Η εξαφάνιση της ελληνικής επιχειρηματικότητας

Δεν είναι ψέμα. Το ξέρει όλος ο κόσμος πλέον. Η ελληνική επιχειρηματικότητα βαδίζει με ταχείς ρυθμούς και με μαθηματική ακρίβεια στην πλήρη εξαφάνιση. Τουλάχιστον εγχώρια. Γιατί στις γειτονικές χώρες, ανθεί. Όμως αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο. Ούτε ξεκίνησε σήμερα. Στη Βόρεια Ελλάδα βέβαια ξεκίνησε εδώ και χρόνια, όταν οι επιχειρήσεις της περιοχής έκλειναν και μετακόμιζαν στους βόρειες γείτονές μας, όχι μόνο λόγω των πολύ φθηνότερων εργατικών χεριών και της χαμηλότερης φορολογίας, αλλά και επειδή οι ιδιοκτήτες τους έπαιρναν επιδοτήσεις και δάνεια, αλλά μπορούσαν να κηρύξουν πτώχευση και να εξαφανιστούν, χωρίς να τους κυνηγάνε οι τράπεζες.

 Αυτό ίσως να άλλαξε με τον καιρό, αλλά ορισμένα πράγματα έμειναν ίδια. Όπως για παράδειγμα η ελληνική νοοτροπία. Από τις αρχές του 2014, διαβάζουμε, ο ΟΟΣΑ και δύο Διεθνείς Οργανισμοί μας είπαν με κάθε τρόπο,  «Προσέξτε. Κινδυνεύετε στις εξαγωγές. Κάντε ότι μπορείτε». Οι ελληνικές εξαγωγές έπεσαν  το 2015 και συνεχίζουν πτωτικά. Και τι κάναμε εμείς; Τον Απρίλιο αποφασίσαμε να κλείνουμε τα Τελωνεία στις 5 μ.μ. αντί 9.μ.μ.!!! Και ύστερα περιμένουμε να έρθουν ξένοι επενδυτές στη χώρα.

 Αλλά ας δούμε σε ποια χώρα περιμένουμε να έρθουν οι ξένοι επενδυτές.

 Η  Γενική Συνομοσπονδία των μικρομεσαίων μας έχει προειδοποιήσει ότι ο ένας στους τρεις μικρομεσαίους δεν θα τα βγάλει πέρα μέχρι το τέλος του 2016 και μαζί με τους περίπου 300.000 απασχολούμενους σήμερα (μόνο στο τομέα της μεταποίησης) θα αποτελούν παρελθόν το 2017-2018. Οι οφειλές τους θα αυξηθούν, το λιγότερο κατά 30% και οι απολύσεις θα φθάσουν στο 15% των εργαζομένων σήμερα (συμπεριλαμβανομένων των ίδιων και των οικογενειών τους). Αυτά τα νούμερα μπορεί, κατά περιόδου, να παρουσιάσουν μια μικρή μεταβολή προς τα πάνω ή προς τα κάτω, αλλά σίγουρα δεν πρόκειται να παρουσιάσουν ριζική μεταβολή, όσο κι αν θέλει να μας πείσει η κυβέρνηση, που αποδίδει όλες τις αρνητικές προβλέψεις σε Κασσάνδρες.

 Οι αρνητικές προβλέψεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, βασίζονται σε νούμερα, σε εκτιμήσεις, σε τάσεις και σε αναλύσεις της συγκεκριμένης κατάστασης, αλλά και του περιβάλλοντος που δημιουργείται. Κι έρχονται από σημαντικούς φορείς και οργανισμούς που έχουν άμεση σχέση με την οικονομία, όπως ΟΟΣΑ, Eurostat, ΙΟΒΕ, ΚΕΠΕ, ΣΕΒ, ΕΒΕΑ, ΕΒΕΠ και τις υπηρεσίες παρακολούθησης του προϋπολογισμού. Ε δεν είναι όλοι αυτοί Κασσάνδρες. Και δεν μπορεί να έχουν όλοι άδικο και να είναι άσχετοι και ο μόνος σωστός να είναι ο Ευριπίδης Τσακαλώτος.

