Βγάζοντας κέρδη από τους φτωχούς


Τα κέρδη που έβγαιναν από το δανεισμό, το πακετάρισμα των
δανείων και την επαναπώλησή τους προκάλεσε μια έκρηξη της
αναζήτησης για ακόμη πιο νέα πεδία δανεισμού και νέες πηγές
κέρδους.

 Η αγορά για την υλοποίηση αυτών των ενεργειών με
τους συνηθισμένους τρόπους είχε αρχίσει να παρουσιάζει κορε-
σμό. Μ" αυτόν τον τρόπο οι ιδιοφυΐες έφτασαν στην αγορά των
λεγόμενων subprime, των δανείων υψηλού ρίσκου. Αυτά τα δά-
νεια απευθύνονταν σε ανθρώπους που είχαν χαμηλά ή ανασφαλή
εισοδήματα και παλαιότερα κανείς δεν τους πρόσφερε δάνεια.
Όμως. πλέον, για να βγουν περισ
 σότερα κέρδη υπήρχε ο μεγάλος πειρασμός να τους δανείσουν χρήματα
 ώστε να αγοράσουν αυτοί οι άνθρωποι τα πράγματα
 που χρειάζονταν απεγνωσμένα, κυρίως σπίτια.
 Προσφέροντας στεγαστικά δάνεια, αρχικά με χαμηλά επι-
τόκια, θα έβαζαν αυτόν τον κόσμο στον κύκλο της δανειοδότησης
και μετά από δύο ή τρία χρόνια θα επέβαλαν αναγκαστική αύξηση
των επιτοκίων που έτσι θα γίνονταν κερδοφόρα. Οι στεγαστικές
τράπεζες όπως η Northern Rock
  είδαν αυτά τα δάνεια ως τρόπο
να βγάλουν κέρδη χωρίς να μπορούν να χάσουν. Αν αυτοί που
έπαιρναν δάνεια subprime μπορούσαν να τα αποπληρώσουν, θα
έβγαιναν μεγάλα κέρδη. Αλλά ακόμη και αν δεν μπορούσαν να τα αποπληρώσουν, πάλι θα έβγαιναν μεγάλα κέρδη, διότι θα γινόταν
κατάσχεση στο σπίτι τους το οποίο θα ξαναπουλιόταν, ενώ οι τι-
μές των ακινήτων όλο και αυξάνονταν. Αυτά τα κέρδη σαγήνευ-
σαν όσους τα είδαν σαν ευκαιρίες. Οι πάντες μέσα στα κυκλώματα
της Γουόλ Στριτ και στο Σίτι του Λονδίνου ήθελαν να πάρουν μέρος. Δανείζονταν υπέρογκα ποσά ώστε να αγοράσουν πακέτα χρε-
ών. ενώ διαβεβαίωναν τις τράπεζες και τα hedge funds που τους
δάνειζαν χρήματα ότι θα μπορέσουν να τους τα επιστρέψουν .Όποιος είχε λίγη λογική θα έπρεπε να έχει προβλέψει ότι αυτό
το παιχνίδι θα έφτανε κάποτε σίγουρα σε απότομο τέλος. Εκείνο
που οδηγούσε τις τιμές των ακινήτων προς τα πάνω ήταν ακριβώς
ο τρελός ανταγωνισμός μεταξύ των στεγαστικών τραπεζών να δα-
νείσουν τους φτωχότερους ανθρώπους. Η παραμικρή αύξηση στη
δυσκολία των ανθρώπων να είναι εντάξει με τις οφειλές των στεγαστικών δανείων τους θα πολλαπλασίαζε τον αριθμό των κατασχεμένων σπιτιών προς πώληση.Τότε οι τιμές των σπιτιών θα άρ-
χιζαν να πέφτουν και όλοι αυτοί που εμπλέκονταν στην αγορά
των στεγαστικών θα άρχιζαν να χάνουν. Αυτό ξεκίνησε να συμβαί-
νει το 2006, με μία μικρή αύξηση στην ανεργία στις ΗΠΑ και μια
μεγάλη αύξηση στα αμερικανικά επιτόκια. Όμως όσοι συμμετείχαν
στην αλυσίδα της δανειοδότησης αγνόησαν τα προειδοποιητικά
σήματα. Όλα αυτά συνέβαιναν μέχρι την δεύτερη βδομάδα του
Αυγούστου του 2007, όταν ξαφνικά έγινε ολοφάνερο πως τα
hedge funds που βρίσκονταν στην ιδιοκτησία των τραπεζών δεν
μπορούσαν να συλλέξουν όσα τους
 χρωστούσαν ώστε να απο-
πληρώσουν τα ποσά που οι ίδιες χρωστούσαν. Κάθε τράπεζα φο-
βόταν πλέον πως δεν θα μπορούσε να πάρει τα χρήματα που της
χρωστούσαν άλλες τράπεζες. Το τρελό παιχνίδι "δανείζομαι για να δανείσω" τερματίστηκε απότομα.
 Δεν ήταν δυνατό ούτε για τους
"άρχοντες του σύμπαντος" των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων να
συνεχίσουν επ' άπειρον να δανείζουν χρήματα που δεν είχαν σε
ανθρώπους που δεν μπορούσαν να τα επιστρέψουν.
Δεν χτυπήθηκαν μόνο τα subprime δάνεια υψηλού ρίσκου. Το
ίδιο έπαθαν και τα συνηθισμένα
  στεγαστικά. 0 όγκος τους μειώθηκε
σημαντικά -κατά 50% στη Βρετανία- ενώ όση δανειοδότηση συνεχίστηκε, γινόταν με υψηλότερα επιτόκια.
 Αυτό όμως σήμαινε πως
όλων των ειδών τα σπίτια δεν μπορούσαν να πο
 υληθούν, οι τιμές
των σπιτιών άρχισαν να πέφτουν ακόμη ταχύτερα, οι κατασχέσεις
αυξήθηκαν καθώς ο κόσμος δεν μπορούσε να πληρώσει τα αυξημέ-
να επιτόκια και έτσι έγινε ακόμη πιο δύσκολο για τις τράπεζες και τα
hedge funds να συλλέξουν τα τεράστια ποσά που είχαν δανείσει.
 

Δημοσίευση σχολίου

[disqus][blogger]

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget