30 Χρόνια από την Επάνοδο των Ιερών Λειψάνων του Οσίου και Θεοφόρου Λουκά του εν τῳ Στειρίῳ στην Ιερά Μονή Του

Τριάντα χρόνια πριν στις 13 Δεκέμβρη 1986 η Βοιωτία έζησε ένα γεγονός σταθμό στην πνευματική της πορεία που για 526 ολόκληρα χρόνια υπομονετικά περίμενε να ζήσει.
Ξημερώνοντας η 13η Δεκέμβρη τα βήματα των πιστών από όλες τις περιοχές της Βοιωτίας είχαν έναν και μοναδικό προορισμό, τη βουνοπλαγιά του Ελικώνα στο Στείρι εκεί στην Αγιά Σοφιά της Ρούμελης στο περίφημο βασιλομονάστηρο του Οσίου Λουκά συνέρρεαν πλήθη ανθρώπων κάθε ηλικίας για να υποδεχτούν τον επί πέντε και πλέον αιώνες απόντα παρόντα Όσιο του Στειρίου Λουκά.

Μετά από 526 χρόνια «τῶν μοναζόντων τό κλέος» και «τῆς Ἑλλάδος τό καύχημα» επιστρέφει στον τόπο των ασκητικών του αγώνων, στο τόπο όπου οσιακά εκοιμήθη και υπό του Θεού εδοξάσθη.
Η ιστορία της απουσίας από το μοναστήρι των θαυματουργών λειψάνων του ασκητού του Στειρίου καθώς και της επιστροφής τους έχει ως εξής:
Τα ιερά λείψανα του Οσίου και θεοφόρου Λουκά, τα οποία εθησαυρίζοντο στο μεγαλόπρεπο Καθολικό της φερώνυμης Μονής του μέχρι το 1460, λόγω της υπό των Τούρκων καταλήψεως της Βοιωτικής γης, μεταφέρονται από τους Οσιολουκαΐτες μοναχούς της Μονής στην Λευκάδα. Από ’κεί λόγω και της εν Λευκάδι ελεύσεως των Τούρκων μεταφέρονται στην Βοσνία από τους άρχοντες της Βοσνίας, οι οποίοι τα εξαγόρασαν από τους Τούρκους νομίζοντας ότι είναι τα λείψανα του Ευαγγελιστού Λουκά, αφού είχε γίνει σύγχυση μεταξύ των δυο αγίων των φερόντων του ιδίου ονόματος. Όταν, όμως, το 1463 οι Τούρκοι καταλαμβάνουν τη Βοσνία, Φραγκισκανοί μοναχοί μεταφέρουν τα λείψανα του Οσίου στη Βενετία στη Μονή του Αγίου Ιώβ. Οι διαμαρτυρίες των Βενεδικτίνων μοναχών, οι οποίοι κατείχαν τα λείψανα του Ευαγγελιστού Λουκά στην Βασιλική της Αγίας Ιουστίνης στην Πάδοβα, είχαν σαν αποτέλεσμα το 1464 Σύνοδος Καρδιναλίων, να αποφασίσει ότι τα εν λόγω λείψανα δεν είναι του Ευαγγελιστού Λουκά αλλά κάποιου Οσίου Λουκά από το Στείρι, (περί τούτου συνεμαρτύρησε και ο Επίσκοπος Λευκωσίας Κύπρου Ησαΐας) με αποτέλεσμα να φυλαχθούν σε δευτερεύουσα και ασήμαντη θέση στο ναό και να περιπέσουν σε αφάνεια.
Η πρόνοια, όμως, του Θεού έφερε την είδηση στην Εκκλησία της Βοιωτίας περί της υπάρξεως στη Βενετία των ιερών λειψάνων του Οσίου Λουκά. Ο αδελφός της Μονής αρχιμανδρίτης κ. Χριστοφόρος (Ρακιντζάκης), νυν Επίσκοπος Ανδίδων, φιλίᾳ συνδεόμενος με τον Ιταλό Ερρίκο Μορίνι, έμαθε παρ’ αυτού, ότι ερευνώντας τους βίους των Αγίων στη Βενετία είχε πληροφορίες περί του Οσίου Λουκά του εν τω Στειρίω, του οποίου τα λείψανα ευρίσκοντο στον Ναό του Αγίου Ιώβ της Βενετίας. Μετά την ρηξικέλευθη χαροποιό είδηση κι αφού έγιναν οι απαραίτητες ενέργειες αντιπροσωπεία αποτελούμενη από τον τότε Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας και νυν Μακ. Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο, τον πρώην Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας κυρό Νικόδημο, τον τότε Ηγούμενο της Μονής και είτα Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κυρό Νικόδημο, τον αδελφό της Μονής και νυν Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας κ. Γεώργιο και τον αδελφό της Μονής π. Δοσίθεο Καστόρη μετέβη στη Βενετία, όπου παρέλαβε τα χαριτόβρυτα ιερά λείψανα του Οσίου Λουκά και τα μετακόμισε στην Σεβάσμια Ιερά Μονή του την 13η Δεκεμβρίου 1986, Σάββατο των Προπατόρων.
Σύμπασα η Βοιωτία συνέδραμε πλημμυρίζοντας κάθε σπιθαμή της Οσιολουκαΐτικης γης περιμένοντας καρτερικά να υποδεχθεί τον αγαπητό και προσφιλή της άγιο.
Ποιος δεν θυμάται τα δάκρυα χαράς και αγαλλιάσεως που έτρεχαν από τα μάτια όλων μικρών και μεγάλων, παιδιών, γυναικών, ανδρών, γερόντων καθώς αντίκριζαν τον Ποιμένα της Τοπικής Εκκλησίας μαζί με άλλους Αρχιερείς, τον Ηγούμενο και τους μοναχούς του Οσίου να φέρουν στις πλάτες τους τα χαριτόβρυτα λείψανα του εν Ασκηταίς μεγίστου Πατρός Οσίου Λουκά και να τα εναποθέτουν στη λάρνακα του περίβλεπτου Καθολικού του, για να μείνουν εκεί έως την συντέλεια των αιώνων.
Μετά την επίσημη υποδοχή των ιερών λειψάνων, ακολούθησε πανηγυρικός Εσπερινός, ολονύκτια αγρυπνία και το πρωΐ πανηγυρική Θεία Λειτουργία. Για πολλές μέρες οι ακολουθίες έδωσαν την ευκαιρία στους πιστούς να προσκυνήσουν τα χαριτόβρυτα λείψανα και τη δυνατότητα να χαρούν τη λειτουργική ζωή του Καθολικού που μέχρι τότε ήταν λειτουργικά νεκρό. Αυτή τη χαρά της ελεύσεως των ιερών λειψάνων διαδέχθηκε για πολύ καιρό αγωνία και προσπάθειες μέχρι να επανέλθει και πάλι στη λατρεία το Καθολικό, ο πιο ωραίος ναός μετά την Αγία Σοφιά όπως περιγράφουν οι αρχαίοι περιηγητές .
Άπασα των υμνωδών η χορεία έψαλε: «Χαρᾶς ἐπλήσθημεν πλείστης Λουκᾶ μακάριε, δεξάμενοι τά θεῖα, καί σεπτά λείψανά Σου, οἷς πίστει προσιόντες τήν ἐξ αὐτῶν, θείαν χάριν καρπούμεθα, ἁγιαζόμενοι σώματα καί ψυχάς, καί τιμῶμεν τούς ἀγῶνας Σου».
Ἐν ταῖς ἀγκάλαις κρατοῦσα ἡ θεία ποίμνη Σου, τήν ἱεράν σορόν Σου, ἐκ καρδίας βοᾷ Σοι· Μεῖνον μετά τῶν τέκνων ἤδη τῶν σῶν, ὡς πατήρ συμπαθέστατος, Λουκᾶ θεόφρον· εἰς Σέ γάρ μετά Χριστόν, τάς ἐλπίδας ἀνεθέμεθα».
Την ευφρόσυνη ταύτην επάνοδο των ιερών λειψάνων του Οσίου και Θεοφόρου Λουκά του εν τω Στειρίω ποείται μνήμην η Εκκλησία μας την Κυριακή των Προπατόρων. Από τότε κάθε Σαββατοκύριακο των Προπατόρων θεσπίστηκε να εορτάζεται με μεγαλοπρέπεια και ξεχωριστή ευλογία στην Οσιολουκαΐτικη Μονή και την κατά Βοιωτίαν Εκκλησία η επάνοδος των χαριτόβρυτων λειψάνων του Οσίου. Έτσι και φέτος από το Σάββατο μέχρι την Κυριακή των Προπατόρων θα τελεστούν οι ακολουθίες:
Το Σάββατο 10 Δεκεμβρίου στις 4:30 μ.μ. θα τελεσθεί μικρός Εσπερινός και η ακολουθία του Αγιασμού και στις 6 μ.μ. Μέγας πανηγυρικός Εσπερινός.
Το πρωΐ της Κυριακής 11 Δεκεμβρίου θα γίνει Θεία Λειτουργία από τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας κ. Γεώργιο και θα έχουμε την ξεχωριστή ευλογία ένας νέος δόκιμος να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στο μοναστικό χώρο και να εγκαταβιώσει στη Μονή του Οσίου Λουκά.

Επάνοδο των Ιερών Λειψάνων του Οσίου και Θεοφόρου Λουκά

Δημοσίευση σχολίου

[disqus][blogger]

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget