Όταν ανέλαβε την εξουσία το ΠΑΣΟΚ, ακριβώς πριν δύο χρόνια, μια διακηρυγμένη φιλοδοξία του νεοεκλεγέντος τότε πρωθυπουργού ήταν η Ελλάδα να γίνει «Δανία του Νότου». Ορισμένοι πολίτες ίσως να φαντάσθηκαν ότι με τη νέα κυβέρνηση θα πηγαίνουν στην Πανεπιστημίου με το ποδήλατο, ότι θα ανακυκλώνουμε τα σκουπίδια κατά 90% και θα συζητούμε εφεξής κυρίως για τα μεγάλα προβλήματα του πλανήτη. Η Τίνα Μπιρμπίλη ήταν ίσως μια «ζωντανή» απόδειξη του οράματος. Στον αντίποδα, Μπατζελή και Γκερέκου έδιναν μια πινελιά lifestyle στην κυβέρνηση, που είναι αλήθεια ότι ξεκίνησε ελπιδοφόρα και με μια «προίκα» 10% διαφοράς από τη ΝΔ.
Το κακό όμως είναι το όραμα για «Δανία του Νότου» το πίστεψαν και αρκετοί υπουργοί του Γιώργου. Εάν ρίξει μια ματιά κανείς σήμερα στις δηλώσεις τους, θα διαπιστώσει ότι ορισμένοι εξ αυτών τουλάχιστον ήταν τόσο βαθιά νυχτωμένοι με την πραγματικότητα, που η ανάληψη κυβερνητικών ευθυνών πρέπει να αποτέλεσε για τους ίδιους ένα πραγματικό σοκ. Αρκετά τα νέα πρόσωπα, αλλά αρκετή και η έλλειψη εμπειρίας, με την κυβέρνηση ώρες-ώρες να θυμίζει «παιδική χαρά». Σε τέτοιο βαθμό που κανείς να μην προφυλάξει το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης από την παγίδα να αποδείξει με το ζόρι ότι όντως «λεφτά υπήρχαν».
Χαρακτηριστικό είναι ότι ο προϋπολογισμός του 2010, που ψηφίσθηκε από τη Βουλή τον Δεκέμβριο του 2009, έδινε αυξήσεις και μάλιστα γενναίες στους υπαλλήλους του Δημοσίου(ναι, κάποτε δίνονταν αυξήσεις ...;)! Ήταν τότε που το ΠΑΣΟΚ ονειρευόταν ακόμη μια πολυπολιτισμική κοινωνία και έταζε την ιθαγένεια σε ταλαίπωρους μετανάστες, προτού αντιληφθεί και το ίδιο ότι νότια της Ομόνοιας και δυτικά των Αμπελοκήπων η κατάσταση είναι αφόρητη.
Και ύστερα ήρθαν όχι οι μέλισσες αλλά οι σφίγγες των χρηματαγορών. Ήρθε ο «Τιτανικός», οι «διεφθαρμένοι» που θα γίνονταν «αδιάφθοροι», το «μαζί τα φάγαμε» και άλλες κορυφαίες στιγμές. Ήρθε και η θριαμβολογία για μια «νέα 25η Μαρτίου», στη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. στις 25/3/2010. Αλλά κάθε φορά που μας έσωζαν έπρεπε να ξανασωθούμε! Και φτου και πάλι από την αρχή, με τον τότε ΥΠΟΙΚ Παπακωνσταντίνου μάλιστα να διαρρηγνύει τα ιμάτιά του ότι θα παραιτηθεί εάν ληφθεί έστω ακόμη ένα μέτρο! Τελικά ο ίδιος δεν παραιτήθηκε αλλά αναδομήθηκε. Ήταν υπουργός ακόμη όταν ο Παπανδρέου έκανε τις δηλώσεις από το Καστελόριζο, μπροστά στις βαρκούλες, που από τότε αντί για κάδρο ειδυλλιακής εικόνας αποτελούν συστατικό στοιχείο στους εφιάλτες μας.
Και να τελειώναμε εκεί καλά θα ήταν. Κανείς σχεδόν δεν κατάλαβε από τότε που «ξανασωθήκαμε» από το Μνημόνιο , για το πότε φθάσαμε στο Μεσοπρόθεσμο, εν μέσω αντεγκλήσεων υπουργών, αλαλούμ, προκλητικών δηλώσεων κορυφαίων υπουργών και στοιχειώδους αδυναμίας κατανόησης των πραγματικών προβλημάτων. Η ανεργία καλπάζει, η ύφεση έχει εγκλωβίσει την πραγματική οικονομία στα δίχτυα της και οι γενναίες αποφάσεις που δεν ελήφθησαν την σωστή ώρα μετατράπηκαν σε «χατζάρα» με μέτρα επί δικαίων και αδίκων. Βλέπετε, «εθνικά υπερήφανοι» υπουργοί έβαζαν βέτο για τις ιδιωτικοποιήσεις, αλλά δεν είχαν κανένα πρόβλημα τελικά να συμφωνήσουν σε φορομπηχτικά μέτρα. Για χάρη των κομματικών στρατών και των βολεμένων, το «δηλητήριο» της κακής δημοσιονομικής κατάστασης αφέθηκε να μολύνει τον ιδιωτικό τομέα, λόγω ατολμίας και κομματικών σκοπιμοτήτων.
Το μεγάλο δυστύχημα είναι ότι όχι μόνο δεν φαίνεται «φως στο βάθος του τούνελ», αλλά το τούνελ αυτό οδηγεί μάλλον προς τα κάτω, στα έγκατα της γης δηλαδή και όχι σε κάποια διέξοδο. Μετά από δύο χρόνια, οι απίστευτες θυσίες που έγιναν, γίνονται και θα γίνουν από τους Έλληνες πολίτες, δείχνουν να καταλήγουν σε ένα πιθάρι χωρίς πάτο. Μετά από δύο χρόνια, ο πρωθυπουργός αντιλαμβάνεται ότι η Ελλάδα κινδυνεύει να γίνει «Ινδία της Ευρώπης». Αλλά και αυτό ακόμη αισιόδοξο μας ακούγεται. Η Ινδία θεωρείται μια από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες χώρες, στον τομέα της πληροφορικής είναι υπερδύναμη και ήδη Έλληνες εργαζόμενοι στον συγκεκριμένο τομέα έχουν μεταναστεύσει εκεί! Αχ, Κοπεγχάγη, εσύ μας μάρανες ...;
ΠΗΓΗ http://networkedblogs.com/nYIOa
Δημοσίευση σχολίου