Προσφυγή πολιτών στο ΣτΕ ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ιαματικής πηγής Θερμοπυλών

Το τελευταίο διάστημα η συγκυβέρνηση εντείνει τις κινήσεις και ενέργειες ιδιωτικοποίησης της τουριστικής περιουσίας. Υλοποιεί «στρατηγικές» επιλογές και ειδικά μέτρα που αφορούν στην προώθηση τουριστικών επενδύσεων μαζικού( all-inclusive) χαρακτήρα, στην πλήρη ελαστικοποίηση των περιβαλλοντικών εγκρίσεων των επενδύσεων, στη συγκέντρωση αποφασιστικών και εκτελεστικών αρμοδιοτήτων σε κοινωνικά μη νομιμοποιημένες δομές (π.χ. ΤΑΙΠΕΔ), στην ουσιαστική αποδόμηση και απαξίωση των υφιστάμενων διοικητικών μηχανισμών του τουρισμού (ΥΠΟΤ, Ε.Ο.Τ., Ο.Τ.Ε.Κ.), στις προκλητικές επιχορηγήσεις, φοροαπαλλαγές και ατέλειες των μεγαλοεπενδυτών, στην κατ’ ουσίαν νομιμοποίηση πολεοδομικών παραβάσεων και αυθαιρεσιών, στην πλήρη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, στην καταστρατήγηση των εργασιακών δικαιωμάτων και στον εκμηδενισμό της κοινωνικής συμμετοχής στον αναπτυξιακό σχεδιασμό.

 Πρόσφατα μεταβιβάστηκε στο ΤΑΙΠΕΔ Α.Ε η πλήρης κυριότητα, νομή και κατοχή των Ιαματικών Πηγών Θερμοπυλών – Καλλιδρόμου, της Υπάτης, τριών Ιαματικών Πηγών στα Καμένα Βούρλα  και η πηγή της Αιδηψού-Ιστιαίας, προκειμένου να «παραχωρηθούν» (βλ. πουληθούν) σε ιδιώτες.

 Η εφαρμογή της παραπάνω στρατηγικής, υποτίθεται ότι θα οδηγήσει σε συνθήκες ανάπτυξης του τουρισμού και συνακόλουθα αύξησης της απασχόλησης. Ωστόσο, προκαλεί ταυτόχρονα και μία σειρά κρίσιμων ερωτημάτων-ζητημάτων, όπως:

 -       Ποια θα είναι η ωφέλεια που θα προσπορίσει αυτού του είδους η ανάπτυξη στην κοινωνία;

 -       Ποια μέριμνα έχει ληφθεί, ώστε να διασφαλιστεί ότι ο πλούτος που θα προκύπτει θα έχει υψηλό βαθμό αναδιανομής,  με προτεραιότητα στην τοπική κοινωνία;

 -       Ποια πρόβλεψη υπάρχει, ώστε η πολυθρύλητη αύξηση της απασχόλησης μέσω της αποκρατικοποίησης να μην συνεπάγεται στρατιές υπαμειβόμενων ημι-ανέργων ή εποχικά απασχολουμένων και εργαζομένων υπό διαρκή ομηρία;

 -       Ποια μέριμνα έχει ληφθεί για την προστασία των αρνητικών επιπτώσεων των μαζικών αυτών επενδύσεων στις μικρομεσαίες και πολύ μικρές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον γειτνιάζοντα με την επένδυση χώρο;

 -       Πως θα αποφευχθεί η συστηματική αλλοίωση του πολιτισμικού περίγυρου και θα συνδεθούν οι επενδύσεις με την τοπική ιδιαιτερότητα, την παραγωγική οργάνωση και τις παραδόσεις;

 -        Πως θα επιτυγχάνεται η ποιοτική ιδιαιτερότητα και η «μοναδικότητα» της τουριστικής εμπειρίας που θα απολαμβάνουν οι τουρίστες-πελάτες και δεν θα περιορίζεται η ελευθερία των τουριστών επισκεπτών να επιλέξουν μεταξύ των διαθέσιμων επιλογών;

 Η εκποίηση αυτή έρχεται να συμπληρώσει την , έως σήμερα, μη αξιοποίηση και απαξίωση των ιαματικών πηγών και των υποδομών τους.

 Εκτιμούμε ότι οι επιπτώσεις μιας τέτοιας εξέλιξης θα είναι τραγικές όχι μόνο επειδή  οι προορισμοί θα στερηθούν σημαντικούς πόρους και εργαλεία ανάπτυξης, αλλά και για τις χιλιάδες των λουομένων, καθώς είναι βέβαιο ότι το κόστος των ιαματικών λουτρών θα αυξηθεί υπέρμετρα.

 Η πώληση των Ιαματικών Πηγών είναι παράνομη, δεδομένου ο νόμος 3498/2006 (ΦΕΚ 230 Α) εκτελεστικός του άρθρου 18 παρ1 του Συντάγματος προβλέπει ότι η κυριότητα των Ιαματικών Πηγών ανήκει στον ΕΟΤ, ο οποίος μπορεί μόνο να τις ενοικιάζει για περιορισμένο χρονικό διάστημα και όχι να τις πουλήσει.

 Με το σκεπτικό αυτό εμείς, κάτοικοι της περιοχής και ενεργοί πολίτες, καταθέσαμε την Δευτέρα 03/06/2013 προσφυγή στο ΣτΕ κατά της μεταβίβασης στο ΤΑΙΠΕΔ της  Ιαματικής Πηγής Θερμοπυλών –Καλλιδρόμου. Ταυτόχρονα θα προβούμε σε κάθε πρόσφορη νομική ενέργεια ώστε να προασπίσουμε και τις υπόλοιπες ιαματικές πηγές της περιοχής μας.

 Καλούμε κάθε ενεργό πολίτη και  φορέα σε συντονισμό, για να αποτρέψουμε αυτό το, κοινωνικό, οικονομικό και οικολογικό έγκλημα.

  

Ακολουθεί το κείμενο της προσφυγής

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΑΙΤΗΣΗ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ

1. Αντωνίου Μαρίας  του Ιωάννη, κατοίκου Λαμίας, οδός Ζακύνθου, αρ 55, δημοτικής συμβούλου Λαμιέων

2. Ζούμπου  Γεωργίου-Ορέστη  του Κωνσταντίνου, κατοίκου Λαμίας, οδός Λεωσθένους αρ 30 

3. Ζούμπου Νικολάου  του Κωνσταντίνου, κατοίκου Λαμίας, οδός Λεωσθένους αρ 30, δημοτικού συμβούλου Λαμιέων

4. Κολιοφούτη Σταύρου του Ιωάννη, κατοίκου Λαμίας, οδός Σανατορίου αρ 20 

5. Κούτρα Ιωάννη του Βασιλείου, κατοίκου Λαμίας, οδός Ροζάκη Αγγελή    αρ 30

6. Κούτσικου Ιωάννη του Δημητρίου, κατοίκου Λαμίας, οδός Παπαναστασίου, Κάτω Νεάπολη

7. Κυριακάκη Βασιλείου  του Κωνσταντίνου, κατοίκου Λαμίας, οδός Περσεφόνης αρ 22, βουλευτού Φθιώτιδας

8. Λέβα Βασιλικής του Κωνσταντίνου, κατοίκου Λαμίας, οδός Πύργου αρ 1 

9. Μιχαήλ - Αντωνίου Μαρίας του Κυριάκου, κατοίκου Λαμίας, οδός  Μυλωνά αρ 5

10. Μιχελή Αθανασίου του Ιωάννη, κατοίκου Λαμίας, οδός  Α. Δημητριάδου  αρ  5, 

11. Ντούσικου Κωνσταντίνου του Λάμπρου, κατοίκου Λαμίας,  Σ.Σ. Λιανοκλαδίου

12. Ξεφλούδα Ελένης του  Αλεξάνδρου, κατοίκου Λαμίας, οδός Έσλιν αρ 28 

13. Σακελλάρη Ευαγγέλου του Νικολάου, κατοίκου Λαμίας, οδός  Καραϊσκάκη αρ 2

14. Σταμέλλου Στέφανου του Ελευθερίου, κατοίκου Λαμίας, οδός Πλούτωνος αρ 1 

15. Στασινού Παναγιώτη του Σταμάτη, κατοίκου Λαμίας, οδός Βελισσαρίου   αρ 2, δημοτικού συμβούλου Λαμιέων

16. Τσιαρτσιανίδη Αχιλλέα του Νικολάου, κατοίκου Λαμίας, οδός Κ Τριανταφυλλοπούλου αρ10 

Κ Α Τ Α

1 Της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων

2. Του Υπουργού Οικονομικών 

3. Του Υπουργού Ανάπτυξης , Ανταγωνιστικότητας , Οικονομικών Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων 

4 Του Υπουργού Περιβάλλοντος , Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής 

