Πόσο ίσοι είμαστε όλοι απέναντι στο νόμο;

Υποτίθεται ότι το Σύνταγμα της Ελλάδος προστατεύει όλους τους Έλληνες και υποχρεώνει κάθε μορφή εξουσίας της χώρας να βλέπει και να αντιμετωπίζει όλους τους πολίτες ως ίσους. Ως ίσους πρέπει να μας αντιμετωπίζει η πολιτική εξουσία και ως ίσους πρέπει να μας αντιμετωπίζει όλους και η δικαστική εξουσία.

 Αλλά γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά ότι αυτό δεν συμβαίνει. Δεν υπάρχει ισονομία και ισότητα όλων των πολιτών. Το Σύνταγμα της Ελλάδος υποτίθεται ότι υποχρεώνει το κράτος να εξασφαλίζει σε όλους τους πολίτες εργασία, στέγη και ασφάλεια. Η δικαστική εξουσία πρέπει επίσης να αντιμετωπίζει όλους τους πολίτες το ίδιο. Το είπε άλλωστε και ο πρόεδρος του ΣτΕ, Νίκος Σακελλαρίου.
 Είπε ότι «Οι δικαστές αφουγκραζόμαστε την κοινωνία».
 Τι ισχύει όμως στη πραγματικότητα; Έρευνα – σοκ της ΕΛΣΤΑΤ αποδεικνύει ότι στην Ελλάδα, 230.774 παιδιά ζουν σε νοικοκυριά χωρίς κανένα εισόδημα. Βασικά υλικά αγαθά και υπηρεσίες, όπως φαγητό και θέρμανση, στερείται το 39,9% του πληθυσμού στη χώρα, με το ποσοστό αυτό να εκτοξεύεται στο 44,5 του πληθυσμού ηλικίας 0-17 ετών. Σχεδόν ένα στα έξι νοικοκυριά (ποσοστό 17,7) διαμένουν σε σπίτια ακατάλληλα με διαρροές στη στέγη, υγρασία σε τοίχους, πατώματα, κ.ά. Συνολικά, περισσότεροι από 4.512.000 Έλληνες αντιμετωπίζουν κίνδυνο φτώχειας, με τα παιδιά να απειλούνται περισσότερο.
 Ενδεικτικό είναι ότι 230.774 παιδιά ζουν σε νοικοκυριά χωρίς κανέναν εργαζόμενο και ουσιαστικά χωρίς κανένα εισόδημα.
 Το 35,7% του πληθυσμού βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισμό. Δηλαδή 3.828.500 άτομα βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας ή στερούνται υλικά αγαθά, το 2015. Την ίδια στιγμή, ποσοστό 18,7% του πληθυσμού, σε απόλυτους αριθμούς 1.111.300 άτομα, διαβιούν σε νοικοκυριά με χαμηλή ένταση εργασίας.
 Δραματικά είναι και τα στοιχεία που αφορούν στον αριθμό των «ατόμων με υλικές στερήσεις», δηλαδή του πληθυσμού της χώρας που δεν μπορεί να ανταποκριθεί οικονομικά ή στερείται, λόγω οικονομικής αδυναμίας, τουλάχιστον 3 από έναν κατάλογο 9 αγαθών και υπηρεσιών:
 • Πληρωμή πάγιων λογαριασμών, όπως ενοίκιο ή δόση δανείου, πάγιοι λογαριασμοί κ.ά.
 • Διατροφή που να περιλαμβάνει κάθε δεύτερη ημέρα κοτόπουλα, κρέας, ψάρι ή λαχανικά ίσης θρεπτικής αξίας.
 • Ικανοποιητική θέρμανση
 • Τηλέφωνο
 • Έγχρωμη τηλεόραση
 • Πλυντήριο ρούχων,
 • Ι.Χ. επιβατηγό αυτοκίνητο
 • Διακοπές για μία εβδομάδα.
 Στην αγορά εργασίας, το πρώτο τρίμηνο του έτους (Ιανουάριος, Φεβρουάριος, Μάρτιος 2016) το ποσοστό ανεργίας ανήλθε στο 24,9% έναντι 24,4% το προηγούμενο τρίμηνο και το ποσοστό απασχόλησης στο 39,1% έναντι 39,4%. Δηλαδή, οι απασχολούμενοι ηλικίας 15 ετών και άνω, ανήλθαν σε 3.606.300 έναντι 3.641.700 το προηγούμενο τρίμηνο (Οκτώβριος, Νοέμβριος, Δεκέμβριος 2015) και οι άνεργοι σε 1.195.100 έναντι 1.174.700, αντίστοιχα. Μάλιστα το πρώτο τρίμηνο του έτους η ελληνική στατιστική αρχή κατέγραψε και 4.424.900 μη οικονομικά ενεργούς πολίτες.
 Όσον αφορά στην κατανάλωση νοικοκυριών και ανέσεις κατοικίας, φαγητό και στέγαση απορροφούν τις περισσότερες δαπάνες των νοικοκυριών. Συγκεκριμένα, από το σύνολο της μηνιαίας δαπάνης των νοικοκυριών για αγαθά και υπηρεσίες, το 20,5% αφορά τα είδη διατροφής και το 13,4% τη στέγαση. Ακολουθούν με ποσοστό 12,7% οι μεταφορές, ποσοστό 9,8% ξενοδοχεία, καφενεία και εστιατόρια και ποσοστό 7,2% η Υγεία.
 Επτά στα δέκα (ποσοστό 68,2%) νοικοκυριά το 2008 ζεσταινόταν με καλοριφέρ πετρελαίου έναντι 35,5% το 2014. Τα χρόνια της κρίσης καταγράφεται «στροφή» των νοικοκυριών σε ποιο οικονομικές λύσεις όπως τα καυσόξυλα και οι ηλεκτρικές συσκευές (σόμπα, αερόθερμο, καλοριφέρ). Αναφορικά με τον τύπο κατοικίας (μονοκατοικία, διαμέρισμα) και το ιδιοκτησιακό καθεστώς, από τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία (2014) προκύπτει ότι η συντριπτική πλειοψηφία κατοικεί σε διαμερίσματα πολυκατοικίας (ποσοστό 59,4%) και σε ποσοστό 18,5% με ενοίκιο.
 Αυτό αποδεικνύει περίτρανα κατά πόσο οι κυβερνήσεις των πολλών τελευταίων έχουν διαφυλάξει το δικαίωμα των πολιτών σε εργασία, στέγη και τροφή, και κατά πόσο σέβονται ή έχουν κάνει κουρελόχαρτο το Σύνταγμα της Ελλάδος.
 Τι γίνεται όμως και στην περίπτωση της Δικαιοσύνης;
 Αντιμετωπίζει με τον ίδιο τρόπο τους φτωχούς και τους πλούσιους; Φυσικά και όχι. Βλέπουμε τι γίνεται στο πώς αντιμετωπίζεται η πλειοψηφία του ελληνικού λαού που είναι οι αδύναμο δανειολήπτες και πώς αντιμετωπίζονται οι μεγαλοκαρχαρίες. Καμία ευαισθησία από τη δικαιοσύνη απέναντι στους δανειολήπτες, στους μικρομεσαίους επιχειρηματίες που έχουν οφειλές στο δημόσιο και στα ασφαλιστικά ταμεία, που χάνουν τα σπίτια τους, τα χωράφια και τις επιχειρήσεις στους πλειστηριασμούς.
 Πού είναι η δικαιοσύνη όταν η Τράπεζα της Ελλάδος περνάει διάφορους Κώδικες Δεοντολογίας υπέρ των τραπεζών, ή όταν η κυβέρνηση ανοίγει το δρόμο στα αρπακτικά των distress funds για να αρπάξουν τα σπίτια των δανειοληπτών;
 Πού είναι η δικαιοσύνη όταν μεγαλοοφειλέτες, μεγαλοεπιχειρηματίες με θαλασσοδάνεια πετάνε στο δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους και βγάζουν εκατομμύρια στο εξωτερικό;
 Δεν μπορούν σ’ αυτές τις περιπτώσεις να εξετάσουν αν ένας νόμος, ή μια απόφαση της κυβέρνησης, ή της Τράπεζας της Ελλάδος είναι κατά μια μεγάλης μερίδας του ελληνικού λαού;
 Ή αυτό συμβαίνει μόνο όταν κρίνουν τις αποφάσεις της κυβέρνησης που μειώνει τις αποδοχές τους;
 Χιλιάδες είναι προσφυγές κατά αυτών των αποφάσεων της κυβέρνησης προς το ΣτΕ, αλλά οι δικαστικοί δεν τις εξετάζουν. Αντίθετα, συναντιούνται με τον πρωθυπουργό για να διασφαλίσουν τις αποδοχές τους.
 Οπότε για ποια ανεξάρτητη δικαιοσύνη και για ποια δικαιοσύνη μιλούν οι δικαστές;


danioliptes.gr

ανεξάρτητη δικαιοσύνη

Δημοσίευση σχολίου

[disqus][blogger]

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget