Προς: Κον ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ ΙΩΑΝΝΗ Υπουργό Οικονομικών.
Κοινοποίηση: κ.κ Αρχηγούς των Πολιτικών κομμάτων ,
ΣΑΜΑΡΑ ΑΝΤΩΝΗ ,ΤΣΙΠΡΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ,ΒΕΝΙΖΕΛΟ ΕΥΑΓΓΕΛΟ , ΚΑΜΜΕΝΟ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ, ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟ ΝΙΚΟΛΑΟ, ΚΟΥΒΕΛΗ ΦΩΤΗ,ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΑΛΕΚΑ.
Κύριε Υπουργέ,
Στις 9.8.2012 με ανακοίνωση του Υπουργείου σας ,ζητήθηκε η παραίτηση του Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβούλου της ΛΑΡΚΟ, κ. Αναστάσιου Μπαράκου , διότι δεν εφάρμοσε τις διατάξεις των νόμων, που προβλέπουν μείωση των αποδοχών στον ευρύτερο δημόσιο τομέα .
H κίνηση αυτή τουλάχιστον όπως ερμηνεύτηκε από το σύνολο του τύπου, δημιούργησε μια τρομερά αρνητική εικόνα για την εταιρία γεγονός που αφενός μεν την ζημιώνει προσβάλλοντας το κύρος και την αξιοπιστία της τόσο στην Ελληνική Κοινωνία όσο και στην παγκόσμια αγορά που συναλλάσσεται ,αφετέρου δε αδικεί την τιτάνια προσπάθεια εργαζομένων και διοίκησης όπου τα τελευταία δύο χρόνια κατάφεραν να αντιστρέψουν πλήρως την πορεία μιας απαξιωμένης-λεηλατημένης και σχεδόν κλειστής ΛΑΡΚΟ.
Η αύξηση της παραγωγής και παραγωγικότητας ,η μείωση του κόστους παραγωγής ,η χρηστή και ορθολογική διαχείριση και η ρύθμιση των υποχρεώσεων της ,ήταν μερικά από τα σημαντικά επιτεύγματα που άλλαξαν την ψυχολογία των εργαζομένων και έδωσαν στη ΛΑΡΚΟ την χαμένη της αξιοπιστία και για δεύτερη συνεχή χρονιά κερδοφόρα χρήση .
Δυστυχώς σε όλη αυτή την προσπάθεια το κράτος ,αν και βασικός μέτοχος (55,2%) δεν βοήθησε καθόλου.. Αντί να ενθαρρύνει για ένα ακόμη καλύτερο αποτέλεσμα ,καθημερινά πράττει το αντίθετο όπως παράδειγμα η μη επιστροφή του ΦΠΑ που ξεπερνά τα 60 εκ € την στιγμή που η εταιρία εγκαλείται για παλιές της υποχρεώσεις.
1 . Η εμμονή στο να παραδοθεί η ΛΑΡΚΟ στη βορά των ιδιωτικών συμφερόντωνμη λαμβάνοντας υπόψη την ιδιαιτερότητα της εταιρίας που η ιστορία της έχει δείξει ότι ο ιδιώτης που την διαχειρίστηκε(Μποδοσάκης) ,αφού την ξεζούμισε μέσα από μια ληστρική εκμετάλλευση των πιο πλούσιων κοιτασμάτων και σταμάτησαν τα κρατικά θαλασσοδάνεια την εγκατέλειψε στο έλεος του θεού .Σήμερα εδώ και 30 ολόκληρα χρόνια ,αν δεν υπήρχε ο δημόσιος έλεγχος και χαρακτήρας της εταιρίας ,που διασφάλισε την ορθολογική διαχείριση του ορυκτού πλούτου ,μια από τις μεγαλύτερες και ελάχιστες καθαρά εξαγώγιμες βαριές βιομηχανίες στην χώρα μας (3% των εθνικών εξαγωγών) ,το πιο πιθανό δεν θα υπήρχε..Μια εταιρία που εδώ και μισό αιώνα ,αποτελεί σημαντική πηγή οικονομικής ζωής για τους έξι νομούς της Ελλάδας που δραστηριοποιείται (Βοιωτία ,Φθιώτιδα, Εύβοια, Καστοριά ,Κοζάνη και Αττική). Που είναι η μοναδική εταιρία στην Ευρώπη που εκμεταλλεύεται δικά της νικελιούχα κοιτάσματα. Με ανεκτίμητη και ανυπολόγιστη αξία. Οχι μόνο σαν εργοστάσιο με τις τεράστιες εγκαταστάσεις του και την μοναδική του τεχνογνωσία . Είναι ο ορυκτός πλούτος της χώρας μας και είναι Δημόσια Περιουσία . Έχει στην κατοχή και εκμεταλλεύεται τεράστια έκταση δημόσιας γης ( πάνω από ένα εκατομμύριο στρέμματα ) που στο υπέδαφος της υπάρχει ένα σημαντικό κομμάτι του ορυκτού πλούτου της πατρίδας μας με εξερευνημένα κοιτάσματα Νικελίου που η αξία τους ξεπερνά τα 20 δις €, ενώ παράλληλα διαθέτει Μεταλλουργικό εργοστάσιο με ιδιόκτητο λιμάνι, τρία μεταλλεία και ένα ανθρακωρυχείο και που απασχολεί σε μόνιμο και εργολαβικό προσωπικό περί τα 1500 άτομα ενώ δίνει έμμεσα εισόδημα σε 20.000 ανθρώπους.
