Επιστρέφουμε σε μια μη κανονική κανονικότητα, της οποίας η
εξέλιξη και η πορεία, με βάση τα όσα γνωρίζουμε, είναι μεν κάπως προβλέψιμη
πλέον δε αχαρτογράφητη και ασαφής.
Η ανάγκη να επαναλειτουργήσουν βασικοί τομείς της ζωής και
της οικονομίας μοιάζει επιτακτική και αναπότρεπτη, με τα όποια κέρδη ή ζημίες,
αρκεί ο κανόνας, ότι η ανθρώπινη ζωή είναι πάνω απ' όλα, να συνιστά το κυρίαρχο
κριτήριο.
Και εδώ ανακύπτει το επίδικο ερώτημα. Υπάρχει έστω και ένας
λόγος, ένα κέρδος, μια ωφέλεια και για ποιον, από την επαναλειτουργία των
σχολείων, εκτός της Γ' Λυκείου ; Ουδείς, ουδέν, ουδεμιά θα απαντήσω μετά
βεβαιότητος. Αξίζει για ελάχιστα μαθήματα και υπό το κράτος του φόβου να
αναληφθεί αυτό το αχρείαστο ρίσκο ; Ποιο παιδαγωγικό, κοινωνικό, οικονομικό
όφελος θα προκύψει, για να υποστούν αυτήν την ψυχοφθόρα διαδικασία παιδιά,
γονείς και εκπαιδευτικοί ;
Υπάρχουν θαυμάσιες εναλλακτικές λύσεις που θα αναφέρω σε
επόμενη ανάρτησή μου, αρκεί να υπάρχει διάθεση, φαντασία και δημιουργικοτητα.
Οι πολίτες, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, υπάκουσαν στις
συμβουλές και στις εντολές σας. Σε ένα ζήτημα που δεν υφίσταται σοβαρός
υγειονομικός - επιστημονικός ( μάλλον το αντίθετο ), παιδαγωγικός, κοινωνικός,
οικονομικός λόγος να ρισκάρουμε την απώλεια έστω και μιας ανθρώπινης ζωής,
ακούστε τους και σει ς.
Δημοσίευση σχολίου