Όταν ο κ. Σαμαράς ανέθεσε τα καθήκοντα του ‘‘Υπουργού επί των Οικονομικών’’ στον κ. Χαρδούβελη, θεωρήσαμε ότι η τεχνοκρατική αυτή επιλογή θα μπορούσε να είναι επαρκής. Θέσαμε όμως το ερώτημα, εάν ο κ. Χαρδούβελης θα θελήσει και θα μπορέσει να διαχειριστεί την οικονομία ορθολογικά, χωρίς βαρίδια και επηρεασμούς ή θα ακολουθήσει την ίδια πεπατημένη.
Έχει περάσει ενάμισης μήνας από την τοποθέτησή του και ακόμη
δεν έχουμε δει κάποια διαφοροποίηση στη κυβερνητική πολιτική, αντιθέτως συνεχίζεται
η ίδια δημοσιονομική, φοροεισπρακτική, αντιπαραγωγική, και αντι-επιχειρηματική
λογική.
Τα δημόσια έξοδα δεν μπορούν να ελεγχθούν με σταθερότητα
παρά το πρωτογενές πλεόνασμα, το δημόσιο εξακολουθεί να είναι σπάταλο, η
φοροδιαφυγή δεν ελέγχεται, η αγορά εξακολουθεί να είναι καθηλωμένη από τους
φόρους και τα χρέη στο κράτος και στις τράπεζες, ρευστότητα δεν φαίνεται στον
ορίζοντα ούτε για δείγμα, το επενδυτικό κλίμα έχει περιορισθεί σε μερικά
επενδυτικά κεφάλαια που κάνουν το παιχνίδι τους στο ασθενές και αθωράκιστο
χρηματιστήριο.
Ταυτόχρονα η νέα έξοδος μας στις αγορές, ναι μεν βελτιώθηκε
σε ότι αφορά τα επιτόκια δανεισμού, αλλά ταυτόχρονα ανάγκασε την ΕΚΤ να μας
εγκαλέσει, γιατί είναι πλασματική, αφού συνεχίζεται η ίδια παρελκυστική
τακτική, να αγοράζουν δηλαδή τα ομόλογα οι Ελληνικές καταχρεωμένες τράπεζες, οι
οποίες εξακολουθούν να δανείζονται από την ΕΚΤ με το υστέρημα του Ελληνικού
λαού.
Οι μεγαλο-οφειλέτες εξακολουθούν να μην πληρώνουν, τα χρέη
τους αυξάνονται συνεχώς και επιδιώκουν ξεχωριστές ευνοϊκές ρυθμίσεις γι αυτούς,
οι τράπεζες ενδίδουν στον εκβιασμό, οι κατασχέσεις αφορούν μόνο τους μικρούς
και ανίσχυρους. Παρ’ όλα αυτά οι ‘‘μεγάλοι’’ διάγουν ζωή χαρισάμενη, αφού έχουν
τεράστια περιουσιακά στοιχεία στην άκρη, που τα δημιούργησαν με χρέη και
δανεισμό τον οποίο φορτωνόμαστε εμείς. Ταυτόχρονα όμως ζητούν να πάρουν και
άλλα χρήματα, χαριστικά, από προγράμματα και από τις τράπεζες, για να
ξεχρεώσουν αυτά που χρωστούν και όπως φαίνεται δεν πρόκειται να πληρώσουν ποτέ.
Ένας φαύλος κύκλος συνεχώς διευρυνόμενου δανεισμού, τόσο
γνωστός στο διαπλεκόμενο πολιτικο-τραπεζικό-επιχειρηματικό κύκλωμα και τόσο
οδυνηρός και καταστροφικός για την οικονομία της χώρας μας.
Δεν βλέπουμε ουσιαστική και βιώσιμη εξυγίανση στον ορίζοντα,
καμία σύγκρουση των πολιτικών με το κατεστημένο, ενώ οι καταχραστές και οι
διεφθαρμένοι απαλλάσσονται με παραγραφές. Η κυβέρνηση μάλιστα ακυρώνει τη
δικαιοσύνη με τις παραγραφές, όχι μόνο για να σώσει τους πολιτικούς αλλά και
για αποφύγει να δώσει όσα χρωστάει σε όσους τα δικαιούνται, παρά τις δικαστικές
αποφάσεις.
Όλοι πλέον στηρίζουν τις ελπίδες τους στο τουρισμό για να
βελτιωθούν λίγο τα στατιστικά. Είναι προφανές, ότι τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο, θα
τα εμφανίσουν ως θρίαμβο, στα πλαίσια της συζήτησης για το νέο προϋπολογισμό,
που θα αποκαλύψει επίσης πολλές από τις πλασματικές και επιτηδευμένες
οικονομικές προσεγγίσεις που έχουν ακολουθηθεί μέχρι τώρα.
Ο πολιτικός χρόνος τρέχει γρήγορα και απ’ ότι φαίνεται,
υπάρχει οσμή εκλογών στον αέρα και πολύ φοβάμαι κ. Χαρδούβελη ότι θα περάσετε
‘‘αφανώς και αβρόχοις ποσίν’’ από το Υπουργείο Οικονομικών, αφού ούτε
αποφασιστικότητα, ούτε τόλμη, ούτε καινοτόμα και εκσυγχρονιστική σκέψη φαίνεται
να θέλετε να δείξετε, δέσμιος των επιλογών των προηγουμένων αλλά και της δικής
σας αναποφασιστικότητας (ελπίζουμε ολοψύχως να μας διαψεύσετε).
Και θυμηθείτε, ότι ‘‘το πρώτο που πρέπει να κάνει κάποιος
για μία αναπτυξιακή πολιτική είναι να αποφασίσει με ποιους «κακούς» θα
συγκρουστεί και τι θα εγκαταλείψει από τα βαρίδια, τα ανασταλτικά, τα
υπερμεγέθη, τα άχρηστα και τα αντιπαραγωγικά’’.
Γράφει ο Στέλιος Φενέκος
Δημοσίευση σχολίου