Με αφορμή το περιστατικό όπου ένας 88χρονος πυροβόλησε κατά
δυο νεαρών που μπήκαν στο σπίτι του για να τον ληστέψουν -με αποτέλεσμα να
τραυματίσει ελαφρά τον ένα στο χέρι-, έχει ξεκινήσει ένας διάλογος για το
δικαίωμα στην οπλοκατοχή και στην οπλοχρησία, ιδιαίτερα όταν απειλείται η ζωή
κάποιου από την είσοδο αγνώστων στο σπίτι του.
Κατ’ αρχάς, θέλω να πω πως υπάρχει μεγάλο θέμα στη σημερινή
Ελλάδα, τουλάχιστον με τους ηλικιωμένους ανθρώπους, που βρίσκονται στο έλεος
κακοποιών ή εξαρτημένων ανθρώπων, που μπαίνουν σε σπίτια ηλικιωμένων και τους
χτυπάνε ή τους βασανίζουν, για να τους αποσπάσουν χρήματα.
Επίσης, υπάρχουν και περιπτώσεις που οι εισβολείς σκοτώνουν
τους ηλικιωμένους, αφού τους ληστέψουν. Προφανώς, για να μην τους αναγνωρίσουν
και τους αναζητεί η Αστυνομία.
Για την περίπτωση του 88χρονου, σκέφτομαι πως υπάρχει ο
νόμος και υπάρχει και η λογική.
Σύμφωνα με τον νόμο, είναι ένοχος.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, όμως, η λογική τον αθωώνει.
Ακόμα κι αν ο 88χρονος είχε σκοτώσει τον ληστή-εισβολέα, δεν
μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι ένας άνθρωπος γίνεται δολοφόνος στα 88 του
χρόνια.
Αν ήταν δολοφόνος, θα το είχε κάνει νωρίτερα.
Επίσης, θα είχε χρησιμοποιήσει το όπλο νωρίτερα στη ζωή του.
Και δεν θα περίμενε να το χρησιμοποιήσει μέσα στο σπίτι του,
ενώ είχαν εισβάλει σε αυτό δυο ληστές.
Θεωρώ πως οι δικαστές θα τον αθωώσουν. Άλλωστε, ο 88χρονος
δεν είναι αναρχικός. Αν ο 88χρονος ήταν αναρχικός, οι δικαστές θα του έριχναν
καμιά 30αριά χρόνια φυλακή, για να πάρει μερικά χρόνια φυλακή και στον τάφο
του.
Επίσης, ο νόμος ισχύει όταν το κράτος παρέχει ασφάλεια στους
πολίτες του -μέσω της Αστυνομίας-, όπως είναι ο ρόλος του.
Αυτό δεν συμβαίνει.
Οι Έλληνες είναι αφημένοι στη μοίρα τους.
Όχι μόνο στο θέμα της ασφάλειας μέσα στα σπίτια τους.
Οι Έλληνες είναι, γενικά, αφημένοι στη μοίρα τους.
Οι πάνω από 500 χιλιάδες που εγκατέλειψαν τη χώρα -για να
επιβιώσουν-, το επιβεβαιώνουν.
Το θέμα της επιβίωσης στη σημερινή χρεοκοπημένη και
υποθηκευμένη Ελλάδα είναι μια απόλυτα προσωπική υπόθεση.
Ο σώζων εαυτόν σωθήτω.
Δεν υπάρχει κοινωνικό συμβόλαιο σήμερα στην διαλυμένη
Ελλάδα, οπότε οι νόμοι είναι …σχετικοί.
Τους νόμους τους φτιάχνουν οι άνθρωποι και τους εφαρμόζουν
οι άνθρωποι, αλλά ας μην κοροϊδευόμαστε πως υπάρχει οποιαδήποτε έννοια
Δικαιοσύνης στη σημερινή Ελλάδα.
Οι άνθρωποι φτιάχνουν τους νόμους αλλά το ένστικτο το δίνει
ο Θεός.
Και το ένστικτο της επιβίωσης είναι ανίκητο. Το ένστικτο
όπλισε το χέρι του 88χρονου.
Φυσικά, οι Έλληνες έχουν ευθύνες για την κατάσταση που
βρίσκονται σήμερα.
Δεν απαίτησαν Δικαιοσύνη για την χρεοκοπία της χώρας, ενώ
ψήφιζαν επί δεκαετίες -και συνεχίζουν να το κάνουν σε μεγάλο ποσοστό- σάπιους
πολιτικούς και σάπια κόμματα.
Όσο για τη συζήτηση για το δικαίωμα στην οπλοκατοχή και στην
οπλοχρησία -τουλάχιστον εναντίον όσων εισβάλλουν στο σπίτι σου-, θα την
καταλάβαινα, αν δεν μας είχαν πάρει τη χώρα.
Αλλά τώρα μου φαίνεται γελοίο να σου έχουν πάρει τη χώρα,
και εσύ να ανησυχείς μην μπουκάρει κάποιος στο σπίτι σου να σε κλέψει.
Μα, σου έκλεψαν τη χώρα και δεν είπες κουβέντα.
Ούτε όπλο πήρες, για να υπερασπιστείς τη χώρα σου.
Οπότε, ποιο σπίτι θέλεις να υπερασπιστείς με το όπλο τώρα;
Μαζί με τη χώρα, σου πήραν και το σπίτι.
Επίσης, είναι γελοίο να συζητάμε για το δικαίωμα στην
οπλοχρησία για την υπεράσπιση της κατοικίας, ενώ γίνονται πλειστηριασμοί πρώτης
κατοικίας.
Σκεφτείτε το λίγο.
Ήταν απόλυτα λογικό πως, αφού δεν αποδόθηκε Δικαιοσύνη για
την χρεοκοπία της χώρας το 2010, η Ελλάδα θα οδηγείτο στην ανομία.
Η ατιμωρησία οδηγεί στην ανομία.
Και οι νόμοι είναι πια διακοσμητικοί.
Καλή τύχη.
Δημοσίευση σχολίου