¨Του ΣΑΚΗ ΚΟΥΡΟΥΖΙΔΗ
Τα ενεργειακά προβλήματα του πλανήτη -και της χώρας μας- είναι μεγάλα, καθώς έχει να αντιμετωπίσει τη στενότητα των συμβατικών ενεργειακών πόρων, την ανάγκη μείωσης των ενεργειακών του καταναλώσεων, αλλά και τις εκπομπές στη διαδικασία παραγωγής και κατανάλωσης ενέργειας, λόγω της απειλούμενης κλιματικής αλλαγής.
Καθώς οι τάσεις στην ενεργειακή κατανάλωση είναι.........
αυξητικές, όπως και στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, απαιτείται μια συνολική εναλλακτική και ολοκληρωμένη απάντηση, έναντι του σημερινού ενεργειακού μοντέλου.
Σύμφωνα με το σκεπτικό του Ίλιτς για το ιδανικό στις μετακινήσεις, το αντίστοιχο ιδανικό (ο… σοσιαλισμός) για την ενέργεια στην εποχή της κλιματικής αλλαγής, φαίνεται να αντιπροσωπεύεται, σε πρώτη φάση, από το σύνθημα, το 2020: 20, 20, 20! Δηλαδή, στα προσεχή 12 χρόνια να πετύχουμε τρεις στόχους, 20% εξοικονόμηση ενέργειας, 20% μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και 20% της ενέργειας από ΑΠΕ (τώρα 6.5%).
Αν αυτό αντιπροσωπεύει έναν ευγενή στόχο, αν πράγματι μας απασχολεί, τότε το πώς θα γίνει αυτό, δεν απαντιέται επιπόλαια, εμπειρικά. Η αιολική ενέργεια, λόγω τεχνολογικής ωριμότητας αλλά και περιβαλλοντικής ασφάλειας, είναι σήμερα η μόνη ανανεώσιμη, εναλλακτική λύση.
Σήμερα έχουμε 1.000 MW από αιολικά, χρειαζόμαστε 3.500 μέχρι το 2012 και 9.500 έως το 2020, αν θέλουμε να πιάσουμε το τρίτο από τα «20».
Και ποιος θα τα πραγματοποιήσει όλα αυτά; Η ΔΕΗ, οι ιδιώτες, ο καθένας στο σπίτι του ή στο χωράφι του;
Η ΔΕΗ, μέχρι τώρα, έχει αποδειχθεί ως ο μεγαλύτερος ρυπαντής της χώρας. Έχει δυσφημήσει τις ΑΠΕ και απλώς βαφτίζει τα μεγάλα φράγματα ως ΑΠΕ.
Ας βάλουμε, τότε, από μια οικιακή ανεμογεννήτρια ο καθένας! Να το κάνουμε, όπου μπορεί να γίνει, αλλά δεν μπορούμε να υποστηρίζουμε στα σοβαρά ότι αυτό μπορεί να αποτελεί την απάντηση στην επίτευξη των παραπάνω στόχων. Αυτό λέγεται «στρίβειν δια του αρραβώνος» (βλέπε και το κείμενο του Σ. Μοιρασγεντή στον “Δαίμονα” της 1.3.2009).
Αν το κάνουν οι ιδιώτες, τότε αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί απλώς ως ένα πεδίο άσκησης επιχειρηματικής δραστηριότητας, ως ένα παιχνίδι κερδοσκόπων και άρα δεν μας αφορά; Δηλαδή, δεν μας ενδιαφέρει το πώς παράγεται η ενέργεια, τα επίπεδα ρύπανσης, η εξελισσόμενη κλιματική αλλαγή και μας νοιάζει μόνον η κερδοσκοπία κάποιων; Σαν να ζούμε σε ένα ειδυλλιακό σοσιαλιστικό περιβάλλον, το οποίο θα απειληθεί από την επικείμενη εισβολή κερδοσκόπων στην ενέργεια! Όταν ζητάμε να μην κλείσει π.χ. ο Λαναράς ή η Ζήμενς, τι ακριβώς υπονοούμε; Ότι αυτές εκπροσωπούν το πρότυπο της χρηστής και καθαρής διαχείρισης και παραγωγής ή ότι μας απασχολεί ένα άλλο μείζον θέμα, αυτό των θέσεων εργασίας και δεν μας εμποδίζει να το ζητάμε αυτό, ούτε αν οι επιχειρήσεις αυτές ρυπαίνουν, ούτε αν κερδοσκοπούν, αν χρωστάνε στο ΙΚΑ, την εφορία, αν λαδώνουν;
Σκεφτείτε τι θα γινόταν αν απειλούσε να κλείσει το Αλουμίνιο Ελλάδος, το…πρότυπο της «καθαρής» παραγωγής. Αν όμως ο ίδιος επιχειρηματίας επενδύει στις ΑΠΕ, τότε λέμε ότι απλώς κερδοσκοπεί!
Σύμφωνα με το ενεργειακό μοντέλο που προτείνει το WWF Ελλάς, η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα το 2020 μπορεί να περιοριστεί σε μόλις 69.000 GWh, καλυπτόμενη από ΑΠΕ κατά 35%, από λιγνίτη κατά 29% και από φυσικό αέριο κατά 32%, χωρίς τη χρήση λιθάνθρακα ή πυρηνικής ενέργειας.
Αν δεν θέλουμε λιθάνθρακα -και νέο λιγνίτη-, αν δεν θέλουμε πυρηνικά, τότε ή θα βάλουμε αιολικά ή δεν θα πιάσουμε τους στόχους αυτούς. Άλλη λύση δεν υπάρχει για να φτάσουμε στον… «σοσιαλισμό», εκτός κι αν δεν μας αφορούν τα «προ-σοσιαλιστικά» στάδια καθόλου και θα τα λύσουμε όλα με το μαγικό ραβδάκι του «σοσιαλισμού», ελπίζω όχι πολύ αργότερα από το 2012, άντε ως το 2020!
* Μικρή παράφραση από το βιβλίο του Ιβάν Ίλιτς, ενός από του σημαντικότερους οικολόγους διανοητές, με τίτλο «Στο σοσιαλισμό φτάνεις μόνο με ποδήλατο»
* Ο Σάκης Κουρουζίδης είναι διευθυντής της Ευωνύμου Οικολογικής Βιβλιοθήκης και του περιοδικού “Δαίμων της Οικολογίας”.¨
Δημοσίευση σχολίου