Έλα δεν είναι δύσκολο. Αφιερώστε λίγο χρόνο, ελαφριά ξύλινα πηχάκια (περίπου 80 εκατοστών), νάιλον, γερό σπάγκο και κολλητική ταινία..
Στα άκρα από κάθε πηχάκι κάνουμε δυο μικρές εγκοπές.Δένουμε γερά μεταξύ τους τα δύο πηχάκια με τον σπάγκο. Το δέσιμο γίνεται πάνω από τη μέση του πηχακίου Α με τη μέση του πηχακίου Β. Αφήνουμε περίπου μισό μέτρο σπάγκο, ακόμα να κρέμεται.
Ακουμπάμε τον σκελετό πάνω στο χαρτί ή το πλαστικό, και το κόβουμε γύρω – γύρω του, αφήνοντας ένα περιθώριο 3-5 εκατοστών.
Προσέχουμε! Η ουρά πρέπει να είναι 3-4 φορές μακρύτερη από το μήκος του αετού, έτσι ώστε να έχει σταθερότητα όταν πετάει.
Την ουρά μπορούμε να την κατασκευάσουμε, από λωρίδες που θα έχουμε κόψει από εφημερίδες ή χρωματιστά χαρτιά μεγέθους 20 Χ 20 εκατοστά, τα οποία δένουμε στον σπάγκο σε απόσταση περίπου 15-20 εκατοστών το ένα από το άλλο.
Στα αντίθετα άκρα από αυτά που δέσαμε την ουρά, δένουμε τα ζύγια. Εδώ πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα. Όλη η επιτυχία για το πέταγμα του αετού, βρίσκεται στα ζύγια του.
Τα ζύγια πρέπει να σχηματίζουν ένα ισοσκελές τρίγωνο.
Στο σημείο της ένωσης δένουμε ένα γερό σπάγκο, την καλούμπα.
Καλή καρδιά
Η αλήθεια είναι, πως οι πιθανότητες να πετάξετε τον χαρταετό κυριολεκτικά, είναι πολύ λίγες… Σημασία έχει η προσπάθεια, κατεβαίνουμε χωρίς διάθεση για τσαμπουκά με τους γύρω αετούς, αλλά με διάθεση να περάσουμε καλά και να διασκεδάσουμε! (απευθύνομαι στους μπαμπάδες εκεί έξω).
http://www.neolaia.gr
Δημοσίευση σχολίου