Την Πέμπτη 3
Δεκεμβρίου 2015 πραγματοποιούνται διαμαρτυρίες. στις κεντρικές πλατείες των
πόλεων. Ενάντια στη εφαρμογή των μέτρων η «μεσαία τάξη» της χώρας εξακολουθεί
να πλήττεται ανεπανόρθωτα. Η επανάληψη της ίδιας καταστροφικής «συνταγής» όχι
μόνο δε δίνει λύσει στο πρόβλημα, αλλά αντίθετα συμβάλλει στη διαιώνισή του.
Κατανοούμε ότι αυτή η συνταγή αναδείχθηκε σαν μονόδρομος αυτό δε σημαίνει,
ωστόσο, ότι δεν είναι και λανθασμένη. Δυστυχώς, σε ένα τόσο δυσμενές και
προβληματικό περιβάλλον οι προσπάθειες που οφείλουμε όλοι να καταβάλλουμε θα
πρέπει να είναι τιτάνιες και τα εμπόδια που θα πρέπει να υπερπηδήσουμε είναι
πολλά και δύσκολα. Παραταύτα, θεωρούμε ότι μετά από τόσο χρόνια αυτό που
καθίσταται πασιφανές είναι ότι οι μικρομεσαίοι είμαστε πολύ σημαντικά
στηρίγματα της οικονομίας και αντέξαμε, παρά την αντιξοότητα και τις τεράστιες
πιέσεις που δεχθήκαμε. Δείξαμε «οικονομικό πατριωτισμό». Θυσιάσαμε
αποταμιεύσεις και προσωπικές περιουσίες για το καλό των επιχειρήσεών μας.
Βέβαια, όλα αυτά έχουν και ορισμένα αυτονόητα όρια. Η διαρκής ύφεση σημαίνει
διαρκής δυσπραγία, διαρκές αρνητικό κλίμα στην αγορά, διαρκής τάση για
«λουκέτα». Οι αντοχές του ελληνικού εμπορίου ΔΕΝ είναι όμως ανεξάντλητες.
Πρέπει να ξεφύγουμε από την «επώδυνη στασιμότητα» και να ενεργοποιηθούμε προς
την κατεύθυνση της ανάκαμψης με έργα και όχι με λόγια.
Το 2015, φυσικά,
ήταν και το έτος των μεγάλων συνειδητοποιήσεων. Οι αλλεπάλληλες εκλογικές
αναμετρήσεις, τα capital controls, η Συμφωνία της 13ης Ιουλίου, η ψήφιση και
εφαρμογή του τρίτου Μνημονίου, φανερώνουν, ότι για πρώτη φορά μετά από τόσα
χρόνια, επιβάλλεται μία στοιχειώδη συναντίληψη ανάμεσα στην πλειονότητα των
κοινωνικών δυνάμεων του τόπου. Για πρώτη φορά πρέπει να υπάρξει κοινό έδαφος
για έναν ευρύ διάλογο για το οικονομικό μέλλον της Ελλάδας και το νέο
αναπτυξιακό της μοντέλο. Στο βαθμό που πλέον έχει δρομολογηθεί η συγκεκριμένη
πορεία αναδύεται η δυνατότητα για συνεννόηση ως μόνη προϋπόθεση.
Εκ των πραγμάτων,
αντιλαμβανόμαστε όλοι, ότι το νέο Μνημόνιο δεν επιλύει τα προβλήματα της
αγοράς. Βασίζεται και πάλι στη γνωστή συνταγή των υπερβολικών φορολογικών
επιβολών και των πολιτικών λιτότητας. Οι μικρομεσαίοι της αγοράς δικαίως
αναλαμβάνουμε μόνοι μας πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση των πάγιων
προβλημάτων μας, όπως : μείωση τζίρου και κατανάλωσης, υπερφορολόγηση, έλλειψη
ρευστότητας και χρηματοδότησης, έλλειμμα εμπορικής πίστης, ληξιπρόθεσμες
οφειλές, ασφαλιστική πτώχευση και ποινικοποίηση.
Πρέπει όλοι να
σταθούν επιτέλους στο ύψος των περιστάσεων και να αναλάβουν τις ευθύνες που
τους αναλογούν, ώστε να αποφευχθεί η κοινωνική έκρηξη, να επιτευχθούν οι
μεταρρυθμίσεις και να βγει επιτέλους η Χώρα μας από την επιτήρηση, την κρίση
και την ύφεση.
Δημοσίευση σχολίου