Μετά την απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της
Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. στις 19 Δεκεμβρίου 2012, για την ανασύνταξη των δυνάμεων των
εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με σκοπό την αντιμετώπιση της ολοένα
αυξανόμενης επίθεσης της συγκυβέρνησης στους εργαζόμενους, στους συνταξιούχους
και στην κοινωνία επιχειρούμε μια αποτίμηση κατ΄ αρχήν της πορείας των
απεργιακών κινητοποιήσεων πριν προγραμματίσουμε τις επόμενες κινήσεις μας. Στο
πλαίσιο αυτό, δεν πρέπει και δεν μπορούμε να αφήσουμε αναπάντητη την
συγχρονισμένη προσπάθεια τόσο του κομματικού συνδικαλισμού (Δ.Α.Σ.-Ο.Τ.Α.,
Π.Α.ΜΕ. κ.λπ.) όσο και του «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» υπονόμευσης, συκοφάντησης και απαξίωσης
των απεργιακών κινητοποιήσεών μας.
Απορία και προβληματισμό προκαλεί η στρατηγική που ακολουθεί
η Δ.Α.Σ.-Ο.Τ.Α. όχι μόνο για τις επιλογές της σε σχέση με την διάσπαση της
Ομοσπονδίας αλλά και με την τακτική που ακολουθεί στις κινητοποιήσεις του
κλάδου και μάλιστα σε περιόδους… εργασιακής επιβίωσης !!!
Ο «Ριζοσπάστης» (22-12-2012) με την μορφή συνέντευξης δυο
συνδικαλιστικών στελεχών του μηχανισμού τους στο Δημόσιο και την Τοπική
Αυτοδιοίκηση, επανέρχεται με συκοφαντίες και κατασκευασμένα ψέματα. Κάνουν μια ακόμη προσπάθεια να
δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα στον
κόσμο τους, την εχθρική και καταστροφική
πολιτική-συνδικαλιστική στάση που κράτησαν στο μεγάλο αγώνα που έγινε από τους
εργαζόμενους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, τα Σωματεία και την Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α., την
προηγούμενη περίοδο.
Έξαλλου το ίδιο αντιμετωπίσαμε και με την στάση, τις
τοποθετήσεις και προτάσεις τους στα Σωματεία του κλάδου και στις συνεδριάσεις
της Ομοσπονδίας και της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. που πέρα από γενικολογίες στο τέλος δεν
είχαν να προτείνουν τίποτα.
Για την ενίσχυση της απουσίας τους επιστρατεύεται και η
Γενική Γραμματέας της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. κα Αλέκα Παπαρρήγα που σε συνέντευξή της
στον Ρ/Σ ΣΚΑΙ 100,3 F.M. (19-12-2012) και στη δημοσιογράφο Σία Κοσιώνη, που
δημοσιεύτηκε στον «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» στις 20-12-2012, επιτίθεται στην Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α.
και στους αγώνες των εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με τη ρητή
διαβεβαίωσή της ότι «το Π.Α.ΜΕ. παίρνει αποστάσεις από τις κινητοποιήσεις της
Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α.».
Η συκοφαντική επίθεση απέναντι στην Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. που έχουν
ξεδιπλώσει από τον Απρίλιο, μετά το 41ο Τακτικό Συνέδριο έως και σήμερα, δεν
έχει τέλος. Φυσικά δεν είναι περίεργο, ούτε καινούργιο πως πρώτα από όλα στόχο
έχουν συνδικαλιστές, σχήματα και τα σωματεία που έπαιξαν και παίζουν σημαντικό
ρολό στις κινητοποιήσεις. Ενδεχομένως με λάθη και παραλείψεις, όμως με
αυτοθυσία πολλές φορές απέναντι σε έναν κρατικό μηχανισμό που «επενδύει πολλά»
στις εσωτερικές προστριβές και διαχωρισμούς προκειμένου να επιβιώσει !!!
Είναι λυπηρό για μια συνδικαλιστική παράταξη και μια
κομματική εφημερίδα της Αριστεράς να συναγωνίζεται στην επίθεση απέναντι στην
Ομοσπονδία και τους εργαζόμενους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, έπειτα και από τις
δηλώσεις του Πρωθυπουργού της άθλιας τρικομματικής συγκυβέρνησης περί
τρομοκρατών, του Δήμαρχου Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Και αλήθεια έχουν τόσα
να πουν για μια Ομοσπονδία (Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α.) που βρίσκεται καθημερινά τα
τελευταία χρόνια στην πρώτη γραμμή της σύγκρουσης ;
Είναι φανερό πως η πλήρης απομόνωσή τους στον κλάδο, (εκεί τους οδήγησε η τακτική και
στάση τους στον κρισιμότερο αγώνα που δόθηκε απέναντι στην άθλια τρικομματική
συγκυβέρνηση) τους βάζει ολοένα και σε πιο επικίνδυνα μονοπάτια. Φτάνουν στο
σημείο να «ρουφιανεύουν» δημόσια, πως τάχα δεν κόβονται τα μεροκάματα στις
απεργίες, δίνοντας έτσι τροφή στους επαγγελματίες συκοφάντες των αγώνων στα Μ.Μ.Ε. και αλλού.
Προκαλούν ακόμη και τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους για να τιμωρήσουν
εργαζόμενους και συγκεκριμένους Δημάρχους γιατί δεν τα κόβουν όλα εδώ και τώρα.
Είναι σύμπτωση πως και οι πιο αντιδραστικοί-κατασταλτικοί μηχανισμοί χρησιμοποιούν τα ίδια επιχειρήματα
και καλούν Δημάρχους στη Γ.Α.Δ.Α. να δώσουν στοιχεία για τις καταλήψεις κ.α.
Σε άλλο άρθρο στον «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» (11-11-2012) ξεπερνούν σε
φαντασία και τις μεθόδους άλλων μηχανισμών, καταγράφοντας περιστατικά
συνδικαλιστών που την περίοδο της απεργιακής κινητοποίησης που σύμφωνα με το
άρθρο, δεν απεργούσαν…!!! Και βέβαια όχι με στόχο την ενίσχυση της απεργιακής
κινητοποίησης αλλά την υπονόμευση και την συκοφάντησή της… όπως άλλωστε έκαναν
ενορχηστρωμένα όλα τα μνημονιακά Μ.Μ.Ε.
Μας λένε πως αυτοί δεν χτύπαγαν κάρτα από άποψη. Έτσι
θα δικαιολογήσουν την παντελή απουσία
τους στις καταλήψεις και όχι μόνο, αλλά και σε όλες της δράσεις που έγιναν;
Ευτυχώς, εκτός από μια μερίδα κομματικών στελεχών, στην υπονομευτική τακτική
τους δεν παρασύρθηκε ο κόσμος τους στη βάση και αυτό είναι το μεγάλο τους
πρόβλημα. Αυτός είναι και ο λόγος που γράφουν και ξαναγράφουν διάφορα.
Είναι λογικό πως όταν από την αρχή είσαι ενάντια σε έναν
αγώνα διότι πολιτικά και κομματικά κρίνεις ότι δεν σε εξυπηρετεί, (αυτό είναι ο
τραγικός κατήφορος του κομματικού τους συνδικαλισμού) να αναζητάς τρόπους να
συκοφαντήσεις και να τιμωρήσεις με κάθε μέσο εκ των υστέρων αυτούς που
συμμετείχαν. Από πότε είναι επαναστατική αντίληψη πως τα Σωματεία δεν
διαπραγματεύονται τον τρόπο και τον χρόνο που θα γίνουν οι περικοπές, ακόμη και
στα μεροκάματα που χάνονται σε μια απεργία ; Τόσα χρόνια τι έλεγαν και τι έκαναν
;
Οι εργαζόμενοι δεν είναι ούτε μαζοχιστές ούτε μέλη κάποιας
παραθρησκευτικής αίρεσης να αναζητούν λύτρωση στον άλλο κόσμο μέσω μαζικών
αυτοκτονιών, διότι εκεί οδηγεί η «λογική» τους. Είναι μόνο πολιτική ανοησία ή
και κάτι άλλο να κρίνεις έναν αγώνα με βάση πόσο θα χάσει ο εργαζόμενος από
μεροκάματα ;
Το ότι η ηγετική ομάδα της Δ.Α.Σ.-Ο.Τ.Α. ήταν απών από τις
κινητοποιήσεις του κλάδου τον τελευταίο ενάμιση μήνα το γνωρίζουν οι πάντες. Το
γνωρίζουν πολύ περισσότερο ακόμη και οι ίδιοι οι υποστηρικτές τους που
συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις και τις απεργιακές συγκεντρώσεις της
Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α. Τελικά τα προσχήματα για την απουσία και υπονομευτική στάση της
ηγεσίας της Δ.Α.Σ.-Ο.Τ.Α., του Π.Α.ΜΕ. πως τάχα, οι κινητοποιήσεις ήταν «κρότου
και λάμψης», τυχοδιωκτικές, χωρίς διευρυμένο πλαίσιο και τόσα άλλα που
γράφονται, δεν φαίνονται να πείθουν ούτε καν τους εαυτούς τους.
Το σοβαρότερο όμως είναι πως ταυτόχρονα έχουν ανοίξει έναν
πόλεμο συκοφαντίας και λάσπης και τον συνεχίζουν αμείωτα. Η πολιτική και
συνδικαλιστική κριτική μεταξύ συναγωνιστών στον κοινό ταξικό αγώνα για το
περιεχόμενο και τις μορφές του είναι πάντα θεμιτή και αναγκαία. Το ζήτημα πλέον
όμως έχει ξεφύγει εδώ και καιρό και δεν πρέπει να μένουν αναπάντητες τέτοιου
είδους επιθέσεις. Σε κάθε περίπτωση είναι τουλάχιστον αδιανόητο ακόμη και αν οι
στόχοι διαφέρουν ο λόγος τους πολλές φορές να ταυτίζεται με τις πιο ακραίες
νεοφιλελεύθερες φωνές της μνημονιακής προπαγάνδας και σε αυτό δεν θα τους
κρίνουμε μόνο εμείς αλλά και οι εργαζόμενοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ Π.Ο.Ε.-Ο.Τ.Α.
Δημοσίευση σχολίου