Σαφώς και πρόκειται περί σουρεαλιστικής περιγραφής των όσων
γράφονται καθημερινά στο διαδίκτυο για τις ανασκαφές και τα ευρήματα της
Αμφίπολης. Ένα από αυτά-το μαρμάρινο κεφάλι της Σφίγγας-βρέθηκε χθες ακέραιο,
σε πολύ καλή κατάσταση στην είσοδο του τέταρτου χώρου του τύμβου.
Αυτή είναι η ΕΙΔΗΣΗ...Απο κει και πέρα αρχίζει η
ανεκδοτολογία.Διαβάζω λοιπόν κάποια στιγμή χθες το βράδυ σε ένα site-δεν έχει
σημασία που, άμα googlάρετε, θα τον βρείτε-τον εξής τίτλο:«Βρέθηκε το κεφάλι
της Σφίγγας, με αινιγματικό χαμόγελο στα χείλη!». Και μένω μαλάκας...'Η
καλύτερα μιας κι έχουμε πιάσει τα αρχαία, μένω ενεός από κατάπληξη.
Δηλαδή εγώ κι άλλοι συνάδελφοι που δουλεύαμε στη βάρδια
στραβοί είμαστε; Δηλαδή εμείς γιατί δεν βλέπουμε πουθενά χαμόγελο και μάλιστα
αινιγματικό;Γιατί εμείς βλέπουμε απλά το κεφάλι ενός αγάλματος σαν όλα τα άλλα
που έχει απλά μια μικρή φθορά στη μύτη;
Και σήμερα το πρωϊ, ω του θαύματος, βλέπω και αλλού να έχει
«μεταδοθεί» το χαμόγελο με τίτλους όπως: «Γιατί χαμογελάει η Σφίγγα».Κάποιοι
μάλιστα-λέει το «ρεπορτάζ»-ενέταξαν το πρόσωπο της Σφίγγας στο υπόλοιπο
μυστήριο κάνοντας λόγο για «Τζοκόντα»!
Έλεος! Τα πράγματα είναι απλά. Το διαδίκτυο λειτουργεί σαν
μια παρέα πιτσιρικάδων που «πίνει» μπάφους. Στην τρίτη τζούρα-αν είναι καλό το
«τσιγαράκι»-κάποιος αρχίζει να βλέπει πεταλούδες ή χαμόγελα. Μέχρι να
τελειώσει, τις βλέπουν όλοι. Τους έχει πείσει αυτός που τις «είδε» πρώτος.
Υ.Γ.Συγχαρητήρια στους αρχαιολόγους στην Αμφίπολη που δεν
φαντασιώνονται, αλλά δουλεύουν. Η αρχαιολογία είναι η δουλειά του μέλλοντος,
γιατί πολύ απλά για να υπάρξει, χρειάζεται παρελθόν. Και παρελθόν πάντα θα
έχουμε. Σε αντίθεση με τη δημοσιογραφία που όπως πάει θα έχει μόνο παρελθόν και
καθόλου μέλλον.
Γράφει ο Δημήτρης Δεμεσούκας
Δημοσίευση σχολίου