Προσφυγικός Συνοικισμός Θήβας: Εορτασμός Ημέρας Μνήμης και Τιμής της Μικράς Ασίας

Ημέρα Μνήμης και Τιμής για τους Μικρασιάτες προγόνους μας, χθες στον Ι. Ναό Αγ. Κων/νου και Ελένης στον Προσφυγικό Συνοικισμό Θήβας.

98 χρόνια μετά την καταστροφή, η μνήμη παραμένει αναλλοίωτη και η ιερή υποχρέωσή μας του μνημόσυνου, αποτελεί ένα κεράκι σε όλους εκείνους που χάθηκαν στην συμφορά του '22. Με Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Θηβών  Λεβαδείας κ.κ. Γεώργιου, επιμνημόσυνη δέηση- τρισάγιο και κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο Πεσόντων Μικρασιατών Θήβας, στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2019, ο επίσημος εορτασμός της Ημέρας Μνήμης και Τιμής της Μικράς Ασίας, που συνδιοργάνωσαν ο Δήμος Θηβαίων, το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ι.Ν. Αγ. Κωνσταντίνου Ελένης και η Ένωση Μικρασιατών Θήβας, παρουσία πολιτειακών και στρατιωτικών αρχών της πόλης.
Δάφνινα στεφάνια κατέθεσαν: εκ μέρος του Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας ο Περιφερειακός Σύμβουλος κ. Σπυρίδωνας Νικολάου, ο Δήμαρχος Θηβαίων κ. Γιώργος Αναστασίου, οι Βουλευτές Ν. Βοιωτίας κα Γιώτα Πούλου και κ. Γιώργος Μουλκιώτης, ο Διοικητής του ΚΕΠΒ Θήβας Ταξίαρχος κ. Δημήτριος Σκουφίδης, εκ μέρους της Αστυνομικής Δνσης Βοιωτίας ο Υπαστυνόμος κ. Παναγιώτης Γελέκας, εκ μέρους της Ε.Μ.Θ. η Αντιπρόεδρος κα Μαρία Μακρόγλου.

 Η 14η Σεπτεμβρίου έχει καθιερωθεί, ως Ημέρα Εθνικής Μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό κράτος. Για την πόλης της Θήβας είναι μια μέρα σπουδαίας σημασίας καθώς φιλοξένησε Έλληνες πρόσφυγες της Μικράς Ασίας, που με αγώνες και κόπους κατάφεραν να δημιουργήσουν τις νέες συνθήκες ζωής τους στο “Συνοικισμό”, μετατρέποντάς τον στη συνέχεια σε εστία παράδοσης και πολιτισμού.

 Το πέρασμα του χρόνου, δεν είναι ικανό να σβήσει τις μνήμες των σφαγών, των λεηλασιών και της προσφυγιάς. Και δεν πρέπει να σβήσουν οι μνήμες, γιατί η ανάμνηση της εξόντωσης των Ελλήνων από εκείνες τις πατρίδες και το κατόρθωμα των προσφύγων να σταθούν και πάλι στα πόδια τους και να διατηρήσουν ζωντανές τις παραδόσεις τους, σε μία Ελλάδα που τότε βρισκόταν σε σύγχυση και σε δεινή οικονομική κατάσταση, εμπνέουν τους σύγχρονους Έλληνες και γίνονται οδηγοί για ένα καλύτερο μέλλον.