Παρέμβαση της Σοφίας Ντούρου, στη συγκέντρωση της Επιτροπής Φορέων της Καρύστου για τα αιολικά και τους Δασικούς Χάρτες

Εδώ και χρόνια το ΚΚΕ, με μια σειρά πρωτοβουλίες, αλλά και οι εκλεγμένοι του στη Βουλή, στην Περιφέρεια και το Δήμο, έχουν σταθεί απέναντι στην ιδιωτικοποίηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, όχι γιατί είμαστε αντίθετοι με την αξιοποίησή τους αλλά γιατί θεωρούμε ότι ως λαϊκή περιουσία θα έπρεπε να αξιοποιούνται για την ανακούφιση των λαϊκών νοικοκυριών, για φτηνό ρεύμα.

 Στην περιοχή της Καρύστου ήδη πραγματοποιούνται μεγάλες επενδύσεις στην περιοχή της Καρύστου, στον κλάδο της αιολικής ενέργειας, από μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους. Πρόκειται για επενδύσεις που έχουν στόχο να ανοίξουν νέα κερδοφόρα πεδία για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και όχι να υπηρετήσουν το σύνολο των λαϊκών αναγκών για επαρκή και φθηνή κατανάλωση, δικαιώματα των εργαζομένων του κλάδου, προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας.

 Με την απελευθέρωση της αγοράς της ενέργειας παίζεται χοντρό παιχνίδι ανάμεσα στους μονοπωλιακούς ομίλους, μεγάλα συμφέροντα και ανταγωνισμοί, μακριά από τις λαϊκές ανάγκες. Σ΄ αυτό το παιχνίδι συμπεριλαμβάνεται η ιδιωτικοποίηση της λειτουργίας της ΔΕΗ και η «πράσινη ανάπτυξη» (ΑΠΕ), το ενδιαφέρον για την ανάδειξη της χώρας σε «ενεργειακό κόμβο», για την «γεωστρατηγική αναβάθμιση» της Ελλάδας στην περιοχή. Αυτά τα σχέδια προώθησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και συνεχίζει να προωθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ. Αυτή η πολιτική οδήγησε στα υπέρογκα τιμολόγια για τα λαϊκά νοικοκυριά, την άναρχη χωροθέτηση, τις περιβαλλοντικές συνέπειες.

 Παρά όλες αυτές τις επενδύσεις φτάσαμε σήμερα να κόβουν το ρεύμα στον κόσμο που δεν μπορεί να πληρώσει, αφού μαστίζεται από τη φτώχεια και την ανεργία, εξ αιτίας των αντιλαϊκών πολιτικών που εφαρμόζονται. Μόνο στην Κάρυστο, με τόσες ανεμογεννήτριες, με τόση παραγωγή ενέργειας, έχουν γίνει τουλάχιστον 300 διακοπές ρεύματος. Θεωρεί η κυβέρνηση κακοπληρωτές τα λαϊκά νοικοκυριά , τους μικρούς επαγγελματίες, τους φτωχούς αγρότες ενώ, όχι μόνο δεν ενοχλεί τους μεγαλοοφειλέτες βιομήχανους αλλά τους πουλά το ρεύμα σε προνομιακές τιμές.

 Υπάρχει ανησυχία σε πολλούς κατοίκους για την μεγάλη επέμβαση που απαιτείται να γίνει στα βουνά της περιοχής με πιθανές συνέπειες στο περιβάλλον (αποσάθρωση εδάφους, κίνδυνος κατολισθήσεων, προβλήματα με πηγές της περιοχής κλπ). Την ανησυχία αυτή εκμεταλλεύονται αυτοί που τα συμφέροντά τους είτε συμβαδίζουν, είτε αντιτίθενται με την εγκατάσταση των αιολικών πάρκων. Τελευταία οι αντιθέσεις αυτές εκδηλώνονται με αφορμή το νόμο της Κυβέρνησης για τους δασικούς χάρτες. Το ιδιοκτησιακό πρόβλημα αποτελεί εδώ και 20 χρόνια αντικείμενο εκμετάλλευσης και κοροϊδίας από την εκάστοτε κυβέρνηση. Ο νόμος για τους δασικούς χάρτες δεν έχει σκοπό την προστασία του περιβάλλοντος και των δασών αλλά αντίθετα την αλλαγή χρήσης γης και τη συγκέντρωσή της ώστε να παραδοθεί στο μεγάλο κεφάλαιο (εταιρείες ΑΠΕ, μεγαλοξενοδόχοι κλπ) για επενδύσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι η αμφισβήτηση της ιδιοκτησίας προέκυψε με την εγκατάσταση των πρώτων αιολικών πάρκων.

