 |
| - |
Θυμάμαι τα μαθητικά μου χρόνια τότε που κάθε 31η Οκτωβρίου
γράφαμε έκθεση για την αποταμίευση. «Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι»,
"Σταλαγματιά-σταλαγματιά ..." και τα σχετικά. Μάλιστα, είχα κερδίσει
και έναν κόκκινο κουμπαρά από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.
Σήμερα, άπειρα χρόνια μετά, έτυχε και βρισκόμουν σε
υποκατάστημα του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου στην Αργυρούπολη για κάποια
συναλλαγή. Το Νο 78 εγώ. Το 77, μπροστά μου, ένας 35άρης με τον 9χρονο γιο του.
Βγάζουν μια σακούλα supermarket που μέσα έχει κέρματα, πολλά κέρματα. Ο
πιτσιρικάς καμαρωτός και με σαρδόνιο χαμόγελο έχει καρφώσει το βλέμμα του στην
υπάλληλο που σηκώνεται με τα χρήματά του και πηγαίνει σε ένα μηχάνημα
καταμέτρησης κερμάτων. Δεν την αφήνει στιγμή από τα μάτια του φοβούμενος μην
εξαφανιστούν τα λεφτά του. «Μπράβο Δημητράκη. Αυτή τη φορά ξεπέρασες τα 120
ευρώ», τον ενημερώνει η τραπεζοϋπάλληλος επιστέφοντάς του ένα ψευτονόμισμα που
ήταν το φλουρί στην πρωτοχρονιάτικη βασιλόπιτα του σπιτιού του. Φυσικά, πιάνω
κουβέντα, τον επιδοκιμάζω και κρυφοζηλεύω τον τυχερό πατέρα για το καμάρι του.
Στόχος του ένα ταξίδι στην Disneyland στο Παρίσι μόλις τελειώσει το δημοτικό.
Το δώρο του από το κατάστημα ένας κόκκινος κουμπαράς ίδιος
με τον δικό μου παιδικό κουμπαρά.
- Το σχετικό μηχάνημα καταμέτρησης χρημάτων και ο «μικρός φίλος»
Δημοσίευση σχολίου