Ο Υπουργός έχει σε διαβούλευση νόμο που χαλαρώνει τις άδειες για κέντρα διανομής και παραγωγής τσιμέντου και τα ελληνικά τσιμεντάδικα υποστηρίζουν πως αυτό θα σημάνει το κλείσιμό τους, αφού θα μπορεί ο καθένας να φέρνει από έξω τσιμέντο.
Αγωνία στο χώρο των εργαζομένων στα Τσιμέντα Χαλκίδας, που φοβούνται μήπως τελικά σκάσει η βόμβα και Τσιμεντάδικο τέλος. Μήπως τελικά το ότι κλείνουν τους φούρνους για ένα μήνα και κόβουν τις βάρδιες, είναι υπονοούμενο για οριστικό λουκέτο…;
Πόλεμος έχει ξεσπάσει μεταξύ του υπουργού Περιβάλλοντος κ. Γ. Παπακωνσταντίνου και των τσιμεντοβιομηχανιών, καθώς όπως καταγγέλουν οι τελευταίες, με υπουργική απόφαση που προτίθεται να καταθέσει τις επόμενες ημέρες το ΥΠΕΚΑ «ανοίγει η κερκόπορτα για όσους θέλουν να εισάγουν παράνομα τσιμέντο».
Οπως αναφέρουν, σύμφωνα με το νόμο 4014/2011 για την περιβαλλοντική αδειοδότηση έργων και δραστηριοτήτων που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ στις 21.09.11, οι δραστηριότητες των επιχειρήσεων χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες, την Α και τη Β, ανάλογα με το αν έχουν «σημαντικές» επιπτώσεις ή «τοπικές μη σημαντικές επιπτώσεις». Εν συνεχεία η κατηγορία Α, χωρίζεται σε δύο υποκατηγορίες, ήτοι σε Α1 και Α2, με την Α1 να αφορά στις «πολύ σημαντικές» επιπτώσεις και την Α2 στις απλά «σημαντικές» επιπτώσεις. Όσο πιο υψηλή η κατηγορία, τόσο πιο αυστηρή η νομοθεσία κι αδειοδοτική διαδικασία.
Η κατανομή των επιχειρήσεων στις κατηγορίες γίνεται σύμφωνα με το νόμο με βάση κάποια συγκεκριμένα κριτήρια, που καθορίζονται με την Υπουργική Απόφαση που αναμένεται.
Στην εν λόγω απόφαση, όπως επισημαίνουν οι μεγάλες εταιρείες του κλάδου, ο υπουργός θέτει ως όριο για να ενταχθούν στην κατηγορία Α2 («σημαντικές» επιπτώσεις) τα κέντρα διανομής τσιμέντου που διαθέτουν παραγωγική δυναμικότητα μεγαλύτερη των 300 τόννων την ημέρα.
Επειδή κανένα κέντρο διανομής στη χώρα δεν διαθέτει τέτοια δυναμικότητα - πολύ περισσότερο εν μέσω της σημερινής κρίσης - αυτομάτως όλα τα κέντρα διανομής υπάγονται στη «χαμηλή» αδειοδοτικά κατηγορία Β «τοπικές μη σημαντικές επιπτώσεις».
Το γεγονός αυτό έχει προκαλέσει την έντονη αντίδραση των τσιμεντοβιομηχανιών που θεωρούν ότι η ρύθμιση αυτή ανοίγει την κερκόπορτα σε όσους θέλουν να εισάγουν και να διανέμουν παράνομα τσιμέντο αφού λόγω της χαλαρής αδειοδοτικής διαδικασίας ο καθένας μπορεί να λειτουργήσει κέντρο διανομής.
Επίσης, οι τσιμεντοβιομήχανοι καταγγέλουν το ΥΠΕΚΑ ότι η αδειοδοτική διαδικασία για το ίδιο τελικό προϊόν (τσιμέντο) και με ίδια πρώτη ύλη (κλίνκερ) μπορεί να είναι διαφορετική ανά εταιρεία. Και αυτό γιατί στην επικείμενη υπουργική απόφαση όσοι εισάγουν κλίνκερ εντάσσονται στην κατηγορία Α2 («σημαντικές επιπτώσεις»).
Οπως εξηγούν, για την παραγωγή τσιμέντου χρησιμοποιούνται πρώτες ύλες από λατομεία (ασβεστόλιθος, άργιλος, σχιστόλιθος κ.λπ) που θερμαίνονται και ψύχονται προκειμένου να ομογενοποιηθούν. Το τελικό υλικό που προκύπτει λέγεται κλίνκερ και είναι η βάση για την παρασκευή κάθε είδους τσιμέντου. Το κλίνκερ εν συνεχεία αναμειγνύεται με διάφορα πρόσθετα για να παραχθούν οι διαφορετικοί τύποι τσιμέντου.
Για αυτό και υποστηρίζουν πως είτε το κλίνκερ παράγεται από την ίδια επιχείρηση που το χρησιμοποιεί για να παράγει τσιμέντο, είτε εισάγεται έτοιμο και χρησιμοποιείται για την παραγωγή τσιμέντου, η αδειοδότηση της επιχείρησης (πρέπει να) είναι ίδια.
Στην επικείμενη όμως υπουργική απόφαση, το ΥΠΕΚΑ κατατάσσει τις τσιμεντοβιομηχανίες που παράγουν στις εγκαταστάσεις τους κλίνκερ στην κατηγορία Α1 («πολύ σημαντικές» επιπτώσεις) ενώ όσες εισάγουν έτοιμο κλίνκερ στην κατηγορία Α2 («σημαντικές» επιπτώσεις).
Σημειώνεται ότι η ίδια η Ενωση Τσιμεντοβιομηχανιών Ελλάδος παραδέχεται ότι η παραγωγή τσιμέντου στο σύνολό της πρέπει να εντάσσεται στην αυστηρότερη κατηγορία αδειοδότησης Α1, γεγονός που έχει ζητήσει και με επιστολή της προς τον ίδιο τον Υπουργό.
tovima.gr
Δημοσίευση σχολίου