5. Του Υπουργού Τουρισμού 

                                    ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ 

1,  Της υπ' αριθ. 231/2-4-2013 Απόφασης Της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων (ΦΕΚ 754/Β/2-4-2013), με την οποία μεταβιβάζεται και περιέρχεται χωρίς αντάλλαγμα στην ανώνυμη εταιρεία ΤΑΙΠΕΔ Α.Ε. κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή, το ακίνητο κυριότητας του EOT), του οποίο η διοίκηση και διαχείριση ασκείται από την ΕΤΑΔ Α.Ε. με Αριθμό Βιβλίου Καταγραφής 327 μετά των επ’ αυτού κτισμάτων και λοιπών εγκαταστάσεων, εμβαδού κατά τον τίτλο κτήσης 800.000 τ.μ. περίπου, κατά δε νεώτερη και ακριβή καταμέτρηση εμβαδού 785.398.000τ.μ., περιγραφόμενο ως κτήμα των Ιαματικών Πηγών Θερμοπυλών −Καλλιδρόμου, κείμενο στην περιοχή του τέως Δήμου Θερμοπυλών,  μεταβιβάζεται και περιέρχεται χωρίς αντάλλαγμα στην ανώνυμη εταιρεία ΤΑΙΠΕΔ Α.Ε

2. Κάθε συναφούς και συνεφελκόμενης προς αυτήν πράξεως ή παραλείψεως. 

-------------------------------------------------------------------------------------------------. 

1.ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η ως άνω πράξη της Διυπουργικής Επιτροπή Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων, εκδόθηκε κατά παράβαση πλέγματος διατάξεων του Συντάγματος και της κείμενης νομοθεσίας. Ειδικότερα, 

1. Η προσβαλλόμενη πράξη  αντίκειται προς το άρθρο 18 παρ 1 του Συντάγματος  και προς την εκτελεστική αυτού διάταξη  του άρθρου 6 του ν.3498/2006 (ΦΕΚ Α 230) για την δημόσια κυριότητα των ιαματικών φυσικών πόρων , ερειδόμενη  επί της αντισυνταγματικής διάταξης άρθρου 2 παρ. 4  γ) ν. 3986/2011. 

2. Η προσβαλλόμενη αντίκειται στην διάταξη  άρθρου 13 του ν ν.3498/2006 (ΦΕΚ Α 230), η οποία έχει τεθεί  κατ επιταγήν και σε άμεση εφαρμογή  του άρθρου 18 παρ 1 Σ και ερείδεται σε αντισυνταγματική διάταξη νόμου του άρθρου 2 παρ. 4 γ) ν. 3986/2011 . 

3. Το υπάρχον υδροθεραπευτήριο εντός του ως άνω ακινήτου αποτελεί πράγμα ιδιόχρηστο, ανήκον στην δημόσια περιουσία του κράτους (δημόσια κτήση) και προστατεύεται συνταγματικά βάσει των διατάξεων   

άρθρου 5 παρ.1 Συντ ( αρχή της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας) άρθρου 24 παρ. 1 Συντ (προστασία του Περιβάλλοντος ) , 25 παρ. 1 Συντ (περί κοινωνικού κράτους δικαίου )και της τέλος  του άρθρου 1 παρ. 2 Συντ  (αρχή της λαϊκής κυριαρχίας ως βάσης του δημοκρατικού πολιτεύματος Συνεπώς, η μεταβίβαση της κυριότητας και επί αυτού (βάσει της αρχής «τα υπερκείμενα ανήκουν τοις υποκειμένοις») προχωρά βάσει αντισυνταγματικής διάταξης νόμου, και ειδικότερα του άρθρου 2 παρ. 4 γ) ν. 3986/2011. 

4. Λόγω παραβίασης ουσιώδους τύπου καθώς στο ΦΕΚ δεν δημοσιεύεται τοπογραφικό σχεδιάγραμμα της επίδικης έκτασης    

5. Παραβίαση ουσιώδους τύπου της κανονιστικής πράξης (παραβίαση του άρθρου 29 Α του ν. 1558/1985)

6. Αντίθεση της προσβαλλομένης πράξης  στο άρθρο 43 παρ. 2 εδ. β) Συντάγματος (αντισυνταγματική εξουσιοδότηση για έκδοση κανονιστικής πράξης αντί κανονιστικού προεδρικού διατάγματος)

2. ΕΝΝΟΜΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ

   Ως προς την προσβολή της άνω πράξεως έχουμε έννομο συμφέρον δεδομένου ότι είμαστε κάτοικοι της περιοχής  και άρα απολαμβάνουμε άμεσα τα ευεργετικά για την υγεία μας ύδατα  της Ιαματικής Πηγής , η διατήρηση της οποίας ως

υδροθεραπευτηρίου τίθεται εν αμφιβόλω, καθώς παραχωρείται στο ΤΑΙΠΕΔ . κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή, προκειμένου να πωληθεί σε ιδιώτες.

