Το ψέμα της διάσωσης της μικρομεσαίας επιχείρησης

Όπου λαλούν πολλά κοκόρια, αργεί να ξημερώσει, λέει ο σοφός ελληνικός λαός, και δεν έχει καθόλου άδικο. Ήδη, λίγο πριν λήξει το 2016 και έρθει ο νέος χρόνος «με τα δώρα, με τραγούδια και χαρά» των νέων μειώσεων του εισοδήματος των φορολογούμενων, μέσω της νέας αύξησης της έμμεσης φορολογίας με τον ΦΠΑ, οι πολίτες υπολογίζουν τι άλλο θα κόψουν από τις καθημερινές τους ανάγκες.

Αυξάνεται ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στα καύσιμα, στα τσιγάρα, στο ηλεκτρονικό τσιγάρο, στον καφέ, στη σταθερή τηλεφωνία και στο ίντερνετ και σε πολλά άλλα προϊόντα και υπηρεσίες.

 Ποιος θα πληγεί; Μα φυσικά η μικρομεσαία επιχείρηση. Αυτή που έχει πληγεί ήδη σε μεγάλο βαθμό τα τελευταία χρόνια με λουκέτα σε 250.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις που απασχολούσαν συνολικά 800.000 εργαζομένους, ενώ χιλιάδες άλλες μετανάστευσαν στη Βουλγαρία και στις άλλες βαλκανικές χώρες, όπου δίνουν δουλειά σε ξένα εργατικά χέρια και τονώνουν τις ξένες οικονομίες.

 Τώρα λοιπόν, πριν ακόμα φύγει το κακό 2016 και έρθει το χειρότερο 2017, άρχισαν ήδη να βγαίνουν στη δημοσιότητα τα σενάρια για τη «διάσωση» της ελληνικής μικρομεσαίας επιχείρησης. Σύμφωνα με αυτά τα δημοσιεύματα, τράπεζες και κυβέρνηση φωτίστηκαν από φως της γέννησης του θεανθρώπου και ψάχνουν αγωνιωδώς να βρουν τρόπους για τη χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων ως μοχλό για την ανάκαμψη της oοικονομίας. Το αποκαλούν «ανάταξη της ραχοκοκαλιάς της ελληνικής οικονομίας» η οποία μάλιστα επιδιώκεται «τόσο μέσω της διοχέτευσης εθνικών και ευρωπαϊκών πόρων όσο και μέσω της διαμόρφωσης πλαισίου εξυγίανσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, που θα περάσει από τον εξωδικαστικό συμβιβασμό και το νέο πτωχευτικό δίκαιο». Και γι αυτό, οι Έλληνες τραπεζίτες υπέγραψαν με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, σύμβαση χρηματοδότησης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων από κοινού με την ΕΤΕπ, ύψους 1 δισ. ευρώ σε βάθος διετίας. Τα 400 εκατ. θα διατεθούν άμεσα με στόχο την καταπολέμηση της ανεργίας των νέων. Μάλιστα, προκειμένου να εξυγιανθεί το τοπίο στη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, οι τραπεζίτες εκτιμούν ότι ένα 20% των μικρομεσαίων επιχειρήσεων θα πρέπει να κλείσει και η οικονομία να χάσει 5-10 δισ. ευρώ από τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα.

 Όλα αυτά καλά και άγια – μέρες που είναι – αλλά ποια είναι η πραγματικότητα; Είναι κατά πολύ διαφορετική και μάλιστα αποδεικνύει – ή τουλάχιστον δημιουργεί βάσιμες υποψίες – για το τι πρόκειται να ακολουθήσει και ποιες θα είναι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που θα σωθούν. Και οι υποψίες αυτές δείχνουν ότι η κυβέρνηση, σε συνεργασία με τις τράπεζες, ανοίγει το δρόμο για τη διάσωση ορισμένων επιχειρήσεων. Και όταν τα δείγματα γραφής δείχνουν ότι η κυβέρνηση φροντίζει μόνο τα δικά της παιδιά, είναι πολύ εύκολο και πολύ δικαιολογημένο να διασωθούν μόνο οι επιχειρήσεις των ημετέρων. Και έτσι να αποκτήσει η κυβέρνηση τον έλεγχο της πραγματικής οικονομίας. Γιατί να μην το κάνει άλλωστε. Και οι προηγούμενες κυβερνήσεις τους δικούς τους επιχειρηματίες βοηθούσαν μόνο. Τους υπόλοιπους τους «σώζουν» εδώ και 30-40 χρόνια.

 Πρόκειται για φούσκες που κάποια στιγμή θα σκάσουν κι αυτές, όπως όλες οι προηγούμενες. Και θα σωθούν μόνο λίγοι και συγκεκριμένοι. Οι βιοτέχνες-επενδυτές των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, καθώς μόνο αυτοί έχουν απομείνει για να επενδύσουν. Γιατί κανένας λογικός ξένος επενδυτής δεν βλέπει αυτή τη στιγμή την Ελλάδα ως χώρα που είναι ελκυστική για επενδύσεις, καθώς όπως όλα δείχνουν, τα capital controls θα διατηρηθούν και το 2017. Την αγορά, εκτός από τα capital controls την έχουν πνίξει επίσης η έλλειψη Τραπεζικής χρηματοδότησης, η φορομπηχτική πολιτική, η εισφορομπηχτική τακτική, τα 7 δισ. φέσια του κράτους (μεταξύ των οποίων κοντά στα 2 δισ. από επιστροφές ΦΠΑ σε εξαγωγές) που δεν επιτρέπουν και στην  ελληνική βιοτεχνία ούτε σκέψεις για επενδύσεις πριν το 2020.

 Για να ξεκινήσει η ανάπτυξη, σύμφωνα και με όσα ειπώθηκαν στο συνέδριο της Νέας Υόρκης, θα χρειαστούν επενδύσεις 100 δισ. ευρώ, που είναι αδύνατον να τις επωμισθούν η  ελληνική βιοτεχνία και οι βιοτέχνες. Άλλα 7-10 δις το χρόνο υπολογίζεται ότι απαιτούνται για να ανακάμψουν οι 250.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις που έκλεισαν τα τελευταία 7-8 χρόνια. Όσον αφορά στα κίνητρα, αυτό είναι ένα άλλο ανέκδοτο. Η χορήγηση αδειών από Υπηρεσίες Μιας Στάσης και το νέο Χωροταξικό που ψήφισαν μόνο για να δείξουν πειθαρχία και προς την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ, θέλουν πολλά χρόνια μπροστά τους για να εφαρμοστούν, καθώς θα πρέπει να αλλάξει ολόκληρος ο μηχανισμός αδειοδοτήσεων.  Αυτά τα πιστεύουν μόνο οι οπαδοί των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, καθώς η υπερφορολόγηση παραμένει ανυπέρβλητο επενδυτικό εμπόδιο.

 Να τα αφήσει λοιπόν αυτά τα ευχολόγια η κυβέρνηση και οι τράπεζες και να δημοσιεύσουν τις προϋποθέσεις μιας μικρομεσαίας επιχείρησης για να μπορέσει να λάβει τη νέα χρηματοδότηση από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους. Γιατί σχεδόν όλες έχουν κόκκινα δάνεια και οφειλές προς το δημόσιο. Όσο για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό, είναι θέμα χρόνου πότε θα «σκάσει» κι αυτή η φούσκα και θα αποδειχτεί ότι οι τράπεζες είναι οι μη συνεργάσιμες και όχι οι δανειολήπτες.

danioliptes.gr