 Και τις μας λένε όλοι αυτοί οι φορείς και οργανισμοί; Ότι οι επενδύσεις έχουν υποχωρήσει στο χαμηλότερο ποσοστό επί του ΑΕΠ και έφθασαν στο 10%  ενώ πριν την κρίση ήταν κοντά στο 25% του ΑΕΠ. Ότι για να επιστρέψει το ΑΕΠ (το 2022)   στα επίπεδα του 2008 (δηλαδή στο 25%) απαιτούνται νέες επενδύσεις 100 δισ. και 10 δισ. ευρώ κάθε χρόνο για συντήρηση μονάδων που λειτουργούν. Ότι από τα 160 δισ. ευρώ έχουμε (μόνο στα χαρτιά) 20 δισ. του ΕΣΠΑ, της περιόδου  2014-2020 (και τελειώνουμε με το ΕΣΠΑ).

 Και καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι για να επενδύσουν οι ξένοι στην Ελλάδα, πρέπει να βάλουν 140  δισ. ευρώ, καθώς η εγχώρια αποταμίευση (λόγω απόσυρσης καταθέσεων και capital controls)  δεν «υπόσχεται» Τραπεζική χρηματοδότηση σε βαθμό που να εξασφαλίζει ανάπτυξη. Σύμφωνα δε με τα στοιχεία του ΕΒΕΑ και του ΕΒΕΠ, μόνο 10 επιχειρηματίες στους 100 σχεδιάζουν εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεών τους. Οι υπόλοιποι 90 βλέπουν συρρίκνωση, αναδίπλωση και λουκέτα.

 Οι δε 80 από τους 90 βλέπουν, ευχαρίστως, επιχειρηματική μετανάστευση σε γειτονικές χώρες  με χαμηλό φορολογικό συντελεστή 10% έως 12,5% στον βασικό φόρο και λίγο υψηλότερο στα μερίσματα. Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά όταν στη Βουλγαρία, μόλις μέσα σε ένα πρωινό συστήνεις την εταιρεία σου και σε 7 εργάσιμες ημέρες έχεις ΑΦΜ και εγγράφεσαι στο εμπορικό μητρώο. Ενώ στην Ελλάδα, μόνο για την ολοκλήρωση μιας δημόσιας σύμβασης απαιτείται χρόνος 230 ημερών.

 Επίσης, στην Ελλάδα, ο επιχειρηματίας είναι αντιμέτωπος (από την ένταξή μας στην  Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι σήμερα) με 3.450 νόμους, 20.580 προεδρικά διατάγματα, 114.905 υπουργικές αποφάσεις, 24.010 αποφάσεις Περιφερειών και 8.575 αποφάσεις διοικητικών αρχών!!! Από τους 3.450 νόμους, οι 240 είναι φορολογικοί και ψηφίσθηκαν κατά τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, όταν σε όλη την ιστορία των ΗΠΑ εφαρμόσθηκαν μόνο 10  αντίστοιχοι νόμοι. Την ίδια στιγμή, η αποεπένδυση με απώλεια 1.500.000 θέσεων εργασίας (όταν ο ενεργός πληθυσμός της χώρας δεν ξεπερνάει τα 3.000.000)  δεν είναι «φάντασμα» από Κασσάνδρες, όπως θέλουν να μας πείσουν οι  κκ  Τσίπρας και Τσακαλώτος. Κι αν πιστεύουν στη κυβέρνηση ότι θα μας σώσουν οι επενδύσεις των Ρώσων, των Γερμανών, των Γάλλων και των Αζέρων, τότε θα πρέπει να περιμένουν αυτή τη σωτηρία για παρά πολλά χρόνια ακόμα. Πολύ περισσότερα από τα 99 χρόνια που θα διαρκέσει το Υπερταμείο.

 Με αυτή τη κατάσταση, όχι μόνο ανάπτυξη δε θα δούμε, όχι μόνο φως στο τούνελ, αλλά ούτε καν το τούνελ το ίδιο. Ανάπτυξη θα δουν μόνο οι γερμανικές, γαλλικές και ρωσικές εταιρείες που ήρθαν και θα έρθουν για να πάρουν εντελώς δωρεάν λιμάνια, αεροδρόμια, ακτές και τουριστικά ακίνητα, με εξασφαλισμένα από τη κυβέρνηση, φτηνά εργατικά χέρια, χωρίς δικαιώματα και επιδόματα, χωρίς δικαίωμα στην απεργία, χωρίς ασφάλιση, που θα είναι και ευγνώμονες που βρήκαν μια έστω και τέτοια δουλειά.