3. ΙΣΤΟΡΙΚΟ

Μεταβιβάζεται και περιέρχεται χωρίς αντάλλαγμα στην ανώνυμη εταιρεία ΤΑΙΠΕΔ Α.Ε. κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή, το ακίνητο κυριότητας του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (EOT), του οποίου η διοίκηση και διαχείριση ασκείται από την ΕΤΑΔ Α.Ε. με Αριθμό Βιβλίου Καταγραφής 327 μετά των επ’ αυτού κτισμάτων και λοιπών εγκαταστάσεων, εμβαδού κατά τον τίτλο κτήσης 800.000 τ.μ. περίπου, κατά δε νεώτερη και ακριβή καταμέτρηση εμβαδού 785.398.000 τ.μ., περιγραφόμενο ως κτήμα των Ιαματικών Πηγών Θερμοπυλών−Καλλιδρόμου, κείμενο στην περιοχή του τέως Δήμου Θερμοπυλών, όπως αυτό περιγράφεται στο με ημερομηνία 25.06.1955 έγγραφο του EOT, το οποίο έχει μεταγραφεί στα Βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Θερμοπυλών στον τόμο 45 και αριθμό 648.

Εκ των πραγμάτων μεταβιβάζονται και οι Ιαματικές Πηγές Θερμοπυλών−Καλλιδρόμου, οι οποίες είναι τοποθετημένες εντός της έκτασης και  η  λειτουργία τους συναρτάται άμεσα και λειτουργικά  με το προς πώληση κτήμα γενικώς αλλά και μέσω των υφισταμένων εγκαταστάσεων, είτε μέσω νέων που πρόκειται να ανεγερθούν. Επιπλέον, η έντονη οσμή του θείου, η οποία διαχέεται σε όλη την έκταση, καθιστά ουσιαστικά αδύνατη κάθε άλλη χρήση της έκτασης πέρα από την πλαισίωση των ιαματικών πηγών.  

                                    4.ΛΟΓΟΙ  ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ

1. Η προσβαλλόμενη πράξη  αντίκειται προς το άρθρο 18 παρ 1 του Συντάγματος  και προς την εκτελεστική αυτού διάταξη  του άρθρου 6 του ν.3498/2006 (ΦΕΚ Α 230) για την δημόσια κυριότητα των ιαματικών φυσικών πόρων , ερειδόμενη  επί της αντισυνταγματικής διάταξης άρθρου 2 παρ. 4  γ) ν. 3986/2011. 

Σύμφωνα  με το άρθρο 18 παρ 1 του Σ « ειδικοί νόμοι ρυθμίζουν τα σχετικά με την ιδιοκτησία και τη διάθεση των ιαματικών ρεόντων και υπογείων υδάτων» Κατ επιταγήν της ανωτέρω διατάξεως εξεδόθη το άρθρο 6 του ν.3498/2006 (ΦΕΚ Α 230) το οποίο προβλέπει :  

Άρθρο 6

Κυριότητα ιαματικών φυσικών πόρων

1. Οι ιαματικοί φυσικοί πόροι, που αναγνωρίζονται μετά την ισχύ του νόμου αυτού, ανήκουν κατά κυριότητα στον Ε.Ο.Τ. ανεξαρτήτως της κυριότητας του εδάφους επί του οποίου εμφανίζονται, αντλούνται ή αξιοποιούνται

με οποιονδήποτε τρόπο, εκτός αν αυτοί ευρίσκονται σε κοινόχρηστους χώρους αιγιαλού και παραλίας οι οποίοι ανήκουν κατά κυριότητα στο Δημόσιο, ενώ η χρήση και η εκμετάλλευση ανήκει στον Ε.Ο.Τ..

2. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου η κυριότητα αναγνωρισμένων ιαματικών φυσικών πόρων που ανήκει στο Δημόσιο περιέρχεται αυτοδικαίως στον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού (Ε.Ο.Τ.).

3. Από το νόμο αυτόν δεν θίγονται ιδιωτικά δικαιώματα κυριότητας επί αναγνωρισμένων ιαματικών πηγών που υφίσταντο κατά την 1.1.1920 σύμφωνα με το άρθρο 2 του ν. 2188/1920. Το δικαίωμα κυριότητας ιδιωτών επί ιαματικών πηγών ασκείται εντός των ορίων της κείμενης

νομοθεσίας.

4. Σε περίπτωση λύσεως του Ε.Ο.Τ. ή καταργήσεως του δημόσιου χαρακτήρα του, η κυριότητα των ιαματικών φυσικών πόρων περιέρχεται στο Δημόσιο.»

Η παραπάνω διάταξη του άρθρου 6 ν. 3498/2006 αποτελεί άμεση εφαρμογή και υλοποίηση της διάταξης του άρθρου 18 παρ. 1 του Σ για την ιδιοκτησία και την διάθεση των ιαματικών και υπογείων υδάτων. Η ratio και γενικότερα η τελολογία  της συνταγματικής διάταξης έγκειται ακριβώς στην προστασία της δημόσιας κυριότητας  των ιαματικών φυσικών πόρων χάριν κυρίως  της   δημόσιας υγείας, του φυσικού περιβάλλοντος  και γενικότερα του δημοσίου συμφέροντος. Η υπαγωγή της κυριότητας  στον ΕΟΤ εξυπηρέτησε αυτόν τον σκοπό και η σχετική διάταξη του ν. 3498/2006 πρέπει να θεωρηθεί διάταξη άμεσα εκτελεστική της συνταγματικής προστασίας. Υπό αυτήν την έννοια, η μεταβίβαση της κυριότητας από τον ΕΟΤ σε φορέα ή νομικό πρόσωπο  εκτός του Δημοσίου ή των ν.π.δ.δ., όπως το ΤΑΙΠΕΔ,  με δηλωμένο  σκοπό   την περαιτέρω μεταβίβαση σε ιδιώτες των ιαματικών φυσικών πόρων  πρέπει να θεωρηθεί ως πραγματοποιούμενη κατά εξουσιοδότηση αντισυνταγματικής διάταξης νόμου  (στον βαθμό που η μεταβίβαση βάσει  του άρθρου 2 παρ. 4 γ) ν. 3986/ 2011 δεν εξαιρεί ρητώς τους ιαματικούς φυσικούς πόρους). Επιπλέον, δε, αξίζει να σημειωθεί ότι η συνταγματική  απαγόρευση μεταβίβασης των ιαματικών πηγών στο ΤΑΙΠΕΔ και περαιτέρω σε ιδιώτη δεν αφορά

μόνο την πηγή ή τις πηγές  ως ρέον ύδωρ αλλά και την αναγκαία για την λειτουργία της πηγής έκταση, δηλαδή όλο το μεταβιβαζόμενο κτήμα. Χωρίς την προστασία και το αμεταβίβαστο  και της αναγκαίας για την λειτουργία της πηγής έκτασης, η οποία περιήλθε στον ΕΟΤ για αυτόν ακριβώς τον σκοπό και για κανέναν άλλον, δεν μπορεί να υπάρξει αποτελεσματική προστασία της λειτουργίας της πηγής και της εξυπηρέτησης της δημόσιας υγείας. Δεν μπορεί δηλαδή να διαχωρισθεί η λειτουργία της ιαματικής πηγής από την λειτουργική για αυτήν περιβάλλουσα έκταση.  Μάλιστα, ο ν. 3498/2006 προβλέπει και την απαλλοτρίωση ιδιωτικών εκτάσεων υπέρ της λειτουργίας των ιαματικών πηγών και φυσικών πόρων.     

2.Η προσβαλλόμενη αντίκειται στην διάταξη  άρθρου 13 του ν ν.3498/2006 (ΦΕΚ Α 230), η οποία έχει τεθεί  κατ επιταγήν και σε άμεση εφαρμογή  του άρθρου 18 παρ 1 Σ και ερείδεται σε αντισυνταγματική διάταξη νόμου του άρθρου 2 παρ. 4 γ) ν. 3986/2011 .  

Άρθρο 13

Διαχείριση ιαματικών φυσικών πόρων

1. Η διαχείριση των ιαματικών φυσικών πόρων ανήκει στον Ε.Ο.Τ.. Η διαδικασία και οι όροι ανάθεσης της διαχείρισης των ιαματικών φυσικών πόρων σε τρίτους καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Τουριστικής

Ανάπτυξης, η οποία εκδίδεται μετά από πρόταση του Ε.Ο.Τ. και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

2. Η διαχείριση των ιαματικών φυσικών πόρων περιλαμβάνει κάθε μορφής αξιοποίηση των ιαματικών φυσικών πόρων, ιδίως τη χρήση τους σε εγκαταστάσεις του Ε.Ο.Τ., τη διάθεση και τη διανομή τους σε τρίτους έναντι

ανταλλάγματος, την αποκλειστική ή μη παραχώρηση εκτάσεων και εγκαταστάσεων σε τρίτους για ορισμένο χρόνο και έναντι ανταλλάγματος, την επεξεργασία, τυποποίηση και διάθεση ιαματικών φυσικών πόρων ή προϊόντων τους από τον Ε.Ο.Τ. ή από τρίτους, την 

εκμετάλλευση της γεωθερμικής ενέργειας, την εμφιάλωση ή την παραγωγή ειδικών προϊόντων με βάση τους ιαματικούς φυσικούς πόρους. Τα προαναφερόμενα ανταλλάγματα από τη διαχείριση των ιαματικών φυσικών πόρωναποτελούν έσοδα του Ελληνικού Δημοσίου.

