Φαντάζει ουτοπικό και θα χαρακτηριστεί αιθεροβάμων όποιος
προτείνει συμφωνία των κομμάτων για έξοδο από την κρίση. Θα ήταν όμως ένδειξη
υπευθυνότητας για εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που θα συναινούσαν σε ένα
μίνιμουμ τουλάχιστον σχέδιο, το οποίο θα διαπραγματευόταν η νέα κυβέρνηση με
την τρόικα.
Για παράδειγμα, τα κόμματα, ακόμα και προεκλογικά, θα
μπορούσαν να συμφωνήσουν στην πρόταση για χρονική μετάθεση της δημοσιονομικής
προσαρμογής για ένα ή ακόμα και δύο χρόνια ώστε αυτή να είναι ηπιότερη, που
σημαίνει λιγότερο επώδυνα μέτρα. Στο σχέδιο είναι εφικτό να περιληφθούν δράσεις
για την ταχεία απεμπλοκή των πόρων του ΕΣΠΑ, τη μη περικοπή του Προγράμματος
Δημοσίων Επενδύσεων, τη σκληρή τιμωρία των φοροφυγάδων, την έντοκη επιστροφή
των χρημάτων που καταχράστηκαν κάποιοι από το Δημόσιο, την αποτροπή της
επιβολής μέτρων λιτότητας.
Αλήθεια, τι εμποδίζει τα κόμματα να συμφωνήσουν σε μια
τέτοια πλατφόρμα;
Τίποτα, θα μπορούσαμε να πούμε. Δυστυχώς, όμως, τίποτα δεν
μπορεί να γίνει για λόγους καθαρά μικροπολιτικούς, ακόμα και μικροκομματικούς,
γιατί για παράδειγμα την πρόταση για μετάθεση της προσαρμογής την έκανε ο κ.
Βενιζέλος. Δυστυχώς, για άλλη μια φορά και παρά την επικινδυνότητα της κρίσης,
τα πολιτικά κόμματα προτάσσουν το κομματικό συμφέρον ακόμα και από τη σωτηρία
της πατρίδας.
Ορισμένοι πολιτικοί προτιμούν να κυβερνούν οι ίδιοι καμένη
γη παρά να είναι κάποιος άλλος στο τιμόνι μιας χώρας που εξέρχεται από την
κρίση και βάζει τις βάσεις για ευημερία. Επιλέγουν το συμφέρον του κομματικού
τους στρατού και της εκλογικής πελατείας από το συμφέρον των πολιτών και της
χώρας.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΛΥΡΤΣΟΓΙΑΝΝΗΣ
από το ethnos
Δημοσίευση σχολίου