Συνέντευξη Δημάρχου Θηβαίων στο περιοδικό Αναπνευστήρας

Μετά τον Δήμαρχο Αλιάρτου, κ. Γ. Ντασιώτη, συνεχίζουμε τους τοπικούς σταθμούς συνεντεύξεων και στο τεύχος #4 φιλοξενούμε συνέντευξη του Δημάρχου Θηβαίων, κου Σπ. Νικολάου. Όπως έχουμε ξαναγράψει, οι συνεντεύξεις αυτές πραγματοποιούνται χρονικά μακριά από τις τοπικές εκλογές για λόγους ευνόητους. Σκοπός τους δεν είναι η «αγιογράφηση» κανενός, ούτε χαλαρές ερωτήσεις κουτσομπολιού και «ωραιοποίησης» προσωπικοτήτων. Πολίτες είμαστε, ως πολίτες ρωτούμε και εσείς ως πολίτες αναγνώστε και ως αναγνώστες του Α προτείνετέ μας επόμενους «στόχους» συνεντεύξεων, αλλά και ερωτήσεις που θα θέλατε να τους απευθύνουμε.

  Α: Οι Δήμοι αντιμετωπίζουν προβλήματα ύπαρξης, μεταξύ άλλων λόγω της αδυναμίας να πληρωθούν ακόμη και οι μισθοί των υπαλλήλων των ΟΤΑ αλλά και λόγω των -λίγο ως πολύ- γνωστών λοιπών θεμάτων. Στο ίδιο περιβάλλον αναπτύσσονται και οι δυσκολίες για χρηματοδότηση έργων και υπηρεσιών του κάθε Δήμου. Με δεδομένα τα παραπάνω, ο πολίτης χρησιμοθηρικά σκεπτόμενος ίσως να επέλεγε για Δήμαρχο πρόσωπο που φέρει «χρίσμα» από κάποιον κομματικό μηχανισμό έτσι ώστε ο Δήμος που ζει και τα έργα που ο τελευταίος δρομολογεί, να ανεβαίνουν ψηλά στη λίστα των «προς έγκριση-χρηματοδότηση» έργων που καταρτίζει η (κομματική) δομή του Κράτους. Θα ήταν ορθή για τον πολίτη μια τέτοια σκέψη;

Σ.Ν.: Συμφωνώ ότι οι Δήμοι αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα (αδυναμία πληρωμής μισθών υπαλλήλων, χρηματοδότησης έργων και λοιπόν υπηρεσιών προς τον πολίτη).

Η κρίση λοιπόν που βιώνουμε ως οικονομική κατέληξε να είναι «κρίση αξιών», όπου τα πάντα κατακερματίστηκαν.

Όσον αφορά το «χρίσμα» θεωρώ ότι εγώ προσωπικά δεν το υιοθέτησα, ούτε το έπραξα και αν χρειαστεί το ίδιο θα κάνω. Απόδειξη ότι ο συνδυασμός «Νέα Ενωτική Πορεία» περιελάμβανε υποψήφιους από όλους του κομματικούς κοινοβουλευτικούς χώρους.

Ο σκεπτόμενος πολίτης πιστεύω ότι σε μεγάλο βαθμό απέδειξε στις Δημοτικές Εκλογές ότι ψήφισε πέρα από «χρίσμα» και κομματικούς μηχανισμούς. Πήρε λοιπόν την τύχη στα χέρια του γιατί κατάλαβε ότι ποτέ δεν διοίκησαν οι «άριστοι» αλλά οι «εκλεκτοί» καθόσον δεν υπήρχε αξιοκρατία αλλά κομματοκρατία και βόλεμα των «δικών μας παιδιών».

Για τα προς «έγκριση- χρηματοδότηση» έργα πιθανόν η κομματοκρατία να έπαιζε και να παίζει ρόλο, ωστόσο πιστεύω ότι όταν ένα έργο είναι αναγκαίο και ώριμο (δηλαδή υπάρχουν μελέτες κλπ) τότε δύσκολα το αρνούνται, είτε ανήκεις στα «καλά παιδιά» είτε όχι.

Α: Στο τέλος των εκλογών Τοπικής Αυτοδιοίκησης τα ΜΜΕ καταρτίζουν χάρτη της χώρας με τα κομματικά χρώματα ανάλογα με τα χρίσματα που είχαν δοθεί στους κατά τόπους υποψηφίους που τελικά εξελέγησαν. Τελικά, στις Δημοτικές ψηφίζουμε κόμμα ή ικανό πρόσωπο που να μπορεί να φέρει εις πέρας τις προκλήσεις της τοπικής κοινωνίας μας; Από την άλλη, η επιθυμία υποψηφίων να λάβουν «χρίσμα», αποτελεί στρατηγική κίνηση ώστε να εξασφαλίσει μετεκλογική στήριξη στο έργο τους ή και ταυτόχρονα μια παραδοχή ότι υπάρχουν αναρίθμητοι πολίτες που αποτελούν κομματικό «ποίμνιο» που αναμένει «διαταγές» και υποδείξεις;

Σ.Ν.: Όντως παρατηρείται στις εθνικές αλλά και τις Δημοτικές εκλογές τα ΜΜΕ να καταρτίζουν τον χάρτη της χώρας με κομματικά χρώματα (κόκκινο, πράσινο, μπλε κλπ) ανάλογα με τα χρίσματα των υποψηφίων που εξελέγησαν.

Στις τελευταίες Δημοτικές Εκλογές ο χάρτης αυτός παρουσίασε μεγάλη διαφοροποίηση λόγω εκλογής ανεξάρτητων υποψηφίων. Υπήρξαν αρκετές περιπτώσεις υποψήφιων Δημάρχων που έλαβαν «χρίσμα» και η λαϊκή ψήφος δεν τους εξασφάλισε την εκλογή. Αντίθετα ο λαός λειτούργησε αυτοβούλως και όχι σαν κομματικό «ποίμνιο», δεν άκουσε υποδείξεις ούτε υπέκυψε σε πιέσεις και διαταγές και εξέλεξε άτομα ικανά (πέρα από κόμματα) που μπορούσαν να φέρουν σε πέρας τις προκλήσεις της κοινωνίας.

Πιστεύω δε ότι αρχίζει μια νέα εποχή. Μια εποχή που το «χρίσμα» θα το αποφεύγει ο υποψήφιος και τα κόμματα θα βρίσκονται σε δύσκολη θέση όχι μόνο υποψηφίων αλλά σιγά σιγά θα απομονωθούν από τη διαδικασία αυτή, καθόσον θα αποτελεί σίγουρη ήττα.

Α: Καποδίστριας, Καλλικράτης και μετέπειτα κάτι άλλο. Ο Καλλικρατικός Δήμος Θηβαίων αποτελείται από κοινότητες στις οποίες δεσπόζει η μεγάλη Θήβα ανάμεσα σε μικρότερα χωριά. Κατά τη γνώμη σας «πνίγεται» με αυτόν τον τρόπο η μικρή κοινωνία; Με ποιο τρόπο εξασφαλίζεται η συμμετοχή στη κεντρική λήψη αποφάσεων ενός χωριού όπως π.χ. η Ελλοπία, το Καπαρέλλι ή οι Πλαταιές;

Σ.Ν.: Πιστεύω ότι ο Καλλικράτης (Ν. 3852/10) έπρεπε να γίνει και το πνεύμα του Νόμου κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Εκεί που πιστεύω ότι έτρεξε ταχύτατα, ενώ δεν έπρεπε, είναι στα βήματα εφαρμογής του Νόμου. Δηλαδή, θα έπρεπε να υπάρχει περισσότερος χρόνος προσαρμογής και οικονομικής στήριξης των Καλλικρατικών Δήμων (όπως συνέβη με τους Καποδιστριακούς) για να λειτουργήσει ομαλότερα ο Δήμος.

Ο Δήμος Θηβαίων είναι ο τρίτος πληθυσμιακά Δήμος (37.424) στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας και αποτελείται από τους καποδιστριακούς δήμους Θήβας, Βαγίων, Θίσβης και Πλαταιών. Αναλυτικά αποτελείται από δύο Δημοτικές Κοινότητες και δεκαπέντε Τοπικές Κοινότητες. Είναι ένας Δήμος που καλύπτει μια μεγάλη έκταση (από Ύπατο έως Σαράντι).

Ενώ ο νομοθέτης δια του Καλλικράτη έθεσε τις αρμοδιότητες στον Δήμο για την καλύτερη εξυπηρέτηση του πολίτη, αυτό δεν μπόρεσε να γίνει γιατί οι υπηρεσίες δεν μπορούν να παρέχουν ουσιαστικό έργο ελλείψει χρηματοδότησης και σε κάποιες περιπτώσεις εξειδικευμένου προσωπικού, ενώ το τραγικότερο όλων είναι ότι απαγορεύεται και η πρόσληψη του ως άνω προσωπικού.

Παρόλα αυτά, τα δύο χρόνια πιστεύω (τρέχοντας) ότι κάναμε μεγάλα και σημαντικά βήματα προσαρμογής στις νέες απαιτήσεις διοίκησης και οργάνωσης του Δήμου, ώστε να είμαστε αρκετά ικανοποιημένοι. Πετύχαμε αρκετά καλή επικοινωνία και λειτουργίας του κέντρου με τις τοπικές κοινότητες στην καθημερινότητα.

Οι Τοπικές Κοινότητες δια των Τοπικών Συμβουλίων και των Προέδρων συμμετέχουν στο Δημοτικό Συμβούλιο (λήψη απόφασης με ψήφο) σε θέματα που τις αφορούν. Οι αρμοδιότητες αναφέρονται στο νόμο και επιπλέον παραχωρούνται και από τον Δήμαρχο. Επίσης τα Τοπικά Συμβούλια με αποφάσεις τους εισηγούνται στα αρμόδια όργανα του Δήμου (Οικονομική Επιτροπή, Επιτροπή Ποιότητας Ζωής και Δημοτικό Συμβούλιο) ανάλογα με τον χαρακτήρα των αναγκών τους, προτεραιότητες και δράσεις για την τοπική ανάπτυξη. Ακόμα μετέχουν στην διαμόρφωση του τεχνικού– επιχειρησιακού προγράμματος και στη σύνταξη του προϋπολογισμού.

Α: Ως στρατιωτικός γνωρίζετε πολύ καλύτερα από εμάς την ανάγκη Σχεδίου και Στρατηγικής για την επίτευξη στόχων, όπως η άμυνα της χώρας. Οι συνεχείς, επιπόλαιες και απροσχεδίαστες μεταβολές του Σχεδίου μπορεί να επιφέρουν καταστροφικά αποτελέσματα. Ακόμη γνωρίζετε ότι υπάρχουν και στόχοι των οποίων η επίτευξη ξεφεύγει χρονικά από τα όρια μιας θητείας ενός ανώτατου αξιωματικού. Πρώτον, μπορεί μια Δημοτική Αρχή να καταρτίσει ένα ουσιαστικό «Δημοτικό Σχέδιο» (κατά το «Επιχειρησιακό Σχέδιο»); Αυτό, βέβαια, προϋποθέτει και κάποια κοινωνική ιεράρχηση των έργων. Πιστεύετε ότι εάν υποβάλουμε ένα σχετικό ερωτηματολόγιο στον πολίτη θα μπορούσε να ιεραρχήσει τις ανάγκες του και κατ’ επέκταση τα αναγκαία έργα; Δεύτερον, πώς μπορεί να εξασφαλίζεται «συνέχεια» στο Δημοτικό έργο ώστε να μην σπαταλιέται ούτε ευρώ;

Σ.Ν.: Το σχέδιο και η στρατηγική είναι απαραίτητοι παράμετροι σε κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα και απόφαση, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για το σχεδιασμό ενός Δήμου. Τα στενά όμως πλαίσια που έχουν πλέον διαμορφωθεί, λόγω της οικονομικής κρίσης, δεν αφήνουν περιθώρια για την ανάπτυξη των οποιονδήποτε οραματικών σχεδίων του κάθε Δημάρχου, ούτε καν για την ικανοποίηση των απαιτήσεων των πολιτών. Είναι βέβαιο ότι οι πολίτες γνωρίζουν και οπωσδήποτε θα ιεραρχήσουν τις ανάγκες τους και κατ’ επέκταση τα αντίστοιχα έργα, πιστεύω όμως ότι υπάρχουν και μεγαλύτερα περιθώρια δράσης των πολιτών και συμμετοχής στην Αυτοδιοίκηση, είτε ως αιρετοί, είτε ως ενεργοί πολίτες.

