Ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνησή του κατηγορούνται και
δικαίως πως όχι μόνο δεν έκαναν αυτά που υποστήριζαν με λύσσα αλλά τα ακριβώς
αντίθετα και ακόμα περισσότερα.
Έτσι είναι.
Και συνεχίζουν ο Αλέξης Τσίπρας και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να
λένε πως η Ελλάδα βγαίνει από τα Μνημόνια ενώ οι ίδιοι ψηφίζουν Μνημόνια, πως
θα γίνει ρύθμιση χρέους, πως θα εκτιναχτεί το ελατήριο της οικονομίας και άλλα
τέτοια.
Εδώ υπάρχει ένα θέμα.
Από τη στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας δεν παραιτήθηκε από την
πρωθυπουργία μετά το δημοψήφισμα καταγγέλλοντας παράλληλα την αντιδημοκρατική
συμπεριφορά της Μέρκελ και του Σόιμπλε αλλά επέλεξε να είναι μια μαριονέτα της
Γερμανίας, δεν έχει πρόβλημα να πει το οτιδήποτε.
Ο Αλέξης Τσίπρας ξέρει πολύ καλά πως ο ίδιος δεν παίρνει
καμία απόφαση.
Όλες οι αποφάσεις για την Ελλάδα παίρνονται στις Βρυξέλλες
ή, καλύτερα, στο Βερολίνο.
Οπότε, ο Τσίπρας μπορεί να λέει πως η Ελλάδα μεγαλουργεί.
Σάμπως από αυτόν εξαρτάται;
Ο Τσίπρας είναι μια αισιόδοξη και χαρούμενη μαριονέτα -όπως
όλοι οι πρωθυπουργοί της χρεοκοπημένης και υποθηκευμένης Ελλάδας- που μπορεί να
λέει ό,τι θέλει· θυμηθείτε και τους προηγούμενους.
Άλλωστε, η αισιοδοξία δεν βλάπτει. Ειδικά αν εσύ έχει λυμένα
τα προβλήματά σου.
Από τη στιγμή που η Ελλάδα δεν είχε ως επιλογή της τη ρήξη
με την Ευρωπαϊκή Ένωση -σε κανένα σημείο και με καμία κυβέρνηση μετά την
χρεοκοπία- δεν έχει καμία σημασία ποιος είναι πρωθυπουργός στην Ελλάδα και τι
λέει.
Ξέρω πως σε κάποιους είναι δύσκολο να το αντιληφθούν και να
το παραδεχτούν αυτό αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα.
Ακούω ή διαβάζω συνέχεια δηλώσεις βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, όταν
έλεγαν διαφορετικά πράγματα από αυτά που ψηφίζουν σήμερα.
Έτσι είναι αλλά ποιος τους κατηγορεί;
Τους κατηγορούν αυτοί που, αν ήταν στην θέση τους στην
κυβέρνηση, θα ψήφιζαν τα ίδια πράγματα.
Επίσης πολλοί τους κατηγορούν πως είναι ψεύτες και απατεώνες
-που είναι- αλλά δεν λένε πως η εναλλακτική σε όλα αυτά που ψηφίζει η κυβέρνηση
Τσίπρα και ψήφιζε χθες η κυβέρνηση Σαμαρά και θα ψηφίζει αύριο η κυβέρνηση
Μητσοτάκη είναι η ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Είναι σήμερα οι Έλληνες έτοιμοι για ρήξη;
Ήταν κάποια στιγμή οι Έλληνες έτοιμοι για ρήξη;
Σας μοιάζει αυτή η σημερινή ελληνική κοινωνία να έχει
διάθεση για οποιαδήποτε ρήξη;
Εγώ δεν το βλέπω και δεν το είδα και ποτέ.
Αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα είναι να έχει
μετατραπεί η χώρα και επίσημα σε προτεκτοράτο από το 2010 και μετά αλλά
πολιτικοί, δημοσιογράφοι και λοιποί να συμπεριφέρονται σαν η Ελλάδα να μην
είναι προτεκτοράτο.
Και αρκετοί πολίτες συμπεριφέρονται σαν η Ελλάδα να μην
είναι προτεκτοράτο.
Αλλά ρήξη δεν θέλουν.
Πολιτικοί και δημοσιογράφοι δεν έχουν λόγο ύπαρξης πια στην
Ελλάδα.
Δεν χρειάζονται.
Τα ίδια πράγματα θα συνέβαιναν και χωρίς πολιτικούς και
δημοσιογράφους.
Οι πολίτες χρειάζονται ακόμα. Για να πληρώνουν.
Τουλάχιστον ας σταματήσουν η λύσσα και οι υστερίες με τα
κόμματα και το ποιος είναι ο καλύτερος για πρωθυπουργός και ποιο κόμμα είναι
καλύτερο και όλες αυτές οι αηδίες που δεν έχουν κανένα νόημα.
Ναι, ο Τσίπρας είναι πολιτικός απατεώνας.
Αλλά απατεώνες είναι κι όλοι αυτοί που προσποιούνται πως η
Ελλάδα δεν είναι προτεκτοράτο και πως μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε αλλαγή από
τα υπάρχοντα κοινοβουλευτικά κόμματα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δεν θα υπάρξει.
Αυτό να ειπωθεί καθαρά.
Κανένας πρωθυπουργός δεν θα πει «κοιτάξτε, είμαι
διακοσμητικός και δεν παίρνω καμία απόφαση» γιατί θα χάσει την θέση του και την
δουλειά του.
Προσπαθήστε να τον καταλάβετε.
Θα πηγαίνατε εσείς ποτέ στο αφεντικό σας να του πείτε «είμαι
περιττός, τζάμπα με πληρώνεις»;
Όχι, ε;
Ε, έτσι και ο κάθε Τσίπρας.
(Δεν είναι καθόλου τυχαίο που έχει εξαφανιστεί η σάτιρα από
τη σημερινή Ελλάδα. Η σάτιρα πάει μαζί με την Δημοκρατία. Χωρίς Δημοκρατία, δεν
υπάρχει σάτιρα. Σάτιρα στο προτεκτοράτο, πολύ φτηνό και θλιβερό αποτέλεσμα.)
(Μπορεί να ήταν φασίστας ο Έζρα Πάουντ αλλά ήταν και τεράστιος
ποιητής. Συμβαίνουν κι αυτά.)
Δημοσίευση σχολίου