Αυτόνομη Παρέμβαση «Κοινωνική Εργασία» μοχλός για άλωση των εργασιακών σχέσεων και των Σ.Σ.Ε.

            Ξεκίνησε η εφαρμογή των λεγόμενων προγραμμάτων «κοινωνικής εργασίας», νέο εφεύρημα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ μετά την κατάργηση των stage, με κοινό όμως παρονομαστή τη διεύρυνση της ελαστικής εργασίας, την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων (Σ.Σ.Ε.) και το εμπόριο ελπίδας στους νέους και τους ανέργους.

            Η κυβέρνηση, αφού παρέδωσε την κοινωνία στους δανειστές και κλείδωσε την οικονομία σε παρατεταμένη ύφεση, με την ανεργία να κινείται σε ύψος ρεκόρ, επιχειρεί στη συνέχεια με τα προγράμματα κοινωνικής εργασίας  να μας εισαγάγει σε ένα νέο υπέρ-ευέλικτο εργασιακό πρότυπο υποκρινόμενη από την άλλη και υποτιμώντας τη νοημοσύνη των νέων και των ανέργων ότι κινείται τάχα στη λογική της αντιμετώπισης της ανεργίας.

            Το συγκεκριμένο πρόγραμμα, έχει διάρκεια απασχόλησης πέντε μήνες για κάθε άνεργο, ανακυκλώνει την ανεργία, διευρύνει τη φτώχια στην κοινωνία και οδηγεί στην πολιτική «ομηρία» χιλιάδες ανέργους.

            Οι απασχολούμενοι – γιατί περί απασχόλησης πρόκειται και όχι εργασίας - σ’ αυτά τα προγράμματα θα αμείβονται με το 80% περίπου της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, χωρίς εργασιακά δικαιώματα και με καθεστώς ουσιαστικά δανεισμού μιας και θα προσλαμβάνονται από διάφορες Μ.Κ.Ο. και θα δανείζονται στο φορέα απασχόλησής τους.

            Αυτή την περίοδο επίσης, θα χρησιμοποιηθεί για να καλύψει ανάγκες, αλλά και για να διευκολύνει τη γενίκευση των απολύσεων στο δημόσιο τομέα και τους ΟΤΑ, μιας και αποτελεί βασικό αίτημα της τρόικας για το οποίο θα ασκηθεί μεγάλη πίεση το επόμενο διάστημα.

            Η Αυτόνομη Παρέμβαση, επίσης, καταγγέλλει το γεγονός ότι η υλοποίηση του προγράμματος ανατίθεται σε διάφορους ιδιωτικούς φορείς και Μ.Κ.Ο., για να μην αποκτούν εργασιακά δικαιώματα, εδραιώνει ένα εργατικό πρότυπο, που ο εργαζόμενος θα υπό-απασχολείται, θα υπό-αμείβεται και θα εργάζεται προσωρινά, θα είναι ασυνδικάλιστος και θα είναι έρμαιο της εργοδοτικής αυθαιρεσίας και των πελατειακών μορφών εξουσίας. Ένας τύπος δηλ. εργαζομένου ο οποίος θα έχει μηδαμινή προοπτική αξιοπρεπούς διαβίωσης απ’ την εργασία του.

            Η Αυτόνομη Παρέμβαση επαναφέρει την κατηγορηματική της διαφωνία, όπως την έχει καταθέσει σε όλα τα επίπεδα του συνδικαλιστικού κινήματος και καλεί και τις άλλες δυνάμεις να μη νομιμοποιούν με τη δική τους συμμετοχή (ΙΝΕ/ΓΣΕΕ) την υλοποίηση τέτοιων προγραμμάτων.

            Το εργατικό κίνημα θα πρέπει να αντιπαλέψει την υλοποίηση αυτού του προγράμματος και να αγωνιστεί για την αποδέσμευση της χώρας μας απ’ τα μνημόνια, για την ανατροπή της πολιτικής της «ιεράς» συμμαχίας Κυβέρνησης – Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ., για την αύξηση των δημόσιων επενδύσεων και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, για μαζικές προσλήψεις σε κοινωνικές υπηρεσίες και υπηρεσίες πρόνοιας για να καλυφτούν οι ανάγκες σε Υγεία-Παιδεία-Ο.Τ.Α. και να αντιμετωπιστούν οι μεγάλες ανάγκες της κοινωνίας.