3. Η διαχείριση των ιαματικών φυσικών πόρων λαμβάνει υπόψη τις κατά προτεραιότητα χρήσεις της παραγράφου 1 του άρθρου 14, καθώς και την επάρκεια του διατιθέμενου φυσικού πόρου και πρέπει να εξασφαλίζει

την αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης ή τις ιαματικές του

ιδιότητες.

Η παραπάνω ρύθμιση της διαχείρισης από τον ΕΟΤ ή και γενικότερα από το Δημόσιο ή από νπδδ  των ιαματικών φυσικών πόρων αποτελεί συστατικό στοιχείο της δημόσιας κυριότητας επί των ιαματικών φυσικών πόρων και δεν μπορεί να τροποποιηθεί νομοθετικά προς την κατεύθυνση της μεταβίβασης κυριότητας των ιαματικών φυσικών πόρων και της αναγκαίας για την λειτουργία τους έκτασης, παρά το γεγονός ότι μπορεί να υπάρξει παραχώρηση της διάθεσης και χρήσης σε τρίτους των πόρων αυτών για ορισμένο χρόνο και αντάλλαγμα, όπως ορίζει ρητώς και η ανωτέρω διάταξη νόμου. Μάλιστα, η διαχείριση των πόρων  και από ιδιώτες τίθεται   a contrario προς την μεταβίβαση αυτών σε ιδιώτες.   Η σχετική διάταξη του άρθρου 2 παρ. 4 γ) ν. 3986/2011, στον βαθμό που δεν εξαιρεί την μεταβίβαση κυριότητας στο ΤΑΙΠΕΔ και  σε ιδιώτες επί των ιαματικών φυσικών πόρων  και της αναγκαίας για την λειτουργία τους έκτασης και επιτρέπει  όχι απλώς την διαχείριση αυτών από τον ΕΟΤ ή το Δημόσιο αλλά την μεταβίβαση της κυριότητος αντίκειται στην προστατευτική διάταξη του άρθρου 18 παρ. 1 Σ.  

3. Το υπάρχον υδροθεραπευτήριο εντός του ως άνω ακινήτου αποτελεί πράγμα ιδιόχρηστο, ανήκον στην δημόσια περιουσία του κράτους (δημόσια κτήση) και προστατεύεται συνταγματικά βάσει των διατάξεων   

άρθρου 5 παρ.1 Συντ ( αρχή της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας) άρθρου 24 παρ. 1 Συντ (προστασία του Περιβάλλοντος ) , 25 παρ. 1 Συντ (περί κοινωνικού κράτους δικαίου )και της τέλος  του άρθρου 1 παρ. 2 Συντ  (αρχή της λαϊκής κυριαρχίας ως

βάσης του δημοκρατικού πολιτεύματος Συνεπώς, η μεταβίβαση της κυριότητας και επί αυτού (βάσει της αρχής «τα υπερκείμενα ανήκουν τοις υποκειμένοις») προχωρά βάσει αντισυνταγματικής διάταξης νόμου, και ειδικότερα του άρθρου 2 παρ. 4 γ) ν. 3986/2011. 

Όπως  γίνεται δεκτό και από την θεωρία, ακίνητα ή κινητά  πράγματα, τα οποία εξυπηρετούν μόνιμα και συστηματικά δημόσιο σκοπό, πρέπει να θεωρούνται ως ιδιόχρηστα πράγματα, ανήκοντα στην δημόσια περιουσία του κράτους ( Πρ. Δαγτόγλου «Γενικό Διοικητικό Δίκαιο», Αθήνα 2004, παρ. 1206, σελ. 804). Σε αυτά ανήκουν και πράγματα, τα οποία μόνιμα και συστηματικά υπάγονται στους σκοπούς της παροχικής διοικήσεως, όπως ειδικότερα οικήματα που εξυπηρετούν την δημόσια υγεία (ενδεικτική αναφορά σε Δαγτόγλου σε νοσοκομεία και εξωτερικά ιατρεία κλπ). Το υδροθεραπευτήριο από τον σκοπό και προορισμό του ανήκει στα οικήματα που εξυπηρετούν μονιμότερα την δημόσια υγεία, καθώς  παρουσιάζει λειτουργική και τελολογική κοινότητα με τα νοσοκομεία, εξωτερικά ιατρεία κλπ. Συνεπώς, η μεταβίβαση της κυριότητας και επί αυτού καθώς και επί της έκτασης όπου έχει ανεγερθεί  αντιβαίνει στην συνταγματική προστασία των ιδιοχρήστων δημοσίων πραγμάτων. 