2 .Η δογματική εμμονή για βίαιες περικοπές των μισθών των εργαζομένων που όπως επανειλημμένα έχει εξηγηθεί προς τους αρμόδιους ,δεν έχει να προσφέρει το παραμικρό παρά μόνο ζημιά. Και αυτό γιατί:
Οι περικοπές της μισθοδοσίας δεν εξυπηρετούν στο παραμικρό το σκοπό του Νομοθέτη ( Ν. 4024/2011 )περί δημοσιονομικής εξυγίανσης του στενού και ευρύτερου Δημόσιου τομέα στα πλαίσια της εφαρμογής του μεσοπρόθεσμου προγράμματος δημοσιονομικής στρατηγικής για τα έτη 2012 – 2015.
Η ΛΑΡΚΟ από σύστασης της μέχρι και σήμερα ,ήταν και είναι μια Ανώνυμη εταιρία και η λειτουργία της δεν έχει καμία σχέση με το Δημόσιο ,ΝΠΔΔ ,ΟΤΑ, ΔΕΚΟ, κλπ. γεγονός που επικυρώθηκε και με το Ν. 4072/2012 ενώ παράλληλα εκκρεμεί και αντίστοιχη δικαστική απόφαση μετά από προσφυγή των εργαζομένων. Λειτουργεί με βάσει τις διατάξεις του Ν. 2190/20 περί ανώνυμων εταιριών( Καταστατικό ,Γενική Συνέλευση Μετόχων , Διοικητικό Συμβούλιο, κλπ ) χωρίς να παρεμβληθεί ποτέ καμία πολιτειακή πράξη.
Η σημερινή μετοχική σύνθεση της εταιρίας όπου το δημόσιο κατέχει το ποσοστό του 55,2% είναι καθαράσυγκυριακή και οφείλεται στο γεγονός ότι στην τελευταία αύξηση του Μετοχικού Κεφαλαίου (επικυρώθηκε στην Γ.Σ των μετόχων της 30.6.2010) δεν συμμετείχαν οι υπόλοιποι μέτοχοι. Το ποσοστό του δημοσίου ήταν από σύστασης της εταιρίας γύρω στο 33%.
Το κράτος συμμετέχει αποκλειστικά και μόνο στο μετοχικό κεφάλαιο ,για τον έλεγχο και την ορθολογική διαχείριση του ορυκτού πλούτου . Η ΛΑΡΚΟ δεν επιχορηγείται από τον κρατικό προϋπολογισμό και ζει αποκλειστικά από την παραγωγή της που εξάγει εξ ολοκλήρου λειτουργώντας εδώ και δεκαετίες σε συνθήκες της ελεύθερης αγοράς. Τα όποια δημόσια κεφάλαια έχουν επενδυθεί για την αγορά του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρίας αφενός μεν είναι υπαρκτά σαν μετοχική αξία αφετέρου δε σε καμιά περίπτωση δεν συγκρίνονται με τα πολλαπλάσια οφέλη της κοινωνικής και οικονομικής ζωής του τόπου και της χώρας.
Οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, δεν είναι κρατικοδίαιτοι και ακριβοπληρωμένοι υπάλληλοι. Δεν είχαν ποτέ τα εργασιακά προνόμια του Δημοσίου. Απασχολούνται σε σκληρές και επικίνδυνες εργασίες. Είναι εργαζόμενοι σε βαριά ,επικίνδυνη και ανθυγιεινή εργασία Σε καμίνια με θερμοκρασίες 1500 βαθμών, σε υπόγειες στοές και σε νταμάρια . Με δεκάδες θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα. Με εκατοντάδες σοβαρών τραυματισμών και με πληθώρα επαγγελματικών ασθενειών. Δεν έχουν ούτε ένα από τα εργασιακά προνόμια και την σιγουριά των εργαζομένων στο Δημόσιο , αλλά είναι εκτεθειμένοι στους ίδιους κινδύνους και ρίσκα με εκείνα των εργαζομένων στην ελεύθερη αγορά .
Με εργασιακές συνθήκες της ελεύθερης αγοράς. Με απολύσεις και διαθεσιμότητες στο παρελθόν. Από σύστασης της εταιρίας και μέχρι σήμερα όλο το προσωπικό προσλήφθηκε ,εκτός ΑΣΕΠ και με τις διατάξεις της κοινής εργατικής νομοθεσίας, απασχολείται αποκλειστικά με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ,είναι ασφαλισμένο στο ΙΚΑ ,δεν απολαμβάνει τίποτα επιπλέον δικαίωμα από ότι προβλέπει η κοινή εργατική νομοθεσία, υπόκειται στον έλεγχο των αντίστοιχων Επιθεωρητών Εργασίας ( ΣΕΠΕ ,ΕΜΝΕ ,ΙΚΑ ,κλπ ) και οι μισθολογικές απολαβές ήταν και είναι αποτέλεσμα ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων που προβλέπονται από τον Ν. 1876/90.
Οι αμοιβές των εργαζομένων παρότι είναι άκρως εξειδικευμένοι, εκτεθειμένοι σε διαρκή κίνδυνο και ανθυγιεινό περιβάλλον ,ιδιαίτερα των προσληφθέντων κατά την τελευταία 5ετία ( 60% του συνόλου των εργαζομένων) είναι οι κατώτατες ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΕΣ αυτών που προβλέπουν οι Κλαδικές Συμβάσεις ,ενώ στο σύνολο των εργαζομένων οι μισθοί έχουν ‘’παγώσει ‘’ από την τελευταία Επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση του 2007 ( προ πενταετίας) . Η δε συμμετοχή της μισθοδοσίας του προσωπικού στο συνολικό κόστος της εταιρίας είναι της τάξεως του 17% , ποσοστό αρκετά χαμηλό για τα διεθνή δεδομένα.
Η περαιτέρω βίαιη και αναιτιολόγητη οικονομική εξάντληση των εργαζομένων κάθε άλλο παρά θα συμβάλει στην δημιουργία κλίματος εργασιακής ειρήνης με ότι αυτό συνεπάγεται στην διατήρηση των υψηλών δεικτών παραγωγικότητας.
Κύριε Υπουργέ,
με δεδομένο ότι όσες περικοπές και να γίνουν στους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ ,δεν πρόκειται να βοηθήσουν ούτε με ένα ευρώ στα 11,5 δις που εναγωνίως ψάχνετε για το συμμάζεμα των δημοσιονομικών εξόδων, ευλόγα δημιουργούνται κάποια ερωτήματα.
Ο αναίτιος και άδικος διασυρμός της ΛΑΡΚΟ και μάλιστα από τον κύριο μέτοχο της ,παραμονές υλοποίησης του προγράμματος αποκρατικοποίησης της ,ποιόν εξυπηρετεί; Σίγουρα όχι τους εργαζόμενους και την εταιρία.
Οι όποιες περικοπές των μισθών που θα καταλήξουν ; Μήπως προορίζονται για την προίκα του μελλοντικού ιδιοκτήτη;
Μήπως ολοκληρώνεται ο προκλητικός σχεδιασμός ,όπως αυτός απροκάλυπτα ανακοινώθηκε τον περασμένο ΙΟΥΝΙΟ στους εργαζόμενους από την διοίκηση του ΤΑΠΙΕΔ, ‘’πρώτα μεθοδεύουμε το κλείσιμο της ΛΑΡΚΟ και μετά την Ξεπουλάμε‘’, που απετράπη λόγω προκήρυξης των εκλογών;
Η ουσία της εφαρμοζόμενης Κυβερνητικής Οικονομικής πολιτικής ποια είναι; Η ΤΙΜΩΡΙΑ και η ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ του ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ ή Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ και ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ της Χώρας;
Και αν ο στόχος είναι η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ,όπως προεκλογικά διατυμπανίζονταν ,γιατί οι εργαζόμενοι εξωθούνται ,χωρίς λόγο και αιτία ,μέσα από την οργή και αγανάκτηση να οδηγήσουν από μόνοι τους στο κλείσιμο ενός ‘’βιομηχανικού κολοσσού ‘’που αν υπήρχαν μερικοί ακόμη , η θέση της Πατρίδας μας θα ήταν εντελώς διαφορετική απέναντι στην τεράστια οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει.; Έτσι θα αντιμετωπισθεί η ύφεση; Με ακόμη μεγαλύτερη φτώχια και εξαθλίωση της κοινωνίας;
Τέλος και μετά τα παραπάνω σας καλούμε να αναθεωρήσετε την στάση σας, αναφορικά με την εφαρμογή νόμων που πέρα της αντισυνταγματικότητας τους , δεν αφορούν την εταιρία ,όταν μάλιστα είναι σε εξέλιξη η διαβούλευση για την υπογραφή νέας επιχειρησιακής ΣΣΕ .
Επίσης να συζητήσετε με τους εργαζόμενους πως θα διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας και το μέλλον μιας εταιρίας που φέρνει ένα εκατομμύριο δολάρια την ημέρα σε πολύτιμο συνάλλαγμα.
Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ Ε.Κ.Θ
Δημοσίευση σχολίου