Ως πολίτες έχουμε μάθει να γκρινιάζουμε, να κρίνουμε και να
κατακρίνουμε τις εκάστοτε δημοτικές αρχές για θέματα καθαριότητας, θεωρώντας
πως είναι αυτονόητο ο Δήμος να διατηρεί τους δρόμους και τους κοινόχρηστους
χώρους καθαρούς.
Τίποτα όμως δεν είναι αυτονόητο όταν εμείς οι ίδιοι οι
πολίτες δεν φροντίζουμε όχι για το μέγιστο - όπως οφείλουμε - αλλά έστω για το
ελάχιστο προς αυτή την κατεύθυνση.
Η υπόθεση καθαριότητα στην πόλη, κι όχι μόνο, δεν είναι
υπόθεση μόνο της εκάστοτε δημοτικής αρχής αλλά είναι και υπόθεση των πολιτών
της.
Και υπόθεση βεβαίως και της ανάλογης παιδείας, την οποία
πολλοί νεοέλληνες δεν φαίνεται να διαθέτουμε...
Τα πλαστικά γάντια και οι μάσκες μιας χρήσης επί
παραδείγματι είναι το νούμερο ένα σκουπίδι των ημερών μας και πλέον τα συναντά
κάποιος παντού, από τα πιο άγνωστα δρομάκια έως και τις πλατείες του Δήμου μας!
Οι πολίτες που τα χρησιμοποιούν για να προστατευτούν από τον
κορωνοϊό… αφού προστατεύονται όπως νομίζουν τα πετούν όπου βρουν χωρίς να
νοιάζονται για το περιβάλλον – συνάνθρωπό τους!
Δεν φταίω εγώ, δεν φταις εσύ, φταίνε οι άλλοι...
Νισάφι πια...
Δεν υπάρχει μόνο ο Δήμος αλλά και ο Πολίτης.Ναι ο Δήμος
Πολιτών ...
Α ρε Λουκιανέ καλά τα είπες :Ναι φταίω κι εγώ, φταίς κι εσύ
φταίει κι ο Χατζηπετρής...
Με φιλικούς χαιρετισμούς
Γιώργος Ι. Παπασπύρου
Δημοσίευση σχολίου