 |
-Ηλίας Τραμπάκουλος- |
Μέσα σε κλίμα κατάνυξης και ενός λιτού σκηνικού, με τη
θερμοκρασία να χτυπάει κόκκινο, υπό τους χτύπους ενός τυμπάνου μπαίνει στη
σκηνή του θεάτρου της Αυλίδειας Αρτέμιδας ντυμένος με αυθεντικές χλαίνες βάρους
20 κιλών
ο χορός των γυναικών των «Επτά επί Θήβας». «Δύσκολοι καιροί για … ερασιτεχνικό
θίασο», σκέφτομαι και αρχίζω ήδη να ψαλιδίζω τις προσδοκίες μου.
Μπροστά μου, όμως, ξεδιπλώνεται- αργά αλλά σταθερά- μια
έκπληξη. Πολύ καλές ερμηνείες, πολύ καλύτερες από το αναμενόμενο, βελτιωμένες
κατά πολύ από τις παλιότερες εμφανίσεις της θεατρικής ομάδας της Ένωσης
Μικρασιατών Θήβας. Σε μια τραγωδία απαιτήσεων , άντρες και γυναίκες, με
σπουδαία εκφραστικά μέσα, με πειστικές κινήσεις και ρυθμό, με καθαρή άρθρωση
λόγου καθιερώνουν την ομάδα στο περιφερειακό θεατρικό στερέωμα.
Μεγάλη η συνεισφορά της Φιλαρμονικής Ορχήστρας του Δήμου
Θηβαίων καθώς και τα σκηνικά της Σαπφούς Μακρή. Ξεχωριστή η μετάφραση του
Μιχάλη Γκανά που κράτησε τους θεατές- ψυχή τε και σώματι- μέσα στο έργο. Απλή,
ευαίσθητη και τόσο άμεση που αν είσαι ΚΑΙ Θηβαίος θα ευχόσουν να είσαι σε μια από
τις επτά πύλες με το δόρυ και την ζωγραφισμένη πολεμικές παραστάσεις ασπίδα σου
για να υπερασπιστείς την Καδμεία από τα βέλη των Αργείων.
Άφησα τελευταία την σκηνοθέτιδα της παράστασης Ντίνα
Αβαγιανού. Είμαι πεπεισμένος ότι η επαγγελματική της δεινότητα ( μας την
παίνευε από πέρυσι ο πρόεδρος των Μικρασιατών Γιώργος Γελέκας και
επιβεβαιώθηκε), η υπομονή της στη διδασκαλία και τα σκηνοθετικά της ευρήματα
(αγάλματα θεών, κόκκινα κουβάρια, πανικοβλημένος χορός, τρεις αγγελιοφόροι
κ.λ.π.) κατάφεραν να εμπνεύσουν την ομάδα και να αποδώσει τα μέγιστα.
Τέτοιες παραστάσεις, τέτοιες παρεμβάσεις φαίνεται ότι είναι
ικανές να διώξουν την κατάρα των Λαβδακιδών που κυνηγά ακόμη και στις μέρες μας
τη Θήβα.
Εύγε!!!
Δημοσίευση σχολίου