Το 1990, η γειτονική μας Βουλγαρία έβγαινε από το «κομμουνιστικό
κάτεργο» και ατένιζε με αισιοδοξία τον «καπιταλιστικό παράδεισο» που ανοιγόταν
μπροστά της. Την εποχή εκείνη, ο πληθυσμός της Βουλγαρίας ήταν σχεδόν ίδιος με
αυτόν της Ελλάδας και προσέγγιζε τα 10 εκατομμύρια. Σήμερα,
σχεδόν 30 χρόνια μετά, βρίσκεται κοντά στα 7,5 εκατομμύρια και μέχρι το 2030 η
ίδια η στατιστική υπηρεσία της γειτονικής χώρας υπολογίζει πως θα μειωθεί στα
5,8 εκατομμύρια.
Ούτε γεννήσεις σε ικανοποιητικό βαθμό για την ανανέωση του
πληθυσμού υπάρχουν, ούτε η μετανάστευση των νέων έχει μειωθεί παρά την εφαρμογή
των νεοφιλελεύθερων οικονομικών πολιτικών, την χαμηλή φορολογία για την
προσέλκυση ξένων επενδύσεων κλπ.
Όταν η Ελλάδα ξεκίνησε την περιπέτεια των μνημονίων,
υπήρχαν πολλοί που έλεγαν πως «θέλουν να μας κάνουν Βουλγαρία».
Ε λοιπόν, γίναμε ήδη Βουλγαρία!
Προβάλλοντας στο μέλλον τα σημερινά δεδομένα, ο πληθυσμός
της Ελλάδας θα έχει μειωθεί κατά 2,5 περίπου εκατομμύρια μέχρι το 2050,
προσεγγίζοντας περίπου τα 9 εκατομμύρια κατοίκους, εκ των οποίων τα τρία θα
έχουν ηλικία πάνω από τα 65 έτη!
Στα 9 αυτά εκατομμύρια θα περιλαμβάνονται και όλοι οι
πρόσφυγες και οικονομικοί μεταναστες από την Μέση Ανατολή και την Ασία που θα
ξεμείνουν στην Ελλάδα μην μπορωντας να περάσουν τον φράκτη που υψώνει στα
σύνορα μας η ΕΕ.
Η Ελλάδα σβήνει δημογραφικά, μετατρέπεται σε πτωχοκομείο
και γηροκομείο μαζί, αλλά μην στεναχωριέστε θα τρέχει με 3,5% ετήσιο ρυθμό
ανάπτυξης μέχρι το 2060 και …όλα θα πάνε καλά αν αυτό νομίζετε πως θα συμβεί.
Στο μεταξύ, οι νέοι Έλληνες θα συνεχίζουν να φεύγουν στο
εξωτερικό, αναζητώντας τις ευκαιρίες και τις προοπτικές που θα τους στερεί
συστηματικά το γηροκομείο-πτωχοκομείο η Ωραία Ελλάς.
Μαζί τους θα παίρνουν και τα αγέννητα παιδιά τους αλλά
εσείς μην στεναχωριέστε, οι συντάξεις σας δεν θα μειωθούν κι άλλο στο προσεχές
μέλλον.
Θα γίνονται εκλογές κάθε 4 χρόνια και θα επιλέγετε τις
καλύτερες πολιτικές προτάσεις που φυσικά δεν πρόκειται να εφαρμόζονται ποτέ.
Η ζωή, όμως, θα συνεχίζεται κανονικά όπως και τώρα μόνο που
στο τέλος ακόμα και η τυρόπιτα ή το κουλούρι Θεσσαλονίκης θα χρειάζεται κάποιο
πολιτικό μέσο για να φαγωθεί.
Φυσικά, όλοι αυτοί (εμείς) που θα έχουν μεταναστεύσει στο
εξωτερικό δεν θα έχουν λόγο στις εκλογές που θα γίνονται στην Ελλάδα, ούτε
φυσικά θα μπορούν να ψηφίζουν από τον τόπο κατοικίας τους στο εξωτερικό με
κάποιον τρόπο.
Θα μας καταγράφουν στους εκλογικούς καταλόγους -όπως
συμβαίνει πχ με τους κατοίκους της ΠΓΔΜ τώρα- αλλά θα πρέπει να δώσουμε έναν
σκασμό λεφτά για ψηφίσουμε είτε τον έναν ειτε τον άλλο ντόπιο μαφιόζο.
Λογικό, αφού εμείς πια είμαστε «ξένοι» και τα παιδιά μας
πιο ξένοι κι από εμάς.
Επίσης, εμάς δεν μας κρατάνε από το μoυνί που θα έλεγε κι ο
Τραμπ, οι Έλληνες πολιτικοί για να χορέψουμε ξανά στον ρυθμό τους, όποτε γιατί
να μας διευκολύνουν;
Μπορεί να κινδυνέψει η τάξη του συστήματος, να αλλάξει κάτι
στην χώρα που δεν χρειάζεται να αλλάξει τίποτα.
Όμως, μην στεναχωριέστε καθόλου.
Ο μεγάλος και παντοδύναμος θεός -που κατά το ήμισυ είναι
Έλληνας και στο υπόλοιπο Ισραηλινός- μαζί με την Παναγιά την Ανάφτρα θα κάνουν
τελικά το θαύμα τους.
Στο μεταξύ, ακολουθήστε την συμβουλή του αξέχαστου Τζίμη
Πανούση: Γ@μάτε (και γεννάτε) γιατί χανόμαστε.
Γ@μάτε, όμως, εντός των συνόρων της πατρίδας μας. Όσο και
να γ@μάμε εμείς οι απέξω δεν μετράει, ούτε λογαριάζεται.
Δημοσίευση σχολίου