 Αναφερόμαστε στις εταιρίες αιολικής ενέργειας από τη μια, που έχουν με το μέρος τους και όσους προσβλέπουν να αποκομίσουν κάποιο όφελος από την εγκατάσταση των αιολικών πάρκων και από την άλλη, σε μεγαλοεπιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται ή σκοπεύουν να δραστηριοποιηθούν στον κλάδο του τουρισμού και οι επιχειρηματικές τους δραστηριότητες αυτές έρχονται σε σύγκρουση με την επέκταση των αιολικών πάρκων στην περιοχή. Και αυτή όμως η τουριστική ανάπτυξη αφορά «λίγους» και καμία σχέση δεν έχει με την ανάγκη για διακοπές και ξεκούραση των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των λαϊκών στρωμάτων. Είναι ανάπτυξη με συνθήκες γαλέρας για τους εργαζόμενους στα μεγάλα ξενοδοχεία. Η κερδοφορία αυτών των ομίλων καμία σχέση δεν έχει με τους μικρούς επιχειρηματίες του κλάδου, όπως είναι οι περισσότεροι στην περιοχή μας.

 Το πραγματικό δίλημμα που τίθεται, για άλλη μια φορά, δεν είναι «ναι ή όχι στα αιολικά πάρκα» αλλά ανάπτυξη για τα κέρδη των μονοπωλίων ή για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών; Και το σίγουρο είναι ότι η πρόσθετη εγκατάσταση αιολικών πάρκων στην περιοχή της Νότιας Εύβοιας δε γίνεται στο πλαίσιο μιας ισόρροπης ανάπτυξης για την ικανοποίηση των ενεργειακών αναγκών του λαού αλλά για την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, με σημαντικές συνέπειες και το περιβάλλον της περιοχής.

 Η πάλη των κατοίκων και των φορέων της περιοχής πρέπει να στρέφεται ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ενέργειας. Να μην επιτρέψουν, ο φυσικός πλούτος, όπως είναι ο ήλιος, ο αέρας, να γίνουν πανάκριβο εμπόρευμα, γιατί είναι λαϊκή περιουσία.

 Να μην εμπιστεύονται όλους αυτούς που ενώ τους λένε ότι στηρίζουν τον αγώνα τους, βάζουν πλάτη σ’ αυτές τις πολιτικές όπως είναι οι Δήμοι και η Περιφέρεια. Παρά το τεράστιο Χωροταξικό πρόβλημα που υπάρχει στη Ν. Καρυστία συνεχίζουν να παίρνουν εγκρίσεις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) από την περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας. Αποδέχονται οι Δήμοι τα «ανταποδοτικά» ψίχουλα που προσφέρουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι προκειμένου να ρίξουν στάχτη στα μάτια του λαού της περιοχής. Όσο για τις προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κλπ που κάποιοι επικαλούνται, ο λαός της περιοχής να μην έχει αυταπάτες. Μηχανισμοί αυτής της πολιτικής είναι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εξέλιξη στο ΣτΕ με την καύση του RDF από την ΑΓΕΤ στο Αλιβέρι.

 Καλούμε το λαό της περιοχής να αξιοποιήσει την πείρα του, να μελετήσει τη θέση του ΚΚΕ. Ο κλάδος της Ενέργειας – και οι ΑΠΕ- δεν μπορεί να αξιοποιείται για την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, αλλά για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών των λαϊκών νοικοκυριών, την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Η Ελλάδα έχει μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες που θα μπουν στην υπηρεσία του λαού μόνο στην εργατική εξουσία για την οποία παλεύει το ΚΚΕ.