίλου),  ώστε  μετά να αναθεωρήσει  το ΚΑΣ
  «Το πλανάσθαι  ανθρώπινον αλλά το ομολογάν την πλάνην είναι ανώτερος πολιτισμός και γενναιότης »,  επεκτείνει το ρωμαϊκό ρητό «errare humanum  est » και ελληνιστί « το πλανάσθαι ανθρώπινο»
Αυτό ειπώθηκε από ένα άλλο στρατηγό τον Νικόλαο  Πλαστήρα τον επονομαζόμενο ‘’ μαύρο καβαλάρη’’ που  διετέλεσε πρωθυπουργός της χώρας .
** http://kadmos35.blogspot.gr/2013/08/ohio.html
* τ. Κοινοτάρχης Βαγίων ( σημερινή ΔΕ Θηβών) - τ.Γεν. Γραμ. ΚΕΔΚΕ

Δημοσίευση σχολίου

[disqus][blogger]

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget