Αναπτύχθηκαν τεχνητά δέντρα που απορροφούν το διοξείδιο του άνθρακα

Ένα φθηνό πλαστικό υλικό που μπορεί να απορροφά σχετικά μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα ανέπτυξη η ομάδα ενός νομπελίστα Αμερικανού χημικού.  Στο μέλλον, το νέο υλικό θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για τεχνητά δέντρα που καθαρίζουν την ατμόσφαιρα ενώ παράλληλα παράγουν καύσιμα.

 Ο Τζορτζ Όλα, βραβευμένος με το Νόμπελ Χημείας του 1994, εργάζεται σήμερα στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες. Στην τελευταία του δημοσίευση στο Journal of the American Chemical Society, ο Όλα παρουσιάζει ένα πορώδες, απορροφητικό πλαστικό που βασίζεται στο πολυμερές PEI.

To PEI, ή πολυαιθεριμίδιο, είναι ένα οργανικό πολυμερές με μέτρια ικανότητα απορρόφησης του CO2. Η απορροφητικότητά του αυξήθηκε με ειδική χημική κατεργασία, στην οποία χρησιμοποιήθηκαν ίνες υαλοβάμβακα, προκειμένου να γίνει το υλικό πορώδες και να αυξηθεί η ελεύθερη επιφάνειά του.

 Τα πειράματα έδειξαν ότι ένα γραμμάριο του νέου υλικού απορροφά από τον υγρό αέρα έως και 1,72 nanomole διοξειδίου του άνθρακα, περισσότερο από σχεδόν οποιοδήποτε άλλο υλικό.

 Επιπλέον, το νέο υλικό είναι εύκολο να επαναχρησιμοποιηθεί αφότου κορεστεί με διοξείδιο του άνθρακα. Για την ανανέωσή του αρκεί να θερμανθεί στους 85 βαθμούς Κελσίου, τη στιγμή που άλλα υλικά απορρόφησης του διοξειδίου του άνθρακα απαιτούν θερμοκρασία 800 βαθμών για να απελευθερώσουν το δεσμευμένο αέριο.

 Στο απώτερο μέλλον, εκτιμά ο Δρ Όλα, υλικά σαν κι αυτό θα μπορούσαν να λύσουν το ενεργειακό πρόβλημα της ανθρωπότητας: το απορροφημένο διοξείδιο του άνθρακα θα συνδυάζεται με υδρογόνο από το νερό των ωκεανών και θα δίνει τελικά καύσιμο μεθάνιο.

Οι πρώτες πρακτικές εφαρμογές της τεχνολογίας θα μπορούσαν πάντως να έρθουν πολύ πιο γρήγορα: Ο νομπελίστας ερευνητής σκοπεύει να χρησιμοποιήσει το νέο πλαστικό σε μπαταρίες που αποθηκεύουν την ηλεκτρική ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές όπως τα αιολικά πάρκα. Οι μπαταρίες αυτές περιέχουν σίδηρο και για να λειτουργήσουν απορροφούν οξυγόνο από την ατμόσφαιρα. Το πρόβλημα είναι ότι ακόμα και η παραμικρή ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα τις καταστρέφει, και οι ερευνητές αναζητούσαν έναν πρακτικό τρόπο για την απομάκρυνσή του.