4. Λόγω παραβίασης ουσιώδους τύπου καθώς στο ΦΕΚ δεν δημοσιεύεται τοπογραφικό σχεδιάγραμμα της επίδικης έκτασης    

5. Παραβίαση ουσιώδους τύπου της κανονιστικής πράξης (παραβίαση του άρθρου 29 Α του ν. 1558/1985)

Κατά το άρθρο 29 Α του ν. 1558/1985, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει, έχει προβλεφθεί ως ουσιώδης τύπος για κάθε κανονιστική πράξη η αναγραφή στο προοίμιό της του μεγέθους της δαπάνης που η θέσπισή της συνεπάγεται, επί ποινή ακυρότητάς της, εκτός εάν προδήλως δεν συνεπάγεται η εν λόγω πράξη οικονομική επιβάρυνση (βλ. σχετικά ΣτΕ (Ολομέλεια) 3217-8/2003, πρβλ. ΣτΕ 1770/2011, 216/2011).

Στο προοίμιο της παρούσας προβλέπεται ότι από την έκδοσή της δεν προκύπτει δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού.

Όμως, σύμφωνα με το άρθρο 2 του Ν. 3986/2011, με τον οποίον ιδρύθηκε το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου Α.Ε., «Το προϊόν αξιοποίησης χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους της χώρας…».

Συνεπώς έχει προβλεφθεί ότι τα έσοδα από την αξιοποίηση-εκποίηση του Ελληνικού και των λοιπών συναφών με αυτό περιουσιακών στοιχείων, προορίζονται αποκλειστικά για τη μείωση του δημόσιου χρέους.

Δεδομένου λοιπόν ότι το δημόσιο θα στερηθεί πλήρως τα έσοδα που απεκόμιζε από το Ελληνικό και τους λοιπούς συναφούς με αυτό χώρους, ως βασικός μέτοχος, προκύπτει απώλεια εσόδων, άρα δαπάνη για τον κρατικό προϋπολογισμό και η προσβαλλόμενη, κρίνοντας διαφορετικά, κατέστη ακυρωτέα.

6. Αντίθεση της προσβαλλομένης πράξης  στο άρθρο 43 παρ. 2 εδ. β) Συντάγματος (αντισυνταγματική εξουσιοδότηση για έκδοση κανονιστικής πράξης αντί κανονιστικού προεδρικού διατάγματος)

Σύμφωνα με το άρθρο 48 παρ.1 του ν.3871/2010 η Διυπουργική Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων (Δ.Ε.Α.) δύναται να αποφασίζει την αξιοποίηση, συμπεριλαμβανομένης και της μεταβίβασης περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου, εφαρμοζομένων αναλογικά των διατάξεων του ν.3049/2002.»

Περαιτέρω, με το ν.3986/2011 προβλέφθηκε ότι στο υπό κρίση Ταμείο μεταβιβάζονται και περιέρχονται, χωρίς Αντάλλαγμα . α) Κατά πλήρη κυριότητα, κινητές αξίες εταιρειών από αυτές που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Αποκρατικοποιήσεων του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015 του άρθρου 6Α του ν.2362/1995 (Α 247) …. γ) κατά πλήρη κυριότητα νομή και κατοχή ακίνητα που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα

Αποκρατικοποιήσεων του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015 του άρθρου 6Α του ν. 2362/1995. 

Επομένως, η δοθείσα γενική και αόριστη εξουσιοδότηση στην κανονιστικώς δρώσα διοίκηση να ρυθμίσει όπως η ίδια κρίνει χωρίς κανένα, έστω και γενικό προσδιορισμό του αντικειμένου της ρύθμισης από κάποιο κανόνα δικαίου στο κείμενο του νόμου, δεν κείται απλώς πολύ πέραν του επιτρεπομένου πεδίου μιας νομοθετικής εξουσιοδότησης, αλλά ουσιαστικά συνιστά πρόσκληση στην διοίκηση να νομοθετήσει πρωτογενώς.

Κατά συνέπεια, η προσβαλλομένη πράξη εκδόθηκε από την διοίκηση κατά νόσφιση νομοθετικής εξουσίας σε αντίθεση με τα άρθρα 26 και 43 παρ. 2 του Συντάγματος και πρέπει, για το λόγο αυτό, να ακυρωθεί.