Προσωπικά θεωρώ πως είναι δύο διαφορετικά ζητήματα, τα οποία δεν θα πρέπει να αποκλείουν το ένα το άλλο. Δηλαδή, φυσικά και πρέπει να υπάρχει συνέχεια στη δράση και το σχεδιασμό του Δήμου, όμως είναι απαραίτητο η εκάστοτε δημοτική αρχή, ανταποκρινόμενη στην πρόταση που πρόβαλε στους δημότες και σύμφωνα με αυτήν ψηφίστηκε, να στέκεται συνεπής, γεγονός που πολλές φορές μπορεί να οδηγήσει στην αλλαγή του σχεδιασμού της προηγούμενης διοίκησης. Αυτό όμως δε σημαίνει απαραίτητα και σπατάλη των Δημοτικών πόρων, καθώς πολλά έργα ενδεχομένως να ήταν εξ’ αρχής ασύμφορα ή να μετατράπηκαν στην πορεία σε δαπανηρά, οπότε σπατάλη θα ήταν η συνέχισή τους.

Α: Ο Δήμος Θηβαίων, όπως όλοι οι Δήμοι, έχει τέτοια ζητήματα τα οποία ξεφεύγουν χρονικά από τα όρια μιας θητείας ενός ΔΣ. Ένα από αυτά, εξ όσων μπορούμε να γνωρίζουμε, είναι το ζήτημα του καταυλισμού των Ρομά στο Πυρί Θηβών, ο οποίος αποτελεί μια κυψέλη ανομίας που καταπιέζει τους πολίτες αλλά και εμποδίζει μέλη της εν λόγω Ρομά κοινότητας να αναπτύξουν τις προσωπικότητες τους υπό ένα ομαλό και νόμιμο περιβάλλον προκαλώντας τους, έτσι, τραυματικές ανασφάλειες. Χωρίς να μπούμε σε λεπτομέρειες για την ουσία του συγκεκριμένου προβλήματος και δεδομένου ότι έχουν ληφθεί πρωτοβουλίες για την επίλυσή του, αναρωτιόμαστε πώς εξασφαλίζεται ο πολίτης ότι έχει καταρτιστεί κάποιου είδους σχέδιο για ένα ζήτημα με σύνθετες κοινωνικές προεκτάσεις.

Σ.Ν.: Πράγματι το ζήτημα του καταυλισμού των τσιγγάνων στο Πυρί της Θήβας αποτελεί ένα μακροχρόνιο πρόβλημα για τους κατοίκους της συνοικίας αυτής αλλά και για ολόκληρη την πόλη.

Η συνεργασία που έχουμε αναπτύξει με τους κατοίκους του Πυριού στο συγκεκριμένο θέμα αλλά και με την Αστυνομική Υποδιεύθυνση Θηβών και τις εισαγγελικές Αρχές, είναι δυνατό να προσδώσουν στον πολίτη την πεποίθηση ότι πράγματι υλοποιείται και υφίσταται σχέδιο για την ανατροπή της υπάρχουσας δεινής κατάστασης και την ομαλότητα στη διαβίωση των τσιγγάνων σε σχέση με τη νομιμότητα και το σεβασμό των περιοίκων.

Επιπλέον, σημειώστε ότι έχουν γίνει όλες οι απαραίτητες επισκέψεις στα αρμόδια υπουργεία ώστε να ενσκήψουν στο πρόβλημα καθώς αποτελεί ένα σύνθετο ζήτημα το οποίο δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί μόνο με αστυνομικά μέτρα.

Α: Στους Δήμους της χώρας (κυρίως τους μεγαλύτερους) παρατηρείται η μη ορθή χωροταξική κατανομή των υπηρεσιών σε κτίρια και εγκαταστάσεις. Δημοτικά κτίρια μένουν ουσιαστικά ανεκμετάλλευτα και οι ανάγκες του Δήμου καλύπτονται από ενοικιαζόμενους χώρους, αποτελώντας έναν ακόμη παράγοντα σπατάλης, ίσως και διαφθοράς. Θεωρείτε ότι ο Δήμος Θηβαίων εκμεταλλεύεται τις πάγιες εγκαταστάσεις του κατά αποτελεσματικό (και άρα μη σπάταλο) τρόπο;

Σ.Ν.: Μετά την εφαρμογή του Καλλικράτη και τη συνένωση υπηρεσιών, υπήρξε μεταφορά προσωπικό και κατανομή αυτού στις κεντρικές υπηρεσίες του Δήμου. Οι κτιριακές εγκαταστάσεις όμως των συνενούμενων Δήμων σε μεγάλο ποσοστό δεν είναι δυνατό να βοηθήσουν στην συγκέντρωση των υπηρεσιών του Δήμου σε ακίνητα ιδιοκτησίας του. Όσον αφορά την πόλη της Θήβας και τις κεντρικές υπηρεσίες του Δήμου καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια από την πρώτη ημέρα της ανάληψης των καθηκόντων μας, για την ελάττωση των ενοικιαζόμενων χώρων και περιστολή των δαπανών μίσθωσης και μπορώ να πω ότι μέχρι τέλους της θητείας μας θα υπάρξει μείωση της τάξεως του 50%.

