Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ -ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΔΟΤΕΣ
ΜΥΕΛΟΥ ΤΩΝ ΟΣΤΩΝ
Κάθε τρίτο Σάββατο του Σεπτεμβρίου, έχει καθιερωθεί, να
εορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντή Δότη Μυελού των Οστών.
Η Διεθνής Ένωση Αρχείων Δοτών Μυελού tων Οστών (WMDA),
αντιπροσωπεύει 37 εκατομμύρια δότες, από 53 διαφορετικές χώρες. Ευχαριστούμε
όλους τους δότες, που έχουν προσφέρει μόσχευμα μυελού των οστών σε κάποιον
ασθενή παγκοσμίως ,καθώς και όλους τους δότες, που είναι εγγεγραμμένοι στο
αρχείο της χώρας μας.
Ευχαριστούμε τους περίπου 3.000 εγγεγραμμένους εθελοντές
δότες του Ιατρικού Συλλόγου Θήβας και εκφράζουμε ευγνωμοσύνη στους έξι (6)
συμβατούς δότες μας, που χάρισαν ζωή σε συνανθρώπους μας και στους δώδεκα (12)
συμβατούς δότες που βρίσκονται σε αναμονή.
Δημοσιεύουμε, γράμμα λήπτριας δώρου ζωής από τον πρώτο
συμβατό δότη μας. Όνειρο μας, η γνωριμία μας μαζί της (όταν το επιτρέψουν οι
συνθήκες της πανδημίας) .
Αγαπημένε, ανεκτίμητε, άγνωστε αδελφέ μου ,
Προσπαθώ να σου γράψω εδώ και καιρό για να σε ευχαριστήσω,
για την πολύτιμη και ανιδιοτελή προσφορά σου ...
Πως ευχαριστείς όμως κάποιον που σου χάρισε ζωή με το σώμα
του και σωτηρία με την ψυχή του;
Είναι δύσκολο να βρεις λέξεις για να περιγράψεις τόσο δυνατά
κ πρωτόγνωρα συναισθήματα .
Γι αυτό θα σου μιλήσω απλά , μέσα από την καρδιά μου .
Παλεύω με την οξεία λευχαιμία από τον Νοέμβριο του 2015.
Πριν διαγνωστώ δεν μου είχε περάσει ποτέ από το μυαλό ότι θα μου τύχαινε τέτοιο
βουνό στη ζωή μου . Τα είχα όλα : σύζυγο, παιδιά, σπίτι, φίλους, οικογένεια,
χαρά, υγεία .
Και ξαφνικά ένιωσα να τα χάνω όλα και κυρίως να κινδυνεύω να
χάσω την ίδια μου τη ζωή, με έπιανε πανικός στη σκέψη ότι θα μεγαλώσουν τα
παιδιά μου χωρίς την μανούλα τους .
Δεν θα σε κουράσω για την περιπέτεια των χημειοθεραπειών ,
για τις συνέπειες στο σώμα μου, την ψυχική υγεία των δικών μου και ιδίως των
μικρών παιδιών μου. Βουνό αδιάβατο . Κι εγώ πάλευα να το ανέβω , γνωρίζοντας
όμως ότι η σωτηρία για μένα , η οριστική θεραπεία δεν μπορούσε να βρεθεί , αφού
κανένας συγγενής μου δεν ήταν συμβατός δότης. Ούτε κ στη διεθνή τράπεζα μπόρεσε
να βρεθεί συμβατός δότης . Επομένως το μόνο που απέμενε ήταν να ολοκληρώσω
όλους τους προβλεπόμενους κύκλους θεραπειών και να ελπίζω ότι το κακό θα φύγει
οριστικά .
Η αρρώστια όμως δεν μου έκανε τη χάρη , μετά από καμπόσους
μήνες ύφεσης κι ενώ είχα αρχίσει να πιστεύω στο θαύμα , μου ξαναχτύπησε την
πόρτα ή μάλλον για την ακρίβεια μπήκε απρόσκλητη από το παράθυρο πιο φονική από
ποτέ .
Μοναδική μου λύση για να κρατηθώ στη ζωή ήταν η
μεταμόσχευση.
Αυτό ακριβώς το δώρο ήρθες και μου πρόσφερες ΕΣΥ. Μου έδωσες
τα πολύτιμα αιμοποιητικά κύτταρα σου για να αντικαταστήσουν στο σώμα μου τον
άρρωστο και ανύπαρκτο δικό μου μυελό.
Την ημέρα της μεταμόσχευσης , πήρα το μόσχευμα σου, σαν δώρο
ζωής . Ήξερα τους κινδύνους, ιδίως ενόψει της μικρής σχετικά συμβατότητας μας,
ήξερα πως με περίμενε μεγάλος και δύσκολος δρόμος, όμως εγώ το πήρα στο σώμα
μου σαν πολύτιμη απάντηση στις προσευχές μου, σαν υπόσχεση σωτηρίας , σαν
καινούρια ζωή.
Κι έτσι λειτούργησε . Σε διάψευση των αρνητικών σεναρίων και
των δυσοίωνων προβλέψεων, το σώμα μου δεν αντέδρασε υπερβολικά στο μόσχευμα
σου, αλλά σχετικά ήπια , όπως δεχόμαστε έναν καινούριο, άγνωστο αλλά
καλοπροαίρετο φίλο. Δεκαπέντε μήνες μετά , συνεχίζω να παλεύω με τα διάφορα
δύσκολα που προκύπτουν, δίνω καθημερινά τον αγώνα μου για ζωή, αλλά είμαι εδώ ,
είμαι ζωντανή , πάω καλά κ ελπίζω για το καλύτερο. Κι όταν κουράζομαι και
απογοητεύομαι και αγανακτώ γι αυτό που μου έτυχε σκέφτομαι εσένα. Σκέφτομαι ότι
η δική σου προσφορά , η αληθινή ανιδιοτελής , ευγενική και ατρόμητη πράξη σου ,
που μου έδωσε την ευκαιρία να είμαι εδώ και να μοιράζομαι την καθημερινότητα
μου με τα παιδιά μου και τους αγαπημένους μου, δεν μου αφήνει επιλογή
παραίτησης από τον αγώνα . Ξέρω ότι δεν έχω πια το δικαίωμα να κουραστώ και να
παρατήσω τη μάχη γιατί κάποιος άγνωστος , που δεν θα λάβαινε τίποτα ως
αντάλλαγμα , επέλεξε να κοπιάσει , ίσως και να ρισκάρει, για να με κρατήσει στη
ζωή.
Σου χρωστάω την ζωή μου, όσο κοινότυπο κι αν ακούγεται αυτό
είναι η αλήθεια και σου υπόσχομαι να σου προσφέρω ως ανταμοιβή την οριστική
θεραπεία μου. Θέλω να μάθεις κάποτε από το δικό μου στόμα ότι έσωσες μια ζωή
από την απώλεια και πολλές άλλες ζωές από την οδύνη της απώλειας . Είσαι
αυτουργός ενός γενναίου θαύματος .
Μου χάρισες ζωή και ατέλειωτες στιγμές χαράς με τα παιδιά μου.
Είσαι πλέον αδελφός μου, μου χάρισες ότι δεν μπορούσε να μου
χαρίσει κανένας. Το μεγαλύτερο δώρο της ζωής μου.
Προσεύχομαι να είσαι πάντα γερός, δυνατός και ευτυχισμένος ,
εσύ και οι αγαπημένοι σου.
Περιμένω με προσμονή να σε συναντήσω κάποτε , άγνωστε μα
τόσο δικέ μου και αγαπημένε αδελφέ.
Σε ευχαριστώ από καρδιάς εγώ κ η οικογένεια μου !!!
Δημοσίευση σχολίου