Σε αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του Κοινοβουλίου αναδεικνύεται
η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ, Μαρία Ρεπούση, η οποία μάλλον πέφτει σε αντιφάσεις
σχετικά με όσα υποστηρίζει και όσα πράττει τελικώς προκαλώντας αναμφίβολα
«πονοκέφαλο» στη ΔΗΜΑΡ.
Έχοντας ακόμη «νωπό» πάνω της το χαρακτηρισμό της...
αιρετικής που της απέδωσαν βουλευτές και πανεπιστημιακοί για τον περιβόητο
«συνωστισμό» των μικρασιατών στο λιμάνι της Σμύρνης η κυρία Ρεπούση προκάλεσε
ξανά την αντίδραση και το άδειασμα των συναδέλφων της με τo κείμενο για το
αντιρατσιστικό νομοσχέδιο.
Η προερχόμενη από τον ακαδημαικό χώρο κυρία Ρεπούση δεν έχει
κρύψει την...
διαφορετική οπτική της στα ελληνικά ιστορικά γεγονότα και δεν
παρέλειψε να αποστείλει προσωπικό αίτημα, όπου ζητούσε να μην συμπεριληφθεί στο
αντιρατσιστικό νομοσχέδιο η ποινικοποίηση της άρνησης της γενοκτονίας των
Ποντίων και των Ελλήνων Μικρασιατών.
Και οι δύο γενοκτονίες ωστσόσο έχουν αναγνωριστεί ομόφωνα
από τη Βουλή από το 1998. Βεβαίως, σε μια προσπάθεια αναδίπλωσης η βουλευτής
μέσω των προσωπικών της λογαριασμών στα social media διέψευσε αυτή την
πληροροφορία και αρνήθηκε την ύπαρξη σχετικής επιστολής.
Παρόλα αυτά, η επιστολή αποτελεί αδιαμφισβήτητο ντοκουμέντο
που μάλλον εκθέτει τη στάση της κυρίας Ρεπούση. Και μπορεί η ίδια να διέψευσε
μέσω του προσωπικού της λογαριασμού στο twitter ότι αποδέκτες της επιστολής
ήταν μέλη επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έκανε όμως το ίδιο για τη θέση της αυτή. Σε
ανάρτηση της στο Facebook η κυρία Ρεπούση έγραψε το βράδυ της Δευτέρας ότι
διατηρεί τις επιφυλάξεις της για «την ποινικοποίηση της μνήμης», οι οποίες,
όμως, όπως σημείωσε «δεν συμπεριλαμβάνονται στο συγκεκριμένο σχέδιο νόμου».
«Στηρίζω όπως έχω δηλώσει δημόσια την πρωτοβουλία του
Υπουργείου Δικαιοσύνης για το νέο αντιρατσιστικό νόμο και δεν έχω επιφυλάξεις
για καμία από τις διατάξεις του. Οι οποιεσδήποτε επιφυλάξεις έχουν εκφραστεί
από εμένα και άλλους ιστορικούς αφορούν την ποινικοποίηση της μνήμης και δεν
συμπεριλαμβάνονται στο συγκεκριμένο σχέδιο νόμου. Περιττό είναι ίσως να πω ότι
δεν έχω απευθύνει καμία σχετική επιστολή στην Επιτροπή Δικαιωμάτων ή σε άλλη
επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ» δήλωσε.
Ωστόσο, η εν λόγω τακτική της κυρίας Ρεπούση, διάψευση στη
διάψευση, ανακάλεσε στη μνήμη πολλών τις θέσεις της περί «συνωστισμού των
Ελλήνων» στο λιμάνι της Σμύρνης το 1922, τον οποίο η ίδια απέσυρε από το
σχολικό βιβλίο της ΣΤ' Δημοτικού που είχε συγγράψει.
Η πρώην κομμουνίστρια Ιστορικός
Η βουλευτής είναι γέννημα θρέμμα πειραιώτισσα. Από νωρίς
διαπίστωσε την κλίση της στη μελέτη και την Ιστορία. Σπούδασε αρχικά στη
Φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από όπου πήρε το πτυχίο της.
Αποφάσισε να ταξιδέψει στη Γαλλία και να »γευτεί» λίγο από τη γαλλική
κουλτούρα, της οποία δηλώνει λάτρης, επιλέγοντας μεταπτυχιακές σπουδές στη Σορβόννη από όπου πήρε το
διδακτορικό της στην Ιστορία.
Μετά το πέρας των σπουδών της εργάστηκε στη δευτεροβάθμια
εκπαίδευση αλλά βασικός της στόχος ήταν πάντα μια ακαδημαική καριέρα. Έτσι. από
το 1993 μέχρι σήμερα εργάζεται στη τριτοβάθμια εκπαίδευση. Είναι καθηγήτρια
Ιστορίας και Ιστορικής εκπαίδευσης στην Παιδαγωγική Σχολή του Αριστοτέλειου
Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Από τα φοιτητικά της χρόνια, η Μαρία Ρεπούση στρατεύτηκε
στην υπόθεση της ανανεωτικής αριστεράς.
Οργανώθηκε στο Ρήγα Φεραίο και ήταν μέλος της Επιτροπής Πόλης του ΡΦ
Πειραιά. Στη συνέχεια πέρασε στο ΚΚΕ εσωτερικού όπου και διατέλεσε μέλος της
ΚΕ. Παρέμεινε στη συνέχεια ανένταχτη αριστερή μέχρι τη δημιουργία της ΔΗΜΑΡ.
Δραστηριοποιήθηκε επίσης στο γυναικείο κίνημα και ήταν μέλος της Ομάδας
Γυναικών Πειραιά. Με τον Πειραιά ασχολήθηκε και ως μέλος της επιτροπής πόλης
Πειραιά αλλά και αργότερα από τις γραμμές του πειραϊκής δημοτικής κίνησης το
Λιμάνι της Αγωνίας. Η Μαρία Ρεπούση ήταν επίσης ιδρυτικό μέλος και μέλος του ΔΣ
του Ομίλου Πολιτικού Προβληματισμού και Παρέμβασης Η Αριστερά Σήμερα [ΑΡΣΗ] που
ίδρυσε ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης και συμμετείχε ενεργά σε κινήσεις μεταρρύθμισης
της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Συμμετέχει επίσης στο ΔΣ του Κέντρου Πολιτικού
Προβληματισμού Μιχάλης Παπαγιαννάκης που διαδέχθηκε την ΑΡΣΗ μετά το θάνατο του
Μιχάλη.
Αν και η ίδια στην προσωπική της ιστοσελίδα υποστηρίζει ότι
δεν επιδίωξε ποτέ και δεν είχε ποτέ κανένα δημόσιο αξίωμα, ωστόσο έθεσε
υποψηφίοτητα με την ΔΗΜΑΡ στο 2012 όταν και εκλέχθηκε για πρώτη φορά, όντας
πλέον μέλος της Κεντρικής και της Εκτελεστικής Επιτροπής της Δημοκρατικής
Αριστεράς, Υπεύθυνη του Τομέα Παιδείας και Έρευνας.
Αναστασία Γαλάνη
Δημοσίευση σχολίου