Α: Την περίοδο αυτή κανείς δεν ονειρεύεται τα λεγόμενα «μεγάλα» έργα με αποτέλεσμα όλος ο κατασκευαστικός τομέας να στηρίζεται από μικρής εμβέλειας εργασίες. Έργα που πολλές φορές είναι κάτω απ’ το όριο για το οποίο υποχρεούται ο Δήμος να διεξάγει διαγωνισμό. Για έργα αυτής της κατηγορίας, ο Δήμος Θηβαίων ποια πολιτική ακολουθεί ώστε να αποδίδεται κοινωνική δικαιοσύνη και ταυτόχρονα να διασφαλίζεται το οικονομικό συμφέρον του Δήμου;

Σ.Ν.: Η πολιτική διαφάνειας αποτέλεσε κεντρικό μας σύνθημα και υπόσχεσή μας προς το Θηβαϊκό λαό. Στα πλαίσια αυτά όλες οι διαδικασίες για την ανάθεση των έργων γίνονται μέσα από την Οικονομική Επιτροπή και με διαγωνισμούς, οι οποίοι εποπτεύονται από συμβούλους και της αντιπολίτευσης. Επιπλέον, υπάρχει στενή παρακολούθηση στην καλή εκτέλεση και τη σύμφωνη με τις προκηρύξεις εκτέλεση του έργου ή της προμήθειας, ώστε να αποφεύγονται φαινόμενα παρατυπιών.

Από την άλλη πλευρά, δυστυχώς, οι νόμοι περί ανάθεσης έργων ή προμηθειών, προτάσσουν μόνον το οικονομικό όφελος (παροχή εκπτώσεων κλπ) με αποτέλεσμα πολλές φορές τα έργα ούτε κοινωνικά δίκαια να κατανέμονται ούτε να υλοποιούνται με τις καλύτερες προδιαγραφές και από τους καλύτερους εργολήπτες.

Α: Υπάρχει διαφθορά στους Δήμους; Και ρωτάμε υπό το πρίσμα ότι υπάρχει μια τέτοια γενική αίσθηση, ίσως και απότοκο της σχετικής προπαγάνδας. Η γνώμη σας;

Σ.Ν.: Στη χώρα μας και σε όλες τις πτυχές της πολιτικής επικράτησε τα προηγούμενα χρόνια η λογική της «συνεργασίας» των πολιτικών με τους μεγαλοπαράγοντες των δημοσίων έργων και των ΜΜΕ.

Αυτή η «συνεργασία» ανέπτυξε μεταξύ των πολιτικών (αλλά και υπαλλήλων του Δημοσίου) με τους επιχειρηματικούς κύκλους σχέσεις αδιαφανείς και με οικονομικό υπόβαθρο σε βάρος των πολιτών και προς όφελος των ιδίων.

Η διαφθορά πάντα ξεκινά από τα κίνητρα του καθενός που επιδιώκει να ασχοληθεί με το δημόσιο βίο. Αν έχεις επιθυμία να πλουτίσεις και δεν σου επαρκούν τα νόμιμα έσοδα από την εργασία σου, τότε έχεις πολύ μεγάλες πιθανότητες να συμμετέχεις στον σκοτεινό κύκλο της διαφθοράς.

Και νομίζω ότι οι πολίτες μπορούν να διακρίνουν τους καιροσκόπους και ιδιοτελείς από εκείνους που επιδιώκουν πραγματικά να προσφέρουν στην κοινωνία, όχι μόνο από τα λόγια τους, αλλά και από τα έργα τους και τον προηγούμενο ιδιωτικό τους βίο.

