« Άρτο και
θεάματα προσέφεραν ανέκαθεν οι ηγεμόνες, έτσι ώστε ο «όχλος» να ασχολείται με
τα αλλότρια, ξεχνώντας αφενός μεν τα δικά του προβλήματα, αφετέρου την τεράστια
δύναμη που διαθέτει – όταν βέβαια αποφασίζει θαρραλέα να πάρει τη ζωή του στα
δικά του χέρια ».
Η πρώτη
ανησυχητική προγραμματική δήλωση της κυβέρνησης είναι το προσχέδιο του
προϋπολογισμού, το οποίο«θεσμοθετεί» την ύφεση, την εξαθλίωση των Ελλήνων, το
κλείσιμο ακόμη περισσότερων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, καθώς επίσης την
περαιτέρω αύξηση της ανεργίας – παρά τη μετανάστευση και την εξαφάνιση χιλιάδων
μακροπρόθεσμων ανέργων από τις επίσημες στατιστικές.
Αυτό τουλάχιστον
συμπεραίνεται από τις αυξήσεις των ήδη υπερβολικών φόρων, σε συνδυασμό με τη
συνέχιση των μειώσεων των δημοσίων δαπανών – από τους δύο βασικούς πυλώνες όλων
των εκ προμελέτης εγκληματικών μνημονίων, οι οποίοι συνετέλεσαν στην καταστροφή
της ελληνικής οικονομίας (ανάλυση).
Το ΑΕΠ της χώρας
μας θα διαμορφωθεί στα 173,7 δις € το 2015 (68,3 δις € λιγότερο από το 2008 ή
5,4 δις χαμηλότερα σε σχέση με το 2014, όπου κυβερνούσε το κόμμα που ανέτρεψε ο
πρωθυπουργός για να σώσει την πατρίδα μας), η ανεργία θα αυξηθεί στο 26,8% κατά
το ΔΝΤ, ενώ ο θανατηφόρος αποπληθωρισμός θα διατηρηθεί ως έχει – οικονομικά
μεγέθη που θα οδηγήσουν στο ικρίωμα τη μεσαία τάξη, η οποία αποτελεί το βασικό
στήριγμα της Δημοκρατίας σε όλες τις χώρες.
Η δεύτερη
εφιαλτική είδηση είναι η ανακοίνωση της υιοθέτησης του γερμανικού μοντέλου
φορολογικών ελέγχων, εκ μέρους του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης – αν
και έχουμε την άποψη πως θα διενεργούνται υπό την απ” ευθείας καθοδήγηση των
Γερμανών, οι οποίοι έχουν μάλλον «καταλάβει» το βασικότερο υπουργείο της χώρας,
όσον αφορά την είσπραξη χρημάτων (το μοναδικό που τους ενδιαφέρει).
Επειδή οι
περισσότεροι Έλληνες δεν είναι σε θέση να αξιολογήσουν τι ακριβώς σημαίνει κάτι
τέτοιο για τη ζωή τους, εύλογα επειδή δεν γνωρίζουν τις συγκεκριμένες μεθόδους
τρομοκρατίας που θυμίζουν το σκοτεινό ναζιστικό παρελθόν των Γερμανών, είναι
ίσως σκόπιμη μία μικρή αναφορά – αν και δεν πιστεύουμε πως θα δοθεί ιδιαίτερη
σημασία, αφού πολύ δύσκολα οι άνθρωποι μαθαίνουν από καταστάσεις που δεν έχουν
οι ίδιοι βιώσει.
Εμείς έχουμε
δυστυχώς προσωπική εμπειρία των ναζιστικού τύπου αυτών ελέγχων, έχοντας γράψει
το βιβλίο «Υπέρβαση Εξουσίας» για να τους περιγράψουμε πολλά χρόνια πριν – κάτι
που τότε δεν ήταν κατανοητό, αφού εύλογα οι Έλληνες δεν μπορούσαν να διανοηθούν
πώς είναι δυνατόν να συμβαίνουν τέτοια πράγματα.
Όπως περιέγραψε
λοιπόν ο αρμόδιος υπουργός, ο οποίος ανέφερε υπερήφανα πως θα υιοθετήσει το
«γερμανικό πρότυπο» ελέγχων, λίγο πριν ξημερώσει δεκάδες οικονομικοί
αστυνομικοί θα εισβάλλουν απροειδοποίητα στις εγκαταστάσεις και στις κατοικίες
αυτών που θέλουν να ελέγξουν, τρομοκρατώντας τους ίδιους, το προσωπικό και τις
οικογένειες τους, χωρίς κανέναν ηθικό ενδοιασμό – ενώ στη συνέχεια θα
φυλακίζουν όποιον θεωρήσουν αυθαίρετα ένοχο, για όσους μήνες χρειαστούν έως
ότου εκβιάσουν την ομολογία της ενοχής του.
Οι Πολίτες
βέβαια, οι οποίοι έχουν πεισθεί από τις εκάστοτε κυβερνήσεις τους ότι οι ίδιοι
ευθύνονται για τα δεινά των χωρών τους, επειδή φοροδιαφεύγουν, παρά το ότι
γνωρίζουν τους τρόπους με τους οποίους αποφεύγουν τους φόρους οι πολυεθνικές
(από τις υποθέσεις του Λουξεμβούργου, της Ολλανδίας, της ΙΚΕΑκλπ.), καθώς
επίσης ποιοί είναι οι πραγματικοί ένοχοι της χρεοκοπίας των κρατών τους, δεν
αντιδρούν – με αποτέλεσμα να υιοθετούνται αυτού του είδους οι πρακτικές, μέσω
των οποίων τρέφονται οι πολυεθνικές από τις σάρκες των μικρομεσαίων
επιχειρήσεων, καθώς επίσης από τους φορολογουμένους.
Με απλά λόγια,
για να γίνει αποδεκτό το τρίτο μνημόνιο χωρίς αντιδράσεις, θα αυξηθούν οι
φορολογικές επιδρομές, με βίαιες μεθόδους και σε κοινή θέα – ενώ κάποιοι, κατά προτίμηση επώνυμοι,
γνωστοί σε όλους δηλαδή, θα οδηγηθούν στην πυρά, είτε είναι ένοχοι, είτε όχι.
Ο βασικός στόχος
δεν θα είναι βέβαια η πάταξη της φοροδιαφυγής ή/και η αύξηση των εσόδων του
δημοσίου, η κύρια πηγή των οποίων είναι η φορολόγηση των πολλών, αλλά το να
νοιώσουν συναισθήματα ικανοποίησης οι ήδη εξαθλιωμένοι Πολίτες – επειδή δεν θα
είναι οι μοναδικοί που θα υποφέρουν.
Με δεδομένο δε το
ότι, η φτώχεια είναι συγκριτικό μέγεθος, έχει σχέση δηλαδή με το εισοδηματικό
επίπεδο των άλλων, ενώ η κυβέρνηση δεν φαίνεται να είναι σε θέση να
δημιουργήσει πλούτο, επιλέγοντας αντί αυτού να μοιράσει καλύτερα τη φτώχεια που
αυξάνεται συνεχώς, τέτοιου είδους ενέργειες είναι απαραίτητες – ειδικά η
δημοσιοποίηση τους με κάθε δυνατό τρόπο.
«Άρτο και
θεάματα» άλλωστε προσέφεραν ανέκαθεν οι ηγεμόνες, έτσι ώστε ο «όχλος» να
ασχολείται με τα αλλότρια, ξεχνώντας αφενός μεν τα δικά του προβλήματα,
αφετέρου την τεράστια δύναμη που διαθέτει –όταν βέβαια αποφασίζει θαρραλέα να
πάρει τη ζωή του στα δικά του χέρια.
Βασίλης Βιλιάρδος από Αnalyst
Δημοσίευση σχολίου