Περαιτέρω η νομοθετική εξουσιοδότηση βάσει της οποίας εκδόθηκε η προσβαλλομένη είναι, σε κάθε περίπτωση, αντίθετη με τις διατάξεις του άρθρου 43 παρ. 2 εδ.β του Συντάγματος, με την οποία παρέχεται στον κοινό νομοθέτη το δικαίωμα του να μεταβιβάζει την αρμοδιότητα του προς θέσπιση κανόνων δικαίου στην εκτελεστική εξουσία, κατ΄αρχήν προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας . Στο εδάφιο β΄ της παρ. 2 του άρθρου 43 του Συντάγματος προβλέπονται οι όροι υπό τους οποίους και άλλα όργανα της διοίκησης, πλην του Προέδρου της Δημοκρατίας, μπορούν να εκδίδουν κατ΄ εξουσιοδότηση κανονιστικές πράξεις και τα όρια εντός των οποίων μπορεί να ασκείται η εξουσία αυτή, ως εξής. «…Εξουσιοδότηση για έκδοση κανονιστικών πράξεων από άλλα όργανα της διοίκησης επιτρέπεται προκειμένου να ρυθμιστούν ειδικά θέματα ή θέματα με τοπικό ενδιαφέρον ή με χαρακτήρα τεχνικό ή λεπτομερειακό..».

Συνεπώς με τις διατάξεις του άρθρου 43 παρ. 2 του Συντάγματος μόνον κατ΄ εξαίρεση, επιτρέπεται να οριστούν ως φορείς της κατ΄ εξουσιοδότηση ασκούμενης

νομοθετικής αρμοδιότητος και άλλα πλην του Προέδρου της Δημοκρατίας, όργανα της Διοικήσεως εφόσον πρόκειται για ειδικότερα θέματα ή θέματα με τοπικό ενδιαφέρον ή χαρακτήρα τεχνικό ή λεπτομερειακό (βλ. ΣτΕ Ολομ 1892/2010, ΣτΕ Ολομ. 3973/2009). Ως «ειδικότερα» θέματα, για τη ρύθμιση των οποίων επιτρέπεται η νομοθετική εξουσιοδότηση σε άλλα πλην του Προέδρου της Δημοκρατίας όργανα Διοικήσεως εφόσον πρόκειται για ειδικότερα θέματα ή θέματα με τοπικό ενδιαφέρον ή χαρακτήρα τεχνικό ή λεπτομερειακό (βλ. ΣτΕ Ολομ 1892/2010, ΣτΕ Ολομ. 3973/2009). Ως «ειδικότερα» θέματα, για τη ρύθμιση των οποίων επιτρέπεται η νομοθετική εξουσιοδότηση σε άλλα πλην του Προέδρου της Δημοκρατίας όργανα της Διοικήσεως, νοούνται μερικότερες περιπτώσεις θεμάτων που ρυθμίζονται ήδη στο νόμο σε γενικό έστω, αλλά πάντως ορισμένο πλαίσιο (βλ. ΣτΕ Ολομ. 1692/2010, Ολομ. 125/2009, Ολομ. 4025/1998), πράγμα που δεν συμβαίνει με την προσβαλλομένη.

Από τη φύση των ρυθμιζόμενων με την προσβαλλομένη θεμάτων είναι πρόδηλο ότι δεν πρόκειται περί θεμάτων με τοπικό ενδιαφέρον ή με χαρακτήρα τεχνικό ή λεπτομερειακό. Θα πρέπει εν προκειμένω να εξεταστεί εάν η νομοθετική εξουσιοδότηση βάσει της οποίας εκδόθηκε η προσβαλλομένη παρέχει τη δυνατότητα στη διοίκηση να ρυθμίσει ειδικά θέματα σε σχέση με τις διατάξεις που εισάγει ο νόμος, εντός του πλαισίου της εν λόγω συνταγματικής διάταξης.

Συνεπώς ακόμη και αν θεωρηθεί ‘ότι είναι ανεκτή η παροχή νομοθετικής εξουσιοδότησης, και πάλι αυτή θα έπρεπε να δοθεί προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και όχι προς την κανονιστικά δρώσα διοίκηση, και επομένως η προσβαλλομένη πρέπει να ακυρωθεί.

Επειδή η παρούσα αίτηση μας είναι νόμιμη βάσιμη και αληθής. 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

και για όσους τυχόν νομίμως προκύψουν

ΖΗΤΟΥΜΕ

*    Να γίνει δεκτή η παρούσα αίτηση μας

* Να ακυρωθεί και εξαφανισθεί  η προσβαλλόμενη πράξη όπως και κάθε συναφής πράξη ή παράλειψη της διοίκησης

* Να καταδικαστούν οι αντίδικοι στην εν γένει δικαστική μας δαπάνη

Αντίκλητο και πληρεξούσιο δικηγόρο ορίζουμε τον δικηγόρο Αθηνών Δημήτριο Μπελαντή του Γρηγορίου (ΑΜ ΔΣΑ 13652), κάτοικο Αθηνών, οδός Λασκάρεως αρ. 40, Αθήνα 11472, τηλ. 210-3627464, 6938-426850.

Αθήνα , 3-6-2013

Ο  πληρεξούσιοs δικηγόροs