Α: Πώς μπορεί ο Δήμαρχος να προστατέψει τον πολίτη από κάποιον επίορκο υπάλληλο του Δήμου ή υπεύθυνο κάποιας υπηρεσίας του;

Σ.Ν.: Εφόσον έλθει σε γνώση του Δημάρχου η οποιαδήποτε αναφορά σε επίορκο υπάλληλο να είστε βέβαιοι ότι θα ακολουθηθούν οι διαδικασίες που προβλέπονται από το πειθαρχικό και το ποινικό δίκαιο.

Πέραν τούτου, οι νόμοι πλέον έχουν αυστηροποιηθεί για τα φαινόμενα αυτά και οδηγούν μέχρι και σε οριστική απόλυση επιόρκων υπαλλήλων.

Α: Είναι πεποίθηση μας ότι κάθε γενίκευση είναι εξ ορισμού λανθασμένη. Με την ίδια, όμως, λογική τσουβαλιάζονται στη συνείδηση του πολίτη και Δήμαρχοι επειδή απλώς δεν κατήγγειλαν μετά την εκλογή τους τα κακώς κείμενα των προηγούμενων. Όταν μάλιστα υπάρχει κοινή πεποίθηση (και όχι αποδείξεις, καθώς είναι δύσκολο για τον πολίτη να έχει τέτοιες) για κατάχρηση δημόσιου χρήματος από κάποιον Δήμαρχο και ο επόμενος δεν το καταγγέλλει με την εκλογή του, αμέσως καθιστά και τον νεοεκλεγμένο «διεφθαρμένο». Για ποιο λόγο δεν βλέπουμε κάτι τέτοιο από τη στιγμή που ο νεοεκλεγείς αποκτά πρόσβαση σε τέτοια έγγραφα;

Σ.Ν.: Από την άλλη πλευρά, σε συνέχεια της ερώτησής σας, είναι σύνηθες στην πολιτική να ακούμε συνέχεια καταγγελίες από τους νεοεκλεγέντες για τους προκατόχους για διαφθορά κακοδιαχείριση ή για «καμένη γη».

Αυτό είναι το φαινόμενο που ταλαιπωρεί την πολιτική σκηνή της χώρας μας, καλλιεργημένο εντέχνως από τον κομματισμό και την αδηφάγο «ανάγκη» για κατάληψη της εξουσίας.

Κατά συνέπεια, θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί όχι μόνο σε ό,τι λέμε, για το οποίο θα πρέπει να έχουμε ακλόνητα στοιχεία, αλλά και σε ό,τι ακούμε.

Α: Ο Δήμος Θηβαίων είναι ο κύριος μέτοχος της ΔΕΠΟΔΑΘ ΑΕ η οποία, σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, αναπτύσσει υποδειγματικά τις δραστηριότητες της. Αυτό σημαίνει ότι θα αποτελέσει «κελεπούρι» για ενδεχόμενη ιδιωτικοποίησή του. Σύμφωνα με μια άλλη προσέγγιση, θα επιχειρηθεί η απαξίωσή του ώστε να παραχωρηθεί πιο εύκολα σε ιδιωτική εταιρία. Ανεξάρτητα με το εάν ευσταθεί για την περίπτωση της ΔΕΠΟΔΑΘ ΑΕ η τελευταία προσέγγιση, ποια είναι η θέση σας απέναντι σε μια προοπτική ιδιωτικοποίησής της;

Σ.Ν.: Εξ ορισμού η ΔΕΠΟΔΑΘ είναι μία ανώνυμη μεν εταιρεία, πλην όμως η μετοχική της σύνθεση αποτελείται από τους συμμετέχοντες Δήμους. Κατά συνέπεια, δεν υπάρχει περιθώριο «ιδιωτικοποίησης».

Εάν αυτό το σενάριο το οποίο προβάλλετε ευοδωθεί από τις νομοθετικές επιλογές της Κεντρικής Διοίκησης, γιατί μόνον έτσι μπορεί να γίνει, τότε φυσικά θα μας βρει αντίπαλους.

Η λογική της «ιδιωτικοποίησης» γενικά για τις δημόσιες λειτουργίες είναι αντίθετη με τις σκέψεις μας, ενώ αντίθετα πιστεύουμε ότι θα πρέπει να ενισχυθούν οι υποδομές, ιδιαίτερα της αυτοδιοίκησης, ως μοναδικού και κεντρικού πυλώνα ανάπτυξης και παρουσίας της γενικής έννοιας του Κράτους μέχρι τον τελευταίο πολίτη της χώρας.