ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΗ ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΗ

Της Ευρυδίκης Π. Κουρνέτα Δικηγόρος

Πολιτευτής Βοιωτίας «Ανεξάρτητοι Έλληνες»

Περνούμε ώρες εθνικής ταπείνωσης. Η μειονότητα που μας κυβερνά προέβη στην εκχώρηση της εθνικής, εξωτερικής, συνταγματικής κυριαρχίας της χώρας μας στους δανειστές. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια των στοιχειωδών μέσων άσκησης της κρατικής κυριαρχίας γενικά, δηλαδή της δημόσιας περιουσίας.  Και η εδαφική κυριαρχία εκδηλώνεται ενιαία, ως η απόλυτη, πλήρης και αποκλειστική εξουσία του κράτους να ελέγχει, χάρη στην εσωτερική έννομη τάξη, τα πρόσωπα και τα πράγματα που βρίσκονται στην εδαφική του περιοχή. Η εξουσία αυτή είναι πολυδιάστατη –νομοθετική, δικαστική, διοικητική. 

 Η κύρωση με νόμο της πράξης νομοθετικού περιεχομένου (ΦΕΚ 240/2012) περιέχει το πρωτάκουστο σημείο να διαβεβαιώνουμε τους δανειστές ότι «ούτε το δικαιούχο κράτος μέλος, ούτε η Τράπεζα της Ελλάδος, ούτε κανένα από τα αντίστοιχα περιουσιακά τους στοιχεία εξαιρούνται, λόγω εθνικής κυριαρχίας ή για άλλο λόγο, της δικαιοδοσίας, κατάσχεσης-συντηρητικής ή αναγκαστικής εκτέλεσης σε σχέση με οποιοδήποτε ένδικο βοήθημα ή διαδικασία σχετικά με τη σύμβαση τροποποίησης».

Οι δανειστές δηλαδή έχουν το δικαίωμα κατάσχεσης σε οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο του ελληνικού κράτους σε περίπτωση αθέτησης των πληρωμών. Συγκυριακά οι πιθανότητες για να είναι η χώρα μας συνεπής στις δανειακές της υποχρεώσεις είναι σε βάρος της και δεν υπάρχει χώρος για αισιοδοξίες.

 Καμία όμως λογική δεν μπορεί να δικαιολογήσει αυτή την αθλιότητα. Καμία αναγκαιότητα. Είναι προφανές ότι με αυτές τις ωμές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στα εσωτερικά της οικονομικής και πολιτικής ζωής της χώρας μας παραβιάζεται το «δικαίωμα αυτοδιάθεσης» του ελληνικού λαού.

 Και ο ελληνικός λαός παρακολουθεί αμέτοχος, ναρκωμένος, τα δρώμενα που λαμβάνουν χώρα ερήμην του.

 Η ατμόσφαιρα της εποχής αυτής είναι τόσο φορτισμένη με  «δηλητήρια», ώστε χωρίς να το νιώθουμε ζούμε τη διάλυση και παύουμε να πιστεύουμε σωστά και ολοκληρωμένα, παύουμε να πιστεύουμε θετικά. Έχουμε χάσει την προσωπικότητά μας και έχουμε γίνει μάζα, έχουμε παύσει να αυτοκατευθυνόμαστε. 

 Η ελευθερία όμως θα έρθει όταν κατορθώσουμε να βρούμε και να ολοκληρώσουμε την προσωπικότητά μας. Με αυτόν τον τρόπο θα κατακτήσουμε τη Δημοκρατία που είναι κρυμμένη πίσω από συμφέροντα, φιλοδοξίες, οικονομικούς «άρχοντες».

 Μέσα σε αυτήν την ανθελληνική εποχή θα πρέπει οι Έλληνες να πάμε εναντίον του ρεύματος και όχι να είμαστε ναρκωμένοι, αλλά αντιθέτως να είμαστε ιδεολογικά εξοπλισμένοι, με γνώμονα το σεβασμό του δημοκρατικού πολιτεύματος, την εξυπηρέτηση του εθνικού συμφέροντος, την εξασφάλιση της κοινωνικής δικαιοσύνης, την εφαρμογή των δομικών μεταρρυθμίσεων του κράτους, την ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας.

 Το χρέος μας είναι βαρύ. Μας χρειάζεται επίμονα εθνική περισυλλογή, εθνική σοβαρότητα. 

 Πρέπει να απαλλαγούμε από μειονότητες «εξαίρετων» ανθρώπων, να δώσουμε τη σκυτάλη –παρά τη λυσσαλέα αντίδραση- σε προσωπικότητες που φωτεινά, σοβαρά, τίμια και δίκαια θα εκφράσουν το έθνος και το ήθος του.